بی‌شک‌، هرروز در کشورم روز معلم است چرا که‌ دوران خردی و خردسالی تا نوجوانی و جوانی ما و بعد از ما فرزندانمان را هیچگاه نمی‌توان از معلم و درس و مدرسه جدا دانست و بخصوص در این ایام قرنطینه‌، اهمیت معلم و مدرسه بیش از پیش خود را نشان داد که فرزندانمان تا چه حد نیازمند پروریده شدن در سایه سار معلمان هستند.

درباره‌ قشری صحبت می‌کنیم که در طول قرن‌ها بنیانگداران پایه‌ای علم و پیشرفت آن بوده‌اند. گروهی مهم و سرنوشت ساز که بشر تا ابد مرهونشان خواهد بود.

این‌بار روی سخنم با دستگاه قضاست. در شریعتمان آمده که حفظ جان اولی بر هر چیزیست، اولی بر نماز‌، اولی بر خوردن حرام، اولی بر حج و اولی بر راستگویی؛ بطوریکه می‌توان نماز را برای حفظ جان شکست و یا گوشت مردار را خورد و یا میتوان تقیه کرد. پس چگونه است که مدیران ما به فکر پرسنل درمان خود نبودند و تاخیر فاحشی در آماده سازی وسائل حفاظتی نمودند؟ چگونه میشود وقتی فرد مدعی ریاست صنفی ما در سکوتی مرگبار در صیانت از جان اعضای صنف قدمی برنمیدارد و علتش را معذوریت اعلام میکند؟! انتظار ما از دستگاه محترم قضا بررسی دقیق ابعاد این سهل انگاری و بی مسئولیتی مدیران ارشدی‌ است که تصمیم‌های نادرستشان سبب مرگ عزیزان فرهیخته‌ای شد که نبودشان جبران ناپذیرست و حماسه آنان در نجات جان مردممان بر کسی پوشیده نیست...

برای درک صحیح‌تر از مفهوم کارگر بهتر است ابتدا به تعریفی درست از آن برسیم. این کلمه صرفا به کارگران عمرانی و کارخانه‌ها اطلاق نمی‌شود و طیف گسترده‌ای از مشاغل را زیر پوشش می‌گیرد و در واقع تمام کسانی که طبق ماده دو قانون کار «به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد ، حقوق ، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کنند » را شامل می‌شود.

امروز از همه می‌خواهم، اجازه ندهند خون این عزیزان در خاک خفته پایمال شود. باید بدانیم؛ چه کسانی در بی خبری های هفته های اول مقصر بودند... چه کسانی برای آموزش حداقلی پزشکان سطح اول کاهلی کردند... چه بی تدبیری هایی در تجهیز پزشکان به وسایل محافظتی انجام شد ووو... اینها کوچکترین کارهایی است که می توانیم بکنیم. وگرنه، تا ابد اسیر نگاه معصومانه تمام همرزمان خویش خواهیم بود!

مگر نمی‌گویند که عشق یعنی خود را ندیدن و دیگری را دیدن. یعنی خود را در دیگری دیدن. فنا شدن و نیست شدن برای هست شدن دیگری‌! چه وجهی از عشق و ایمان بالاتر و والاتر از این همه پاکباختگی و جانفشانی در این روز‌های تاریک کرونائی که از پزشکان و پرستاران و کادر درمانی دیدیم و خواهیم دید‌؟

در حالی سال گذشته را سپری کردیم و وارد سال جدید شدیم که بیماری کرونا علاوه بر تاثیرات بسیار تاسف بار بر حوزه سلامت جهان باعث شوک اقتصادی در جهان گردید که دارای اثرات شگرف و غیر قابل انکاری بر حوزه فعالین اقتصادی است. لازم است برای بررسی آینده حاکم بر حوزه اقتصادی پزشکی به خصوص حوزه هایی که نیازمند دستگاه‌های پیشرفته و نوسازی تجهیزات هستند، دورنمایی از حوزه قیمت ارز در سال آینده داشته باشیم.

باید این واقعیت را برای مردم جا بیندازیم که این ویروس ناگهان از جهان هستی محو نخواهد شد، و چیرگی بشر بر بیماری ناشی از آن نیز زمان زیادی می طلبد. شاید بتوان مجدودیت ها و عادات بهداشتی امروز را اندکی تعدیل کرد، اما نمی توان ناگهان از آنها دست کشید. به مردم یاد بدهیم که چگونه کم کم به آن عادت کنند. نکند ناگهان و از ترس و واهمه ی ادامه این شرایط، محدودیت ها را به یکباره بشکنند و عده زیادی را به نابودی بکشانند؟!...

شفافیت کلید واژه‌ای است که در ظاهر همه به آن اعتقاد دارند، اما گویا در مقام عمل طرفدار آنچنانی ندارد! وزارت بهداشت و درمان از تاریخ ۴ فروردین ۹۹ به بهانه‌هایی، ارائه آمار تفکیکی ابتلاء به کرونا در استانها را متوقف کرد. در برخی از استانها، دانشگاه‌های علوم پزشکی، با شفافیت کامل، همچنان روزانه آمار کرونا را منتشر کردند، اما در برخی استانها که از قضا آمار ابتلاء و فوت بالاتری هم داشتند، خودداری از انتشار، آمار استانی کرونا را در هاله‌ای از ابهام فرو برد.

چه شده است که یک انجمن اینقدر در وزارت بهداشت قدرت دارد که هر کاری دلش بخواهد انجام می‌دهد؟! می‌خواهد بلافاصله بعد از اتمام مبارزه با کرونا، ضرر چند روز تعطیلی مراکز زیبایی خود را با سرعت تمام و حذف همه رقبای کاری جبران کند؟! همکاران، بزرگواران، این تذهبون؟!

دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت در یادداشتی با عنوان "حفظ جان، زندگی و معیشت سلامت‌محور" به بیان اولویت گذاری دولت برای مقابله با کرونا و حفظ جان مردم در کنار ادامه معیشت سلامت محور پرداخت.

آن زمان که ذهن ژنرال‌ها از تخمین خطر ناتوان است و نبرد ناگزیر می‌شود، آرامش شهر تنها مدیون سربازانی است که شب و روزِ سالیان جوانی خویش را سپرِ بلای ناخوانده‌ای کرده‌اند تا مبادا ترس و اندوه و دلهره - آنچنان که هست و نه آنچنان که نشانش می‌دهند- از مرز میدان نبرد در بیمارستان‌ها فراتر رفته‌، به اندرون خانه‌ها پرتاب شود.

با شروع اپیدمی کرونا از چین در ماه پایانی ۲۰۱۹، در بدو امر این کشور به عنوان صادرکننده کرونا به جهان شناخته شد و سابقه سفر به چین و در گام بعد مراوده با اتباع چینی به عنوان یکی از شواهد ابتلا به کووید ۱۹ مطرح شد...

سیاستگذاران هیچگاه مورد سوال قرار نگرفته‌اند که وام‌های قرض‌الحسنه چه سهمی از کل تسهیلات اعطایی در کل کشور را داشته است و تعویق آنها چه کمکی میتواند به افراد بکند.

گویا برنامه‌ای که وزارت‌نشینان بهداشت و درمان کشور آن را «غربالگری کرونا» نامیده‌اند، با سرعتی شگرف در حال انجام است و به قول معاون محترم وزیر بهداشت از مرز ۶۵ میلیون نفر گذشته، عن‌قریب کل جامعه ایرانیان را در تور خویش قرار خواهد داد.