به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، عبدالرضا یعقوب زاده گفت: بازار تجهیزات پزشکی با توجه به جمعیت و درآمد سرانه مردم کمتر از یک درصد بازار دنیاست، اگر ۴۰۰ میلیارد دلار که میزان بازار تجهیزات پزشکی دنیا را تقسیم کنیم یک درصد آن ۴ میلیارد دلار بازار تجهیزات پزشکی ایران است،

وی افزود: از این ۴ میلیارد دلار، ۳ میلیارد دلار ارزش تولید داخل و یک میلیارد دلار ارزش واردات در این صنعت است، هم اکنون از یک میلیارد دلار واردات تجهیزات پزشکی در برخی حوزه ها، ارز یارانه‌ای ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی اختصاص می‌یابد البته این اقلام بیش از نیاز کشور وارد می‌شود و این مسئله باعث قاچاق معکوس یکسری از تجهیزات پزشکی مانند آنژیوکت که بارکد یا مشخصه خاصی برای کنترل ندارد به خارج کشور می‌شود. به طور نمونه اینگونه تجهیزات توسط زائران به کشور عراق انتقال داده و در آنجا فروخته که سود مناسبی را برای شخص به همراه دارد، اگر ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی از واردات تجهیزات پزشکی حذف شود قطعا رقم واردات در این حوزه به ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار دلار کاهش پیدا می‌یابد مضاف بر اینکه برخی از تجهیزات پزشکی وارداتی با قیمت غیرواقعی وارد شده و بعضا بالاتر از قیمت واقعی کالا بوده است.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی ادامه داد: ۱۰۰ درصد تخت‌های معمولی بیمارستانی، بیش از ۹۵ درصد تخت ویژه آی سی یو و سی سی یو و بیش از ۸۵ درصد تجهیزات پزشکی اتاق عمل مانند دستگاه بیهوشی، ونتیلاتور، الکتروکوتر و دیگر تجهیزات با عمق ساخت داخل و دانش فنی روز بالا توسط مختصصان داخلی تولید می‌شود، مهمترین امتحان شرکت‌های تولید کننده تجهیزات پزشکی و توانمندی‌های آن‌ها در دوران کرونا بود، زیرا در آن مقطع، همه مسیر‌های بانکی بسته شده بود و کشور در تحریم کامل به سر می‌برد و مضاف بر تحریم ها، در دوران کرونا هیچ کشوری تجهیزات پزشکی به کشور دیگر نمی‌داد برای مثال ایتالیا به اسپانیا و حتی امریکا به کانادا تجهیزات پزشکی نداد.

یعقوب زاده گفت: بی نیازی به تجهیزات پزشکی در دوران کرونا را مدیون جوانان ایرانی و بخش خصوصی هستیم، زیرا از سال‌ها پیش زیرساخت‌ها برای تولید تجهیزات پزشکی را تامین کرده اند تا جائی که به توانمندی تولید تجهیزاتی دست یافته ایم که قبلا وارد کشور می‌شد و با بکارگیری ظرفیت دانش بنیان‌ها هر روز نیاز کشور به واردات کمتر می‌شود، شرکت‌های ثبتی تولیدکننده تجهیزات پزشکی بیش از هزار شرکت است که از این تعداد ۳۰۰ تا ۴۰۰ شرکت دانش بنیان است؛ به بیش از ۶۰ کشور خارجی صادرات داریم و بسیاری از کشور‌های اروپایی هم در فهرست صادرات قرار دارد و میزان صادرات ما در چند سال گذشته تا ۳۰ میلیون دلار بوده است.

وی اظهار کرد: اگر دولت محصول هر شرکت تولیدکننده خارجی تجهیزات پزشکی را با ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومان وارد کشور کند، تولیدکننده داخلی با مشکل بزرگی روبرو خواهد شد یعنی تا زمانیکه محصول وارداتی تمام و کمال به فروش نرسد، محصول داخلی قدرت رقابت قیمتی با نمونه خارجی را ندارد برای مثال یک سمعک با ارز آزاد ۴۰۰ دلار است و وقتی با ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی وارد شود قیمت آن یک میلیون و ۶۸۰ هزار تومان می‌شود و اگر هزینه تولید این سمعک با کیفیت نمونه خارجی آن ۲۰۰ دلار شود اگر تولیدکننده با ارز آزاد سمعک را تولید کند قیمت آن ۱۰ میلیون تومان می‌شود و نمونه وارداتی آن یک میلیون و ۶۸۰ هزار تومان، به نظر شما کسی محصول تولید داخل را خریداری می‌کند؟!

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی تصریح کرد: شرکت تولیدکننده تجهیزات پزشکی نمی‌تواند در بازار رقابت داشته باشد مگر اینکه ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی به محصول وارداتی تعلق نگیرد، ۵ سال پیش بود که تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومان بنا گذاشته شد برای مثال شاید ایمپلنت زانو به این میزان در کشور تولید نمی‌شد یا رشد نکرده بود، اما زمانیکه شرکت‌های تولیدکننده این تجهیزات را تولید کردند قاعدتا باید ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی حذف می‌شد البته روند کندی در زمینه حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی در حال اجراست اما کافی و مطلوب نیست.

