به عنوان یک رسانه که پرسشگری را در پیشانی اهداف خود دارد، لازم می‌دانیم سوال کنیم که چرا در اطلاعیه‌ها، کلیه اصناف فقط با قید یک کلمه اصناف، ذکر شده‌اند! اما از پزشکان، پیراپزشکان، داروسازان، به تفکیک و‌ با قید نام، یاد شده است؟! آیا ذکر عبارت «کلیه مشاغل» در چنین اطلاعیه‌ها و آگاهی‌رسانی‌های قانونی کفایت نمی‌کند؟! یا پیش‌فرضی بر مجرمیت جامعه پزشکی وجود دارد و اطلاعیه مذکور و اطلاعیه‌های مشابه به صورت خاص برای جامعه پزشکی صادر شده و فقط برای خالی نبودن عریضه، از سایر اصناف هم با قید یک کلمه «اصناف» در کنار جامعه پزشکی ذکری به عمل آمده است؟! آیا کلیه اصناف مکلف به نصب این اطلاعیه‌ها در محل کسب خویش شده‌اند یا چنین الزامی فقط شامل جامعه پزشکی است؟! آیا این آگاهی‌رسانی‌های قانونی در سایر جرائم از جمله ارتشا و رانت‌خواری و برای تمامی مشاغل اداری، قضایی، خدماتی و غیره هم انجام می‌شود یا فقط ویژه‌ی دریافت نقدی و قشر مظلوم پزشکی است؟! آیا دادستان محترم شهرستان مذکور و سایر دادستان‌ها، از تمامی اصناف «شخصا» بازدید به عمل می‌آورند؟!

گویی دو ایران داریم! یکی ایرانی که در آن زندگی می‌کنیم و یکی ایرانی که خبرنگاران صدا و سیما و جوان و فارس و مسئولین نشان می‌دهند!

تحریم های شدید و ناجوانمردانه اقتصادی، وضعیت اقتصادی ناپایدار و سازمان دهی و مدیریت بخش نظارتی در سازمان های ذیربط در صورت ادامه دار شدن در دراز مدت می تواند امنیت غذایی را در کشور تحت الشعاع قرار دهد و خسارات و صدمات جبران ناپذیری را به سلامت جامعه وارد نماید، لذا ضرورت بررسی، واکاوی موضوع و ارائه راهکارهای کارشناسی و تخصصی برای برقراری امنیت غذایی کشور بیش از هرزمان دیگری احساس می شود.

روز جهانی غذا امروز در شرایطی برگزار می‌شود که با تغییرات اقلیمی و دخالت‌های نابجای انسان در طبیعت، وضعیت منابع آب جهان بیش از همیشه در معرض تهدید است‌، در این میان به نظر می‌رسد که زنگ خطر برای ایران به صدا درآمده است و درحالی‌که برداشت بی‌رویه منابع آب در کشور موجب خشکیدن گسترده رودخانه‌ها و تالاب‌ها شده و فرسایش و شوری بیش از حد خاک موجب بحران خاک شده است، حدود یک‌سوم محصول کشاورزی تولیدی به ضایعات تبدیل می‌شود.

آنچه جامعه بشری سال‌هاست به آن رسیده اولویت دادن بهداشت بر درمان و تقدم پیشگیری بر درمان است. گرچه ما هم سال‌هاست این شعار را تکرار می‌کنیم ولی بی درایتی در برنامه‌ریزی، تعارض منافع و امکان بالای سودجویی برخی در حوزه درمان مانع از عملی شدن این شعارها بوده و هست. در طرح موسوم به تحول سلامت که در دولت یازدهم کلید خورد نیز این نگاه انحرافی ماهیت و عواقب خود را برملا کرد و علیرغم مطالبات متعدد متولیان امر مبنی بر افزایش بودجه، آن طرح چیزی حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان از بودجه کشور را حیف کرد و "با قبول رد بودجه ۳۵ هزار میلیارد تومانی ادعا شده" نه مردم، نه کادر درمان و نه کیفیت خدمات تغییر معناداری نکرد و بدهی عظیم دولت به بیمه‌ها، شکست آن طرح را رقم زد.

نشر مطلبی از همکار فوق تخصص جراحی عروق انگیزه نوشتن این مطلب است که در ذیل خواهد آمد. هر کس نویسنده این رنجنامه را در هر جایی مشاهده کند، هیچ تصوری جز این نخواهد داشت که او با چنین عنوان و جایگاه علمی (عضو هیات علمی و فوق تخصص جراحی عروق) یک برج ‌نشین ناب است و در نعمت غوطه ور و در ناز مستقر و بدون شک ناباورانه به سطور جانکاهی که نویسنده آن متن بر قلم آورده خواهد نگریست. اما ...

