به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، هرچند یکی از مهم‌ترین دلایل این به هم ریختگی می‌تواند نشات گرفته از مسائل اقتصادی و عدم توانایی در تامین معاش و حتی خرج روزمره باشد، اما برخی کارشناسان سعی می‌کنند آن را به حوزه‌های اجتماعی و سبک زندگی نیز ربط داده و تاکید کنند که ترویج آنچه آن‌ها سبک زندگی غربی می‌گویند در این بد شدن حال روح و روان مردم تاثیر بالایی داشته است.

هرچه هست زمانی که روح و روان فردی به هم می‌ریزد به جایی می‌رسد که ضرورت دارد برای درمان خود اقدام کند. نزد مشاوران، روانشناسان، روانپزشکان یا پزشکان روح برود و این را هم از نان شب برای خود واجب‌تر می‌بیند اما وقتی که نانی برای شب وجود نداشته باشد بی‌شک درمان او هم قابل انجام نخواهد بود زیرا هزینه‌های درمان روان در ایران بسیار بالاست و چنین افرادی که تعدادشان هم کم نیستند باید خود را به دست مرور زمان بسپارند تا شاید زمان مرهم شده و انان را درمان کند ؛ به همین علت در این مدت ناچارند هم از فقر مادی رنج بکشند و هم رنج روحی که قطعا رنجی مضاعف است.

نکته دیگری که در صحبت‌های این مسئول قابل مشاهده است تفاوت نرخ با توجه به تخصص پزشکان و مشاوران است با این توضیح که این تعرفه به ازای هر ۴۵ دقیقه، ۲۳۰ هزار تومان برای فرد دارای مدرک کارشناسی ارشد بوده و ۲۷۰ هزار تومان نیز تعرفه مشاور دارای مدرک دکتری تخصصی است.

علی فتحی آشتیانی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در خصوص تعرفه‌های مشاوره گفت: تعرفه مصوب و پیشنهادی هیات دولت برای سال جاری ۲۳۰ هزار تومان به ازای هر ۴۵ دقیقه برای کسی است که دارای مدرک کارشناسی ارشد و ۲۷۰ هزار تومان برای کسی است که مدرک دکترای تخصصی دارد. انتظار می‌رود همکاران این تعرفه را که توسط هیات دولت ابلاغ و در سایت هم درج شده، رعایت کنند. البته این ۴۵ دقیقه معادل ۲۳۰ یا ۲۷۰ هزار تومان، پاسخگوی مخارج جاری افرادی که مرکز مشاوره و کلینیک دارند، نیست. از طرفی مشکلات روانشناختی با یک جلسه حل نمی‌شود و نیازمند جلسات متعدد است و از سوی دیگر هزینه‌ها بسیار بالاست و مشاوران و روانشناسان هم تحت فشار اقتصادی و مشکلاتی در مراکز هستند.

وی با اشاره به نظارت‌ بر مراکزی که مبالغ بالاتر از این تعرفه دریافت می‌کنند افزود: موارد خاصی هستند که ساعتی ۸۰۰ هزار تومان دریافت کرده‌اند که این موارد را پذیرفته و رد نمی‌کنم. در برنامه داریم معاونت انتظامی سازمان فعالیت خود را بیشتر و بازرسی‌های آشکار یا غیرآشکار انجام داده و یک ارزیابی از وضعیت موجود داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم به برخی از مشکلات جامعه خودمان در رابطه با هزینه‌ها بپردازیم.

فتحی آشتیانی در پاسخ به اینکه بسیاری از مراکز مشاوره مجوز ندارند و مردم اعتمادشان را از دست داده‌اند لذا چه نظارتی بر این امر وجود دارد گفت: درصدی که مجوز ندارند در مقایسه با درصدی که مجوز دارند بسیار بسیار کم بوده و شاید یک الی دو درصد است. ما در این سازمان بیش از ۵۷ هزار عضو داریم که نزدیک به ۲۰ هزار نفر از آنان پروانه تخصصی داشته و می‌توانند خدمات ارائه کنند، شاید بهتر باشد مردم سراغ روانشناسانی بروند که نام آنان داخل سایت سازمان است یا سراغ کسانی بروند که در آن مرکز پروانه اشتغال تخصصی نصب شده و سراغ افرادی خارج از این دست نروند. این موضوع نیاز به اطلاع‌رسانی و آگاهی مردم دارد. در سایت سازمان یک لیستی از روانشناسان زرد یعنی کسانی که مدرک نداشته و کار مشاوره می‌کنند، وجود دارد. مردم باید انتخاب، شناسایی و ارزیابی کرده که می‌خواهند به چه مشاوری مراجعه کنند.

وی در خصوص پرداخت این هزینه‌ها توسط بیمه افزود: در مورد بیمه دو گرایش‌ روانشناسی بالینی و سلامت در خدمات‌ خود از طریق بیمه پشتیبانی می‌شوند. یکی از برنامه‌های ما این است که بتوانیم سطوح بیمه را گسترش دهیم چرا که اعتقاد من بر این است که همه گرایش‌های روانشناسی به نوعی با سلامت ارتباط دارد، برای مثال کسی که روانشناسی تربیتی خوانده و به مدارس می‌رود یک نوع خدمات سلامت را به فرزندانی که دچار افت تحصیلی و اضطراب هستند ارائه می‌کند یا کسی که روانشناسی صنعتی سازمان دارد و سراغ کارخانه‌ها و نهادهای مختلف می‌رود و به کارمندان و کارگران خدمات ارائه داده، کارهای روانشناختی انجام می‌دهد و باید مشمول بیمه شود. همه گرایش‌های روانشناختی به یک نوعی خدمات ارائه می‌کنند و باید مشمول بیمه شوند. سعی می‌کنیم که با بیمه خدمات سلامت وارد مذاکره شویم.

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره از عدم استفاده دستگاه‌های کارت‌خوان در برخی از مراکز گفت: در این حوزه ما با پزشکان مشترک هستیم. باید تمام دفاتر و مراکز مشاوره ما دستگاه کارت‌خوان داشته باشند و مراجعه‌کننده بایستی هزینه آن را واریز کند و خارج از این مورد تخلف است. مراجعین می‌توانند این مورد را هم به سازمان ارجاع دهند تا ما آن را پیگیری کنیم.

نکته‌ای که بد نیست در پایان گزارش به آن اشاره کنیم بحث بیمه و عدم مشمول بودن بسیاری از خدمات روان درمانی در حوزه بیمه و اینگونه خدمات درمانی است. مساله‌ای که بی‌شک و با توجه به آمار بالا و رو به افزایش اختلالات روانی در ایران "به هر علتی" بیش از گذشته باید مد نظر و مورد توجه قرار بگیرد. روزنامه آرمان ملی