به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، سید حمید خویی عصر یکشنبه در نشست خبری روز داروساز "۵ شهریور" گفت: نگاه داروسازان به طرح دارویار منفی نیست. شاید از این طرح گلایه‌مند باشند که علت آن هم این است که مورد مشورت قرار نگرفتند. اما طرح نکات مثبتی دارد که یکی از مهمترین آنها نزدیک شدن قیمت داروها به قیمت واقعی است. اشکال بزرگی که در حال حاضر وجود دارد این است که دولت ارز ترجیحی را که نوعی حمایت از صنعت داروسازی داخلی بود، از تولیدکنندگان برداشت اما این ارز برای واردکنندگان همچنان ادامه دارد که این مساله برای جمهوری اسلامی ایران امر پسندیده‌ای نیست. اینکه دولت با ارز ترحیحی از واردات در برابر تولید حمایت می‌کند. درحال حاضر فاصله قیمت داروهای وارداتی به تولید داخل نزدیک‌تر شده است.

وی افزود: نگرانی اصلی ما از اجرای طرح دارویار این است که به‌دلیل نبود منابع مالی پایدار برای اجرای این طرح، هزینه‌های بیمه سلامت به شدت افزایش پیدا کند. طبیعتا منابع مالی آن باید حداقل ۸۰ الی ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کند تا بتواند این روند جاری ادامه پیدا کند. در این چند ماه از شروع طرح دارویار، ما پرداخت بدهی و مطالبات داروخانه‌ها ازسوی بیمه‌ها را داشتیم که اتفاق مبارکی بود. تا قبل از اجرای طرح، داروخانه‌ها ۸ ماه از بیمه طلبکار بودند. اما الان وضع پرداختی‌ها منطقی‌تر شده است. اما این نگرانی وجود دارد که یک سال دیگر چه خواهد شد؟ از آنجا که حجمی از پول یا سرمایه داروخانه‌ها در بیمه‌ها می‌خوابد، این مساله تقریبا ۱۰۰ تا ۱۵۰ درصد افزایش پیدا کرده است که اگر قرار باشد مطالبات داروخانه‌ها و مراکز درمانی به موقع پرداخت نشود، داروخانه‌ها به ورشکستی کشیده شده یا وادار به رویکرد اقدامات غیراخلاقی و غیرمنطقی می‌کند. 

خویی تصریح کرد:‌ طرح تحول نظام سلامت خیلی خوب شروع شد اما به دلیل نبود منابع مالی پایدار متوقف شد و از میدان بیرون رفت و ما به شدت این نگرانی را داریم که این تجربه برای طرح دارویار هم تکرار شود. شاید تا چند ماه دیگر خیلی جای نگرانی نباشد، اما یک سال دیگر چه اتفاقی می‌افتد؟ این منابع باید به موقع دیده و پرداخت شوند. اینکه در شروع هر طرح، منابع مالی از جاهایی تامین و تزریق می‌شود و آن طرح راه می‌افتد، مهم نیست، بلکه ماندگاری آن مهم است. به نوعی تمام حیات موسسات درمانی در گرو بیمه‌ها قرار گرفته و در دست سازمان‌های بیمه است، به نوعی که هر تاخیری در مطالبات می‌تواند منجر به ورشکستگی و فروپاشی این مراکز درمانی شود. 

وی ادامه داد: احساس همکاران داروساز ما نسبت به طرح دارویار، بیشتر نگرانی است تا مخالفت. این پولی که از داروخانه‌ها به بیمه‌ها می‌رود، آیا ضمانتی برای بازگشت آن هست؟ ما به عنوان انجمن داروسازان اصرار کردیم که جایی ضمانت برای پرداخت به موقع مطالبات دیده شود، اما تاکنون هیچ کس حاضر به پذیرش چنین تقبلی نشده است. 

رئیس انجمن داروسازان تهران افزود: در مورد آیین‌نامه، نگاه ما به عنوان انجمن داروسازان و اصحاب حرفه داروسازی با نگاه مجریان قانون و بخش قابل توجهی از قانون گذاران در مجلس متفاوت است. ما داروخانه را به‌عنوان مرکز ارائه خدمات دارویی می‌شناسیم و معتقدیم خدمات دارویی بخش مهمی از خدمات نظام سلامت است. مطالبه ما به عنوان انجمن داروسازان این است که بسترهای قانونی و فرهنگی لازم برای این کار فراهم شود که داروساز هم پشتوانه قانونی داشته باشد که فلسفه اصلی وجود خود را ارائه خدمت بداند و نه دارفروشی. متاسفانه نگاه مجریان قانون و بخشی از قانون‌گذاران در سال‌های گذشته ۱۸۰ درجه خلاف این نگاه است و داروخانه را به عنوان یک مرکز کسب و کار و داروفروشی می‌دانند و از این منظر اصرار دارند که برای رفع موانع کسب و کار به سمتی برویم که هر کس هر جا دوست داشت، داروخانه بزند. 

