این روزها کمبود نقدینگی چالش بزرگ صنعت داروسازی و چرخه تامین داروی کشور است و ترک فعل سازمان‌های بیمه‌گر مشکلات زیادی را برای چرخه تامین دارو و بیماران ایجاد کرده است.

نایب رئیس دوم شورایعالی در یادداشتی گفت: چطور ممکن است بتوان جز با مهندسی معکوس، منابع دولتی را با مصارف خصوصی به تعادل رساند و تازه قیمت را نیز واقعی نمود؟ قطعا این اجتماع نقیضین امری محال است!

باتوجه به این فشارهای روزافزونی که به مراکز تحمیل می‌شود، کارزار «اعتراض به فشارهای نظارتی خارج از عرف به مراکز MMT» با هشتگ اصلی #نه_به_تعطیلی_مراکز_mmt ایجاد شد. تقاضای ما این است که نه فقط همکاران پزشک، پرستار، روانشناس و پرسنل اداری مراکز MMT، بلکه همه همکاران دلسوز ما در جامعه بزرگ پزشکی کشور و البته مددجویان و خانواده‌های آنان که نگران درمان عزیزانشان هستند، به این کارزار بپیوندند و با امضای آن کمک کنند که این صدا به خوبی شنیده و درک شود. ✅ طبیعی است برای نیل به این منظور، لازم است لینک پیوستن به کارزار به صورت گسترده در فضای مجازی و‌ گروه‌ها و‌کانال‌ها بازنشر شود. قطعا در این راه نیازمند کمک و حمایت تک‌تک همراهان کارزار هستیم.

یکی از نامه‌ها در حمایت از ممنوعیت ورود برخی واکسن‌ها از برخی کشورها بود و دیگری هم در مخالفت با دادن مجوز به واکسن! هر دو نامه گویی مخالف واکسن هستند! اما اولی هم‌راستا با مسیر شبه علم و دیگری در راستای حمایت از روش علمی.

ائتلاف‌ها علاوه بر رسیدگی به مسائل فوری یا ترویج یا ارائه خدمات، می‌توانند برای متحد کردن تلاش‌ها پیرامون کمپین‌های بلندمدت در زمینه‌هایی مانند ترک سیگار، توسعه اقتصادی جامعه، یا حفظ محیط زیست عمل کنند.

کاش آقای وزیر دغدغه‌اش برای تمام مردم بود نه عده‌ای خاص که از تریبون رسانه همسو با دولت، درخواستی درباره مسائل شخصی دیگران داشته باشد.

رئیس شورای‌عالی سازمان نظام پزشکی با اشاره به تصویب افزایش ۴۶ درصدی تعرفه های پزشکی در شورای عالی بیمه گفت: هیچ حق وتویی در خصوص تعرفه‌های خدمات درمانی به رسمیت شناخته نخواهد شد.

تا زمانی که شرایط اجتماعی ایران درگیر ناامیدی و فقر باشد پزشکان ما نیز به مهاجرت دسترسی خوبی خواهند داشت و این سیکل معیوب ادامه خواهد داشت، متاسفانه در این شرایط آنچه بر فقر و افت فرهنگی جامعه ما افزوده می‌شود ضربه‌ای شدید و غیرقابل جبران به سیستم بهداشت و درمان است.

ظاهرا وزارت بهداشت از دانشگاه‌ها درخواست کرده که برای جلوگیری از مهاجرت دانشجویان پزشکی، وثیقه‌های سنگین ملکی از آنان بگیرند. در ادامه خبر آمده بود که هیات عمومی دیوان عدالت اداری این اقدام را منع کرده است، ولی تصور آقایان از دانشجو مثل زندانی است که فقط وثیقه مانع از فرار وی خواهد بود.

یک فعال اجتماعی حوزه سلامت در نامه‌ای سرگشاده به رئیس مجلس از کمبودها و ایرادات بودجه سال جاری در زمینه تامین داروی بیماران خاص نوشت.

وضعیت وخیم پزشکی را می‌توان از تعداد افراد داوطلب برای دستیاری تخصصی "رزیدنت‌ها" دید. چند سال پیش بود که رقابت کامل در امتحانات این مرحله وجود داشت. حتی برخی پارتی‌بازی و تقلب می‌کردند که باعث تاسف بود ولی اکنون علاقه‌ای برای شرکت در آزمون مربوط وجود ندارد و گفته می‌شود ۸۰۰ صندلی آن حتی در رشته‌هایی که مطابق رده‌بندی لوکس محسوب می‌شود نیز خالی مانده است.

متاسفانه حاکمیت و به ویژه مسئولین حوزه پزشکی با بی اعتنایی به مشکلات انباشت شده نظام سلامت، معرکه ای از فقر و مشکلات معیشتی، تعرفه‌ها و پرداخت‌های ظالمانه، فشار و استرس کاری، ضرب و شتم در حین خدمت، تهدید از سوی بیمار و یا همراهان وی، متهم شدن به قصور پزشکی، احضار مکرر به سیستم قضایی، احساس نابرابری‌های اجتماعی، روند رو به افول کیفیت آموزش پزشکی، مشاهده سونامی مهاجرت اساتید، پزشکان، همکاران و دانشجویان به خارج از کشور و ... را برای پزشکان جوان رقم زده  و آنها را به فاز ناامیدی و یاس از آینده شغلی خود و در نتیجه پیامدهای بعدی آن همچون انصراف از ادامه تحصیل، تغییر شغل به مشاغل غیر پزشکی، ترجیح بیکاری بر اشتغال، مهاجرت و در فجیع ترین حالت، خودکشی سوق داده اند.

استاد اپیدمیولوژی و مدرس ارشد بین المللی در یادداشتی نوشت: طبق آمار غیر رسمی سالانه حدود ۵۰۰۰ نفر در کشور به‌دلیل خودکشی جان می‌دهند و طبق تحقیقی کشوری که چند سال قبل در کشور انجام دادیم اقدام به‌خودکشی در میان افراد بالای ۱۸ سال کشور ۴،۱ درصد است. الگوی خودکشی در جهان طی ۱۰۰ سال اخیر به‌سرعت تغییر کرده و خودکشی تحصیلکرده‌های جوان بنظر می‌رسد در ایران اختلاف معنی داری لااقل با سایر کشورهای مسلمان دارد. آنچه مسلم است فشار روانی اجتماعی از مهمترین عوامل و کاهش تاب‌آوری از دلایل مربوط به فرد است.

مشاور عالی انجمن داروسازان ایران در یادداشتی نوشت: تقریبا در همه مصوبات دولتی دو سال اخیر که در مورد فروش اینترنتی دارو شاهد بودیم، به یک کلمه ثابت برخورد می‌کنیم و آن واژه "پلت‌فرم" یا سکو است.

اکنون که از دوران حاد پاندمی عبور کرده‌ایم و ویروس کرونا به‌عنوان یک واقعیت ثابت در زندگی روزمره مردم تبدیل شده است، سیاستگذاران فرصتی برای بررسی عملکرد خود پیدا کرده‌اند. در این میان نگاه به داده‌های موجود جهانی و مقایسه عملکرد کشورهای مختلف می‌تواند به یادگیری و آماده‌سازی برای مقابله با تهدیدات مشابه در آینده منجر شود.