الان در وبگاه‌های دانشگاه‌های تیپ یک کشور نوشته، حجامت برای درمان انواع بیماری، لاغری، یبوست، دردهای زانو، قاعدگی و... برای هرچه فکرش را بکنی، خوب است بدون اینکه هیچ تحقیق و بررسی‌ای انجام شود. هرکدام از اینها که مدعی‌اند باید بیایند کار تحقیقاتی و علمی کنند. یا استفاده از زالو برای درمان واریکوسیل، این در وبگاه دانشگاه تیپ یک کشور ما آمده است. مسئولان بروند نگاه کنند. این اعتبار دانشگاه را از بین می‌برد.

متاسفانه مجدد نشانه‌هایی از خیزش اپیدمی کووید در کشور به گوش می‌رسد و فوت هفتگی بیش از ۲۰ هموطن نگران کننده است.

تشخیص سرطانِ افراد به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. برخی سابقه خانوادگی دارند و پزشکشان سال‌ها آن‌ها را زیر نظر می‌گیرد. برخی دیگر علائم طولانی‌مدتی دارند، به‌طوری که تشخیص نهایی بیماری بیشتر به تاییدی وحشتناک می‌ماند تا یک شوک. و درنهایت افرادی مانند من هستند که، در خلال اشتغال به زندگی شلوغشان، درِ مطبِ یک ساختمان پزشکی را برای یک نوبت قبلیِ معمولی باز می‌کنند و در چاله آسانسور خالی پا می‌گذارند. در یک بعدازظهر سال ۲۰۰۳ فهمیدم سرطان تهاجمی سینه دارم. امروز حدوداً بیست سال از تشخیص بیماری‌ام می‌گذرد، و من چیزهای بسیار زیادی آموخته‌ام.

بررسی دقیق اعداد و ارقام مربوط به آزمون دستیاری تخصصی در ایران، نشان‌دهنده حقایقی بسیار نگران کننده از سطح علمی و نیز علایق و انگیزه‌های پزشکان عمومی در ایران برای ادامه تحصیل است. این اعداد که در ابتدا به نظر ساده می‌آیند در بررسی موشکافانه، گویای شکاف‌های عمیقی در موضوع ادامه تحصیل پزشکان عمومی به عنوان مسیر معقول پیشرفت زندگی شخصی و حرفه‌ای آنان است.

جامعه پزشکی در چنین مواردی در انزوای کامل از عرصه عمومی قرار دارد. اگرچه بیشترین تاثیر چنین دستورات خلق‌الساعه‌ای بر سلامت مردم است، اما در سکوت عرصه عمومی هم جامعه پزشکی نمی‌تواند نسبت به آنچه مسئولیت اجتماعی اوست، بی‌تفاوت بماند.

این روزها تب جراحی‌های زیبایی داغ است و همه به دنبال حفظ جوانی صورت و زیباسازی آن هستند. اما با توجه به گستردگی انجام این عمل در مراکز مختلف زیبایی این سوال مطرح است که کدام پزشکان می‌توانند جراحی پلاستیک انجام دهند؟

مدیرعامل انجمن sma با توجه به عدم تامین دارو برای بیماران اس‌ام‌ای گفت: بیش از دوسوم بیماران مبتلا به اس‌ام‌ای چشم انتظار دارو هستند.

به‌تازگی معاون دادستان کل در نامه‌ای خطاب به وزیر بهداشت تاکید کرده است که حضور کادر درمانی مرد برای زنان در بیمارستان‌ها باید ممنوع شود. بار اولی نیست که بحث حضورنداشتن اجباری مردان در بخش‌های زنان به‌ویژه جراحی زنان و زایمان مطرح می‌شود. شورای عالی انقلاب فرهنگی که اوایل ستاد انقلاب فرهنگی بود، طرحی را تصویب کرد که ادامه تحصیل تخصصی در رشته زنان و زایمان برای پزشکان مرد را ممنوع کرد.

پزشکی شغلی است که پاداش بالایی دارد اما همزمان برای اینکه این ‌جایگاه را داشته باشی باید استرس‌های زیادی را تحمل کنی. وضعیت سلامت‌روان پزشکان به‌صورت‌کلی در معرض خطر است و در مقایسه با جمعیت عمومی، دیده شده که پزشکان یک و نیم تا سه برابر بیشتر اقدام به خودکشی می‌کنند.