به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، لکنت عمدتاً و به‌طور کلی جز در موارد استثنایی در دوران خردسالی آغاز شده و یک پدیده خاص دوران کودکی است و معمولاً از سنین دو تا چهار سالگی شروع می‌شود.

لکنت زبان میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که برخی ممکن است لکنت زبان را یک ناراحتی جزئی بدانند، اما برای کسانی که با این اختلال زندگی می کنند، می تواند منبع اصلی اضطراب و انزوای اجتماعی باشد.

هدف از گرامیداشت این روز جهانی جلب توجه‌ها نسبت به این اختلال و حمایت از کسانی است که با آن زندگی می‌کنند.

لکنت یک اختلال گفتاری است که بر جریان گفتار تأثیر می‌گذارد و از مهم‌ترین و متداول‌ترین اختلالات تکلمی نیز است. لکنت می‌تواند برقراری ارتباط با دیگران را سخت کند و ممکن است باعث ایجاد ناامیدی در افراد مبتلا به آن شود.

تخمین زده می‌شود که حدود یک درصد از جمعیت جهان لکنت دارند. لکنت یک اختلال عصبی است که از دوران کودکی شروع می‌شود و در پسران نیز چهار برابر بیشتر از دختران است.

علل مختلفی برای لکنت وجود دارد، با این حال علت دقیق آن اغلب ناشناخته است. اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی منجر به این اختلال می‌شوند. همچنین ممکن است این اختلال در افرادی که اعضای خانواده آنها نیز لکنت دارند، شایع‌تر باشد. لکنت زبان می‌تواند جنبه‌های زندگی اجتماعی افراد را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد، زیرا بسیاری از افرادی که از این عارضه رنج می‌برند تمایل دارند از موقعیت‌های اجتماعی که ممکن است مجبور شوند در مقابل دیگران صحبت کنند، اجتناب کنند و این انزوا نیز می‌تواند منجر به احساس تنهایی و اعتماد به نفس پایین در آن‌ها شود.

کارهای زیادی وجود دارد که می‌توان برای مقابله با لکنت زبان انجام داد و آن را قابل کنترل‌تر کرد که در ادامه به برخی از آن‌ها خواهیم پرداخت:

_ با خود صادق باشید.

درک این نکته مهم است که لکنت یک اختلال واقعی است که اگر قدمی برای مدیریت آن برندارید، می‌تواند بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد. وقتی قبول کردید که لکنت دارید، پیدا کردن راه‌هایی برای کنار آمدن با آن آسان‌تر خواهد بود.

_ به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.

برای مقابله با لکنت خود از یک گفتاردرمانگر یا مشاور کمک بگیرید. آنها می‌توانند به شما در ایجاد تکنیک‌هایی برای مدیریت بهتر لکنت کمک کنند.

_ از نظر جسمی و روانی مراقب خود باشید.

استرس و اضطراب می‌توانند لکنت زبان را بدتر کنند، بنابراین مهم است که از نظر جسمی و روانی از خود مراقبت کنید. ورزش کردن، انجام تکنیک‌های آرام سازی و تغذیه سالم همگی می توانند به کاهش سطح استرس و اضطراب کمک کنند.

همچنین به گفته متخصصان، از جمله علائم و نشانه‌های لکنت زبان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

_ مشکل در بیان یک کلمه، عبارت یا جمله
_ کشیدن یک کلمه یا صدا در بیان یک کلمه
_ تکرار یک صدا، هجاء یا کلمه
_ وقفه کوتاه هنگام بیان هجاء یا لغات
_ احساس فشار و گرفتگی در صورت یا بالا تنه برای بیان یک لغت
_ عدم توانایی در ارتباط برقرار کردن

همچنین اختلال لکنت زبان ممکن است با علائم دیگری نیز همراه باشد:

_ سریع پلک زدن
_ لرزش لب‌ها یا فک
_ تیک‌های صورت
_ حرکت سریع سر
_ مشت کردن دست‌ها

ممکن است هنگام هیجان، خستگی یا مضطرب بودن لکنت زبان تشدید شود.

به گزارش newsd، در این روز جهانی به افزایش آگاهی عمومی در مورد لکنت و ترویج درمان‌های موثر برای این اختلال گفتاری پرداخته می‌شود. ایسنا