دکتر رئیس‌زاده:
 باید بگویم که جلسه بسیار خوبی بود. از یک سو جناب آقای خسروپناه دبیر محترم شورایعالی انقلاب فرهنگی، دکتر سعیدرضا عاملی دبیر قبلی و جناب آقای دکتر محمدرضا مخبر دزفولی دبیر اسبق این شورای عالی در جلسه حضور داشتند؛ و از سویی دکتر عین‌اللهی وزیر محترم بهداشت، دکتر باقری‌فرد معاون آموزشی وزارت بهداشت و حدود ۱۰ نفر از روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی در این نشست حاضر بودند؛ بنده هم به عنوان رئیس سازمان نظام پزشکی حضور داشتم.
 در جریان جلسه، هم وزیر بهداشت، هم معاون آموزشی وزارت و هم روسای دانشگاه‌ها مشکلات ناشی از این افزایش ظرفیت را با استناد به اسناد مکتوب و تصویری مطرح کردند و به تفصیل مباحث مربوط به ازدحام کلاس‌ها و مشکلاتی که در حوزه اعتبارات و زیرساخت‌ها و فضاهای آموزشی و ... وجود دارد را برشمردند.
 در ادامه، آقایان دکتر عاملی و‌ دکتر مخبر هم به بیان دیدگاه‌های خود در این زمینه پرداختند که به نظر من نسبت به گذشته دیدگاه‌های بهتری مطرح کردند. جناب آقای خسروپناه هم جمع بندی بسیار خوبی کردند. رویکرد ایشان بسیار مثبت است. در نهایت هم قرار شد تبعات و نتایج افزایش ظرفیت در سال اول، توسط کمیسیون سلامت شورای عالی انقلاب فرهنگی مورد ارزیابی و کار کارشناسی واقع شود و این کمیسیون با مدیریت جناب آقای دکتر ابوالقاسمی جمع‌بندی نهایی را انجام داده و به دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی ارائه کند تا تصمیم‌گیری نهایی بر اساس گزارش کمیسیون انجام شود. 

دکتر رئیس‌زاده:
 به نظر من در صحبت‌های آقای خسروپناه تعارضی وجود ندارد. حرف ایشان درست است. البته خبرهایی که از نشست دیروز منتشر شد هم دقیق نبود. اینکه جناب آقای خسروپناه مصوبه را دقیق و کارشناسی خواندند از این جهت بود که در ماده واحده قرار بر این بود که در کنار افزایش ظرفیت، بودجه و زیرساخت و الزامات کار هم دیده شود ولی در عین حال که افزایش ظرفیت داده شد، برخی افراد و نهادها به تعهدات خودشان عمل نکردند. حتی خود جناب خسروپناه هم در صحبت‌هایشان گفتند اینطور نیست که ما ظرفیت‌ها را افزایش بدهیم اما اگر الزامات آن تامین نشد دیگر به ما مربوط نباشد. ایشان گفتند این حرف قابل قبول نیست. اگر ما در شورایعالی انقلاب فرهنگی افزایش ظرفیت را به تصویب رسانده‌ایم، خودمان هم باید پیگیر می‌شدیم که اعتبارات، زیرساخت‌ها، فضای فیزیکی و هرآنچه مورد نیاز است تامین شود. از این جهت من رویکرد آقای خسروپناه را بسیار دقیق و دلسوزانه می‌دانم و امیدوارم که با این رویکرد، مساله به سر و سامان خوبی برسد. البته طبیعی است که جامعه پزشکی هم باید از این رویکرد استقبال کند تا تقویت شود و در همین مسیر ادامه پیدا کند.

دکتر رئیس‌زاده:
موضع من که در مواجهه با افزایش ظرفیت‌ها مشخص است. من صددرصد به مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی انتقاد دارم. صحبت من ناظر به مواضع جناب آقای خسروپناه بود. ایشان در جلسه واقعا مواضع خوبی اتخاذ کردند. ایشان فرمودند اینکه افزایش ظرفیت اجرا شده ولی الزامات کار دیده نشده، اشکال دارد و باید مورد بازبینی قرار گیرد. تاکید کردند که مصوبه در متن خودش هر دوی اینها را داشت ولی اجرا نشد. در همین راستا، اینکه کمیسیون سلامت شورایعالی انقلاب فرهنگی را به آقای دکتر ابوالقاسمی سپردند، کار خیلی خوبی بود. شما حتما در خاطر دارید که قبلا افراد غیرمسئول، غیرمتخصص و غیر پزشک آنجا بودند که اصلا می‌گفتند چرا پزشکان باید در این‌باره نظر بدهند؟! اما همین که ایشان در این دوره، کمیسیون سلامت شورایعالی را به دکتر ابوالقاسمی سپردند، کار بزرگی است و ما باید از این جهت تشکر کنیم و از مواضع مثبت ایشان هم حمایت کنیم تا انشاله موضوع به سرانجام خوبی برسد.

