ادامه در هر سه دسته ی فوق اصولا مسئله ی درآمد و تعرفه مطرح نیست. و علت را باید در جای دیگری جستجو کرد . به نظر می‌رسد که شرایط زیست اجتماعی و فرهنگی و نابسامانی های مختلف از آلوده گی هوا و آب و غذا گرفته تا تورم افسار گسیخته و ناامیدی از آینده و ...‌ ده ها علت دیگر باعث می‌شود که یک فرد مشقت ها و طبعات منفی مهاجرت را به جان بخرد . اینکه این پدیده در بین پزشکان رواج بیشتری دارد علتش این است که این قشر از تمکن اقتصادی و یا علمی کافی برای اقدام به مهاجرا برخوردارند . یعنی وضعیت به شکلی است که می‌بینیم که در همه ی اقشار جامعه تمایل به مهاجرت به طرز بی سابقه ای افزایش یافته است که تنها با کشورهای جنگ زده ای مثل سوریه و یا اوکراین قابل مقایسه است. البته یک قشری از پزشکان هم هستند که در کشورهای حاشیه ی خلیج در جستجوی کار و پوزیشن می‌باشند که این دسه را نمی‌توان مهاجر تلقی کرد چرا که اکثرا در ایران هم همزمان کار می‌کنند و با توجه به ظرفیت پایین کشورهای خلیج ؛ درصد زیادی نیستند. دکتر احمد صادقیان پاتولوژیست

به نظر می‌رسد طیف قلیلی از پزشکان بخاطر پایین بودن تعرفه مهاجرت می‌کنند و علت مهاجران گسترده ی پزشکان را در جای دیگر باید جستجو کرد مهاجران پزشک را می‌توان به سه دسته عمده تقسیم کرد اول پزشکانی که دوره ی مفید کاری شان پایان یافته و پیش از این خانواده ی خود را به کشورهای دیگر کوچ داده اند و اکنون در دوران بازنشستگی به خانواده ی خود ملحق می‌شوند دوم پزشکانی که از نظر کاری فعال و موفق بوده اند ولی موقعیت کاری و دانشگاهی خود را رها کرده و به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند و به مشاغل غیر مرتبط مشغول شده اند که هم از نظر در آمدی ( به طور نسبی ) و هم اجتماعی در کلاس پایین تری قرار گرفته اند. یعنی پزشکانی بوده اند که در جامعه ی ایران جزو قشر مرفه و با رتبه اجتماعی بالا بوده اند ، ولی بعد از مهاجرت عمدتا در سطح متوسط و متوسط به پایین زندگی می‌کنند دسته ی سوم فارغ التحصیلان جوان هستند که به محض فارغ التحصیلی درصددند که اندوخته ای اندک فراهم کنند و مدرک خود را آزاد کنند و از کشوری دیگر پذیرش بگیرند و بروند . حالا اگر تعرفه هم بیشتر شود زودتر اندوخته شان فراهم می‌شوند و می‌روند. ادامه دارد