یعقوب زاده ادامه داد: با یک حساب سرانگشتی می‌توان ثابت کرد که اگر شخصی محصولی را با ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی وارد کشور کند اگر ۱۰ درصد قیمت محصول را بالاتر از قیمت خرید اظهار کند کالای خریداری شده برای واردکننده مجانی می‌شود، زیرا مابه التفاوت خرید محصول را می‌تواند در بازار آزاد با فروش ارز دریافتی از بانک، بدست بیاورد در این صورت دیگر تولیدکننده داخلی توان رقابت با محصول وارداتی را ندارد پس تولیدکنندگان با واردکننده‌ای مقابله می‌کنند که اگر ۲۰ درصد قیمت محصول را بالاتر از قیمت خرید اظهار کند ظرف مدت ده روز، ۱۳۰ درصد سود عاید آن می‌شود که مالیاتی هم به آن هم تعلق نمی‌گیرد.

وی افزود: ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی به واردات تجهیزات پزشکی تخصیص داده می‌دهند که بیش از ۵۰ درصد ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی را ۱۰ شرکت می‌گیرند، برای مثال برای به شرکت واردکننده پروتز زانو که قیمت هر دستگاه آن ۱۰۰۰ دلار است ۲۰ میلیون دلار داده اند، اما به شرکت‌های تولیدکننده که ۱۰۰ تا ۲۰۰ یورو می‌خواهند هیچ ارزی اختصاص نداده اند، ما چند بار باید تجربه کنیم که ارز اختصاص هر نوع ارز حمایتی کار غلطی است و این کار ضربه به نظام اقتصادی کشور می‌زند، یک دولت اشتباه می‌کند یا دو دولت مگر می‌شود همه دولت‌ها این اشتباه را مرتکب شوند.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی گفت: در حال حاضر ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی را به واردات دستگاه سونوگرافی اختصاص می‌دهند و اگر یک تولیدکننده ۳۰ تا ۴۰ درصد قطعات را وارد کند و ۶۰ درصد محصول را در ایران تولید کند آن ۶۰ درصد را باید با ارز ۵۰ هزار تومان تولید کند و بر فرض مثال اگر ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی هم بدهند تولیدکننده ۴۰ درصد محصول تولیدی اش را با ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی وارد کرده است، اما واردکننده تمام محصول خود را با ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی وارد کشور می‌کند و از طرفی تعرفه واردات و تجمیع عوارض را برای واردکننده صفر می‌کنند که مبادا فشاری به واردکننده بیاید، ما با واردات منطقی مشکلی نداریم؛ در صورتی که به واردات ارز یارانه‌ای داده نشود و تعرفه منطقی اخذ شود، کار بدی نیست. اما آنجایی واردات مشکل پیدا می‌کند که ارز یارانه‌ای به آن تعلق می‌گیرد و تعرفه و تجمیع عوارض آن هم صفر می‌شود.

یعقوب زاده گفت: دو چالش بزرگ در زمینه تجهیزات پزشکی وجود دارد یکی از آن‌ها تخصیص ارز و دیگری رقابت دولتی هاست. همین رقابت ناسالم باعث مشکلات عدیده‌ای برای تولیدکنندگان شده است طوری که برای تولید یک محصول، نهاد دولتی داخل کشور ۹۰ درصد بازار را در اختیار گرفته و بدنبال ۱۰ درصد باقیمانده آن است برای نمونه دستگاه ساکشن پزشکی که تا ۹۰ درصد تولید آن در اختیار این نهاد دولتی بود و در برهه‌ای اعلام کردند می‌خواهند به ۹۵ درصد برسانند، چند شرکت خصوصی اقدام به تولید این محصول کردند، زیرا این نهاد برای فروش قیمت‌های عجیب و غریب می‌داد، به یکباره قیمت محصول را ۵۰ تا ۷۰ درصد کاهش داد؛ مگر می‌شود شرکت دولتی در جشنواره‌های مختلف تخیف ۵۰ درصدی برای فروش محصولاتش قرار دهد.
 
وی در پایان اضافه کرد: دولت به جای اینکه شرکت‌های تولیدکننده را در مقابل واردکننده‌ها که محصولات چینی وارد می‌کنند، حمایت کند برعکس عمل می‌کند یعنی یارانه به چینی‌ها می‌دهد که نصف قیمت محصولات را وارد کشور کنند تا با تولیدکننده‌های داخلی بجنگند، دولت باید به تولیدکننده یارانه دهد برای صادرات نه اینکه به چینی‌ها یارانه دهد برای واردات، ما انتظار داشتیم که دولت از تولیدکننده‌ها حمایت کند و انتظار داشتیم که اگر دولت با تولیدکننده‌ها نامهربانی کرد حداقل نهاد‌ها در مقابل دولت بایستد در دفاع از تولیدکننده ها، اما برعکس به چینی‌ها چسبیده اند و محصولات چینی را وارد می‌کنند و با تغییر نام به فروش می‌رسانند که اسناد آن موجود است و اگر کسی هم اعتراض کند بلایی سرش می‌آورند که دیگر اعتراض نکند. خبرگزاری صدا و سیما