وی گفت: یکی از بندهای سیاست‌های کلی نظام عرضه بهداشت ابلاغی مقام معظم رهبری، جلوگیری از مصرف القایی است. اما وقتی به شکل بی‌حساب و کتاب داروخانه می‌زنیم، مصرف القایی ایجاد می‌کنیم برای اینکه داروخانه بیشتر بتواند بفروشد. یک تضاد نگاه وجود دارد بین دولت و مجلس و حرفه داروسازی.

در ادامه شهاب الدین جنیدی عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان تهران نیز گفت: اجرای طرح دارویار لازم و ضروری بود و اگر منابع آن تامین نشود مشکلات زیادی بوجود خواهد آمد، افزایش داروخانه‌ها در کلانشهر با قوانین بالادستی در تناقض است و فاصله جغرافیایی در تأسیس داروخانه‌ها را در آئین نامه جدید نمی‌بینیم و از وزارت بهداشت می خواهیم مساعدت بیشتری را در زمینه مفاد آیین نامه داروخانه با انجمن داروسازان انجام دهد.

وی افزود: برای ساماندهی امر دارو که بیش از ۴۰ سال قیمت گذاری آن با نظارت بوده است و برای جلوگیری از قاچاق معکوس، سیاست‌مداران و ناظرین نظام سلامت حتما باید تصمیمی می گرفتند. اما نگرانی اصلی طرح دارویار که به نوعی ذهنیت همکاران ما هم هست، به اتمام نرسیدن و ارزیابی نشدن بسیاری از طرح‌های وزارت بهداشت بعد از گذر زمان است. مثلا الان بحث پزشک خانواده دوباره در حال شروع شدن است. الان در چه جایگاهی هستیم؟ همه اینها نشان می‌دهد که قرار بر این است که بسیاری از طرح‌ها راه‌اندازی شود و در نهایت به یک مراد برسد که آن هم خدمت به بیماران است. اما متاسفانه سردرگمی‌هایی در رابطه با نسخ الکترونیک هست. 

جنیدی تصریح کرد: در بحث دارو تامین منابع مالی برای داروخانه‌ها و حتی برای تولید بسیار مهم است. اگر ما نتوانیم منبع مستمر و قابل اطمینانی را برای داروخانه‌ها فراهم کنیم، بعد از گذشت چند ماه میزان مطالبات همکاران ما در سازمان‌های بیمه‌گر افزایش پیدا و عدم تامین آن این چرخه را با مشکل ایجاد می‌کند.

وی افزود: اتفاقا با توجه به کم بودن شاخص تورم و قاچاق معکوس دارو می‌بایست تغییر و تحولی در جهت نوآوری در صنایع دارویی داروخانه‌ها و شرکت‌های توزیع اتفاق می‌افتاد. الان هم اتفاق خاصی نیفتاده است. میانگین زیر ۴۰ درصد افزایش قیمت وجود دارد که کمتر از تورم است و این نشان می‌دهد که صنایع دارویی طی سالیان متوالی چقدر در تصمیمات انقباضی دولت‌ها بودند. همواره سعی بر این بوده که این کالا به عنوان یک کالای استراتژیک مورد حمایت قرار گیرد. حالا هم اینکه رها نشده، به فال نیک می‌گیرم و در چشم‌انداز پیش رو اگر مشورت‌ها با ذی‌نفعان اتفاق بیفتد و نظرسنجی در موقع خودش انجام شود و عیوب آن برطرف شود می‌تواند طرح موفقی باشد. 

عضو هیات مدیره انجمن داروسازان تهران خاطرنشان کرد:‌ با دارو و سلامت نباید مثل بسیاری از مشاغل دیگر ریسک کرد و تحلیل بازار را به جان خرید. یکی از شاخصه‌های ارتقای نظام سلامت در تمام دنیا، رسیدن و دسترسی بیماران به مراکز توزیع دارو و داروخانه‌هاست. یکی از بزرگترین نواقص آیین نامه این است که تناسب و توازن پراکندگی داروخانه‌ها را به هم زد. علی‌رغم اینکه قبلا قید فاصله وجود داشت، اما باز هم در بسیاری از خیابان‌های کلانشهرها، تراکم هست. ما به عنوان انجمن داروسازان اعلام می‌کنیم که حالا برای مردم هم دسترسی کم می‌شود و ممکن است راسته بازار داروخانه‌ها در تهران داشته باشیم و حالا هم یک جورهایی در بعضی خیابان‌ّهای شهر تهران می‌بینیم.