دکتر رئیس‌زاده:
 من براساس آخرین آماری که شب قبل از برگزاری جلسه از نظام پزشکی استخراج کرده بودم، سیر افزایش پزشکان را در حوزه‌های مختلف تخصصی و غیر تخصصی به تفکیک رشته ارائه دادم که بر اساس این آمار، ما از سال ۱۳۷۰ تا ۱۴۰۲ در ظرفیت پذیرش همه رشته‌ها افزایشی بسیار منطقی داشته‌ایم که تازه این آمار تا ورودی‌های سال ۱۳۹۵ را در بر می‌گیرد که سال ۱۴۰۲ وارد جامعه پزشکی شده‌اند. قطعاً از سال ۹۵ به بعد که ظرفیت‌ها خیلی بیشتر شده، این شیب بیشتر هم خواهد شد. من در جلسه عرض کردم ما که خودمان داشتیم این شیب را آن هم با لحاظ کیفیت ادامه می‌دادیم؛ پس دیگر چه ضرورتی داشت که در این میان یک موجی ایجاد شود؟

دکتر رئیس‌زاده:
شما درست می‌گویید. در گذشته شاهد چنین وقایعی بوده‌ایم اما به نظر می‌رسد که در دوره اخیر، مواضع نظام پزشکی، وزارت بهداشت و فرهنگستان به هم نزدیک‌تر شده‌ است. شما می‌دانید در همین بحث افزایش ظرفیت پزشکی خود من از ابتدا داد و فریادهای بسیاری کردم در صورتی که خیلی‌ها آنچنان محکم پای کار نبودند. ولی بسیاری از همان‌ها امروز متقاعد شده‌اند که بهتر است با نظر جامعه پزشکی همراه شوند.
از طرفی به نظر می‌رسد با آمدن جناب آقای خسروپناه، مواضع شورای عالی انقلاب فرهنگی هم در این دوره تخصصی‌تر شده است و کمیسیون، فرهنگستان، وزارتخانه و نظام پزشکی، همگرایی بیشتری پیدا کرده‌اند. از سوی دیگر من احساس می‌کنم با تعامل گسترده‌ای که در دو سال گذشته ما با اصحاب رسانه داشتیم، در بسیاری از حوزه‌ها، نگاه‌ها بهبود پیدا کرده است. مثلاً در زمینه مالیات، فضا بسیار بهتر شده است؛ در بحث مهاجرت‌ها رسانه‌ها انعکاس خیلی خوبی می‌‌دهند؛ در بحث خودکشی‌ها چندین روزنامه، پرداخت خیلی خوبی به موضوع داشتند و حتی در بحث تعرفه شما می‌بینید که گاردی که خیلی از رسانه‌ها در سال‌های قبل داشتند دیگر وجود ندارد و برخوردها منطقی‌تر شده است. احساس من این است که با تلاشی که همه دوستان از جمله رسانه‌هایی همچون شما انجام دادند و تلاش فعالین صنفی و سازمان نظام پزشکی، فضای عمومی متوجه اهمیت حوزه پزشکی و وخامت آن شده است. 

دکتر رئیس‌زاده:
اصلا حرف‌های ما را قبول ندارند.

دکتر رئیس‌زاده:
اولا می‌گویند شما چون تعارض منافع دارید این حرف‌ها را می‌زنید. من در همین نشست شورایعالی انقلاب فرهنگی هم گفتم این عبارت «تعارض منافع» مصداق «کلمه الحق یراد بها الباطل» شده است. شرایط طوری شده که در حوزه پزشکی هرجایی که عبارت تعارض منافع را از کسی شنیدید، باید درمورد حرف‌های او تامل بیشتری به خرج بدهید. مثلا اگر به همین موضوع افزایش ظرفیت به صورت منطقی نگاه کنیم، خواهیم دید که این تعارض منافع حداقل درمورد اشخاصی نظیر دکتر عین‌اللهی و دکتر شهریاری با آن سابقه طولانی اصلا مصداق پیدا نمی‌کند. خود من هم الان چهل و نه سال سن دارم. بدین معنا که اگر کسی امروز جراح عروق شود، حداقل هفده سال طول می‌کشد که به جای امروز من برسد. هفده سال بعد اگر من زنده باشم، شصت و هفت هشت سال سن خواهم داشت. بنابراین پذیرش یک پزشک در حوزه جراحی عروق چه تعارض منافعی می‌تواند برای من به وجود بیاورد؟ به همین علت من در جلسه هم عرض کردم که اگر کسی امروز این حرف را مطرح کرد، لازم است درمورد سخنش تامل بیشتری شود؛ چون یا جاهل است، یا خدای ناکرده خائن است، و یا دلسوزی است که به حرف و سخنش فکر نمی‌کند. 

دکتر رئیس‌زاده:
نه فقط این نیست. پاسخ‌هایی که ما می‌شنویم چند دسته هستند. 
۱) می‌گویند که شما تعارض منافع دارید.
۲) می‌گویند جامعه پزشکی خودش را تافته جدابافته‌ای از بقیه جامعه می‌داند و معتقد است که هیچ کس نباید در کارش دخالت کند.
۳) می‌گویند چرا جامعه پزشکی معتقد است که فقط خودشان باید درباره حوزه پزشکی تصمیم‌گیری کنند.
۴) اگر رشد و پیشرفتی در حوزه پزشکی اتفاق افتاده هم ناشی از تصمیماتی است که مثلا در سال ۱۳۶۷ گرفته شده است.
البته تک‌تک این موارد پاسخ دارد، قابل نقد است و من هیچکدام از آنها را قبول ندارم که شاید در این گفت‌وگو مجال پرداختن به آنها نباشد. 

دکتر رئیس‌زاده:
ما حتما استقبال می‌کنیم و در خدمت شما و همکاران محترم جامعه پزشکی هستیم.