به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، علی جعفریان گفت: اکنون ضریب موجود ۱.۷پزشک به ازای هر هزار نفر است و با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی این شاخص تا چند سال آینده تأمین خواهد شد، هرچند معمولاً ۳۰تا ۴۰درصد برنامه‌ها محقق می‌شوند، صرفا افزایش ظرفیت مشکل کمبود پزشک درمناطق محروم را حل نمی‌کند، مشکل اصلی ماندگاری پزشکان در این مناطق است و تجربه طرح‌های مختلف از جمله بومی‌گزینی یا سهمیه‌های خاص هم نتیجه‌ای پایدار نداشته است.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت گفت: ایران در طول چهار دهه گذشته رشد چشمگیری در تربیت پزشک داشته است به گونه ای که شمار پزشکان از ۱۱هزار نفر در دهه ۶۰به بیش از ۶۵ هزار نفر در دهه ۸۰ رسید و این روند همچنان ادامه دارد، در رشته‌های تخصصی هم سالانه باید ۱۲درصد به ظرفیت‌ها افزوده شود اما بسیاری از رشته‌های حیاتی مانند اطفال، بیهوشی، عفونی و طب اورژانس با صندلی‌های خالی مواجهند و متقاضی کافی وجود ندارد.

جعفریان تصریح کرد: بر اساس روند موجود در سال ۱۴۱۰بیش از ۲۰۰ هزار پزشک در کشور خواهیم داشت که سرانه پزشک به جمعیت به  ۲.۳خواهد رسید و حتی در دهه آینده ممکن است شمار پزشکان از نیاز کشور فراتر رود، تصور اینکه هر شهر باید تمامی رشته‌های فوق‌تخصصی را داشته باشد نادرست است، همان‌طور که در کشورهای پیشرفته هم خدمات پیچیده مانند پیوند اعضا یا درمانهای پیشرفته سرطان در چند مرکز ملی متمرکز است.

وی مهمترین علل مهاجرت را مسائل اقتصادی دانست و افزود: طی ۱۰ سال گذشته رشد تعرفه‌های پزشکی کمتر از یک‌سوم میزان تورم بوده است، به عبارتی اگر تورم ۱۲۰۰درصد افزایش داشته است تعرفه گروه پزشکی فقط حدود ۴۰۰درصد افزایش داشته‌ است و پزشکان عملاً از جیب خود یارانه پرداخت می‌کنند. مسائل اجتماعی، سیاسی و محیط کار هم به این روند دامن زده است، برای حفظ روند کاهش مهاجرت باید شرایط اقتصادی و تعرفه‌ها به سمت منطقی شدن حرکت کنند و امکانات و تجهیزات درمانی مناسب در بیمارستان‌ها فراهم شود تا پزشکان انگیزه داشته باشند در مناطق محروم یا در کشور ماندگار شوند.

جعفریان با اشاره به محدودیت منابع وزارت بهداشت گفت: حدود ۴۰ تا ۵۰ هزار تخت فرسوده در کشور وجود دارد که بازسازی کامل آن با منابع موجود ممکن نیست. بخش عمده مسئولیت در اصلاح این مشکل به سازمان‌های دیگر مانند سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و خزانه مربوط می‌شود. از طرف دیگر محدودیت‌های سازمان امور اداری استخدامی باعث ایجاد مشکل در جذب هیات علمی و اصلاح ساختارها شده است.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت به اقدامات پیشگیرانه وزارت بهداشت اشاره کرد و گفت: در حوزه سلامت حتی خارج از مسئولیت مستقیم وزارت اقداماتی مانند پیگیری انرژی پاک و نصب پنل‌های خورشیدی برای کاهش آلودگی هوا انجام شده است که سالانه حدود ۵۰ هزار مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، برنامه‌ریزی‌ها برای تأمین تجهیزات، پشتیبانی بیمارستان‌ها و ایجاد شرایط مناسب برای پزشکان ادامه دارد اما رفع کامل مشکلات مستلزم همکاری سایر نهادهای کشور و اصلاح چارچوب‌های اداری است.

وی با بیان اینکه وزارت بهداشت نمی‌تواند درصد موفقیت دقیق خود را در تأمین خدمات سلامت مشخص کند اضافه کرد: دلیل این است که حوزه سلامت هیچ وقت محدود نمی‌شود و نیازهای مردم دائماً در حال افزایش است، وضعیت شاخص‌های بین‌المللی سلامت ایران در منطقه بد نیست و اکثر شاخص‌ها رو به بهبود است، اما از نظر نیروی انسانی کشورهای ثروتمند منطقه به دلیل دستمزدهای بالاتر از ما جلوتر هستند، مهاجرت نیروی انسانی متخصص به کشورهای با امکانات بهتر و درآمد بالاتر یکی از چالش‌های اصلی است به ویژه پس از دوران کرونا که کمبود جهانی نیروی کار سلامت تا ۱۵میلیون نفر تا سال ۲۰۳۰ پیش‌بینی شده است.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت تأکید کرد: وزارت بهداشت در چارچوب توان مالی و اختیارات خود تمامی اقدامات لازم برای جذب و نگهداشت نیروی انسانی را انجام می‌دهد اما محدودیت‌های منابع و شرایط اقتصادی کشور مانع تحقق کامل اهداف است، خدمات پزشکی اصولاً گران است و تربیت یک پزشک متخصص ۱۵ تا ۲۰ سال زمان و هزینه می‌برد، دنیا هم تشنه نیروی کار پزشکی است، بنابراین حفظ نیروی انسانی نیازمند منابع کافی و تعرفه منطقی است. دفاع ما از نظام آموزش پزشکی دفاع از حقوق مردم است و  تعارض منافع در این هدف وجود ندارد.

