بروز کمبودهای دارویی در کشور دلایل مختلفی دارد که برخی مواقع تصمیمات غیرکارشناسی ما باعث می‌شود دچار «کمبود ساختگی» شویم.‌

نظام سلامت کشور در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده که از مهم‌ترین آنها می‌توان به آشفتگی در حوزه مدیریت هزینه‌های ‌حوزه سلامت اشاره کرد. کاهش سهم سلامت در تولید ناخالص ملی وفشارهای اقتصادی ناشی از تورم در سال های اخیر باعث شده تا حدود۶۰ درصد هزینه‌های درمانی ازجیب مردم تامین شود.

در شرایطی که بسیاری از کشورها در آستانه روز جهانی آگاهی از اوتیسم با ارائه بسته‌های حمایتی، خدمات سلامت روان و توانبخشی رایگان یا یارانه‌ای را به خانواده‌های دارای کودک مبتلا به اوتیسم ارائه می‌کنند، در ایران این روز با شوک افزایش تعرفه‌های توانبخشی همراه شد؛ افزایشی که حالا برخی خانواده‌ها از آن با عنوان «خط بطلان بر مسیر درمان» یاد می‌کنند.

رفتارهای غیرمعمولِ افرادی که دارای اوتیسم هستند متاسفانه به ابزاری بدل شده تا جامعه به راحتی آنها را قضاوت کند. در این میان محکوم کردن والدین به درست تربیت نکردن فرزندان اوتیسمی باعث انزواگزینیِ خانواده از جامعه می‌شود و آنها را تحت فشار قرار می‌دهد.

تصمیم غیرمنتظره برای حذف برندهای ژنریک از سامانه نسخه‌نویسی تامین اجتماعی، موجی از نگرانی را در میان بیماران و پزشکان ایجاد کرده است. این اقدام که بدون اطلاع‌رسانی شفاف انجام شده نه‌تنها بیماران مبتلا به بیماری‌های خاص را در یافتن داروی مورد نیازشان با مشکل مواجه کرده بلکه دست پزشکان را در تجویز گزینه‌های درمانی مناسب بسته است. کارشناسان حوزه سلامت هشدار می‌دهند که این سیاست می‌تواند به اختلال در درمان بیماران، افزایش بازار سیاه دارو و کاهش اعتماد به داروهای داخلی منجر شود.

براساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت بیش از ۱۰درصد جمعیت جهان از بیماری مزمن کلیه رنج می‌برند و داده‌های وب‌سایت s‌tatis‌ta هم نشان می‌دهد که ایران با ۱۰.۹۲۴بیمار در هر ۱۰۰هزار نفر در رتبه پنجم جهانی ۱۵کشور منتخب در یک مطالعه جهانی قرار دارد.

یک بیمار سرطانی می‌گوید: از زمان روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت آن‌ها در زمینه دسترسی به دارو و درمان نه تنها بهتر نشده، بلکه بدتر هم شده است.

اگر مشکلات دهان و دندان به موقع درمان نشوند، ممکن است عواقب آن برای سلامت مادر و جنین جدی‌تر باشد.

بازار رحم اجاره‌ای در ایران به یکی از تجارت‌های پرسود و پر مخاطره تبدیل شده است. با وجود اینکه رحم اجاره‌ای در بسیاری از کشورها قانونی و تحت نظارت است در ایران به دلیل نبود قوانین شفاف و نظارت کافی به یک بازار سیاه تبدیل شده است.

درحالی‌که نمایندگان مجلس بر لزوم افزایش ظرفیت پزشکی تاکید دارند کارشناسان حوزه سلامت هشدار می‌دهند که این سیاست بدون تامین زیرساخت‌های لازم تنها به ازدحام بیمارستان‌ها، افت کیفیت آموزش پزشکی و بحران جدید در نظام درمانی منجر خواهد شد. کمبود پزشک بیش از آنکه به فارغ‌التحصیلان پزشکی مربوط باشد ناشی از توزیع نامناسب پزشکان و کمبود امکانات در مناطق محروم است. آیا افزایش ظرفیت راه‌حل واقعی است یا صرفاً اقدامی برای جلب رضایت عمومی؟

پزشکان و قانون:‌ افزایش ۴۶ درصدی تعرفه‌های پزشکی، واکنش‌های متفاوتی را در جامعه برانگیخته است. برخی آن را به معنای افزایش مستقیم درآمد پزشکان تلقی می‌کنند، در حالی که واقعیت پیچیده‌تر از این است. این گزارش به بررسی دقیق اجزای تعرفه‌های پزشکی، سهم واقعی پزشکان از این افزایش و چالش‌هایی که همچنان بر سر راه کادر درمانی وجود دارد، می‌پردازد.

در حالی که سالانه هزاران میلیارد تومان از بودجه عمومی صرف درمان موارد حیوان‌گزیدگی می‌شود، بخش قابل توجهی از این هزینه‌ها مربوط به گزش توسط حیوانات خانگی است. چرا باید بیت‌المال هزینه بی‌احتیاطی صاحبان این حیوانات را بپردازد؟ آیا زمان آن نرسیده که دولت، صاحبان حیوانات را موظف به تامین هزینه‌های درمانی خود کند؟

رئیس انجمن داروسازان ایران با تاکید بر اینکه ورود پلتفرم‌ها به فروش اینترنتی دارو لطمه بزرگی به شاکله مدیریت سلامت کشور وارد خواهد کرد گفت: جامعه داروسازی ایران مخالف عرضه و فروش دارو به بیمار در فضای مجازی است، اما برای کالاهای غیردارویی مانند مکمل‌های غذایی و لوازم آرایشی و بهداشتی می‌توان از بستر اینترنت استفاده کرد.

در حالی که قیمت داروهای پرمصرف در کشورهای دیگر چندین برابر ایران است، تولیدکنندگان داخلی با افزایش هزینه‌های تولید، سرکوب قیمت‌ها و مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آمارها نشان می‌دهد که سال ۱۴۰۳ یکی از سخت‌ترین سال‌های تاریخ صنعت داروسازی ایران است تا جایی که برخی شرکت‌های دارویی برای بقا مجبور به فروش دارایی‌های خود شده‌اند. آیا این روند ادامه خواهد داشت؟

کاهش چشمگیر تعداد داوطلبان تخصص اطفال در سال جاری، زنگ خطری جدی برای آینده بیمارستان‌های کودکان در کشور است. در حالی که اورژانس اطفال یکی از مهم‌ترین بیمارستان‌های اهواز به دلیل نبود رزیدنت تعطیل شد، در بیمارستان مفید تهران، یکی از مراکز اصلی درمان کودکان، تعداد رزیدنت‌های ورودی به تعداد انگشتان یک دست رسیده است. آیا این روند به تعطیلی کامل مراکز درمانی کودکان منجر خواهد شد؟