جعفریان گفت: بسته‌های خدماتی، وظایف و هزینه‌های طرح متناسب با منابع موجود تعیین می‌شود. به عنوان مثال محدوده جغرافیایی اجرا از چند استان آغاز می‌شود و به تدریج متناسب با منابع و ظرفیت شبکه گسترش می‌یابد. اقدامات شامل مراقب سلامت، مامایی و ویزیت تخصصی تعریف شده و مشوق‌های مالی برای کاهش هزینه بیماران پیش‌بینی شده است.

جانشین وزیر بهداشت با اعلام اینکه اجرای کامل فاز اول برای جمعیت ۳۰میلیون نفرجمعیت روستایی و شهرهای زیر ۲۰هزار نفر طی یک سال آینده پیش‌بینی شده است ادامه داد: اجرای این طرح در شهرهای بزرگ پیچیده‌تر و نیازمند زیرساخت‌ها و شبکه کامل و بودجه بیشتری است. اماهدف نهایی جلوگیری از سرگردانی بیماران و کاهش هزینه‌هاست به طوری که مسیر درمان از طریق نقشه ارجاع تعریف‌ و با هماهنگی پزشک خانواده انجام شود.

وی افزود: نظام سلامت با دو نوع هزینه ریالی و ارزی روبروست. هزینه‌های ریالی شامل دستمزد کارگر، حمل و نقل، آب و برق و تجهیزات است که همگی تابع تورم است و به طور طبیعی با رشد تورم افزایش می‌یابد. حتی داروهایی که به طور کامل در داخل تولید می‌شوند هم از تورم مستثنی نیستند و افزایش قیمت آنها طبیعی است.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت توضیح داد: برخی داروها در فارماکوپه ایران موجود هستند و بیمه آنها را پوشش می‌دهد. برخی موجودند اما زیر پوشش بیمه نیستند و گروه سوم داروهای جدید و وارداتی هستند که به دلیل استفاده از ارز آزاد بسیار گران می‌شوند و بیمه توان پوشش آنها را ندارد. این وضع  باعث شده است  بیماران در دسترسی به بعضی داروهای ضروری با مشکل مواجه شوند.

وی به تجهیزات پزشکی اشاره کرد و افزود: نرخ ارزبرای تجهیزات هم از ۴۲۰۰ به ۲۸.۵۰۰ هزار تومان افزایش یافته است و این موضوع مشابه دارو می‌تواند باعث گرانی و کاهش دسترسی خدمات شود مگر اینکه منابع لازم برای جبران مابه التفاوت تامین شود.

جعفریان با تاکید بر اینکه سلامت به لحاظ ظاهر بخش تولیدی نیست بلکه مصرفی است و دولت برای حفظ سلامت مردم باید هزینه کند تصریح کرد: تولید بخش سلامت انسان سالم است و تا زمانی که کشور در خلق ثروت توانمند نشود امکان ارتقای سطح سلامت به شکل پایدار وجود ندارد.  

وی با اشاره به آمار بالای بستری در کشور اظهار کرد: در سال ۱۴۰۲بیش از ۱۰میلیون بستری در بیمارستان‌ها ثبت شد و این رقم در امسال به ۱۱میلیون رسیده است. این آمار نشاندهنده فشار بالای نظام سلامت و ضرورت سرمایه‌گذاری مستمر در این حوزه است، وزارت بهداشت علاوه بر ارائه خدمات درمانی باید سیاست‌های کلان جمعیتی، پیشگیری و ارتقای سلامت را با نگاه اجتماعی و بین‌بخشی دنبال کند تا جامعه‌ای سالم و توانمند شکل گیرد.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت در پایان در خصوص کمبود پرستار گفت: مشکل اصلی در کلان‌شهرها به‌ویژه تهران است. هزینه‌های زندگی بالا باعث می‌شود درآمد پرستاران برای زندگی کافی نباشد و تمایل به اشتغال در پایتخت کاهش یابد، راهکارها شامل ایجاد خوابگاه یا واحدهای مسکونی برای پرستاران و افزایش دریافتی آن‌هاست. تا زمانی که شکاف بین درآمد و هزینه زندگی در تهران وجود دارد، کمبود پرستار همچنان ادامه خواهد داشت. اطلاغات آنلاین