به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، رضا آریان پور در خصوص آمار نگران کننده خودکشی رزیدنت ها گفت: با توجه به اینکه مرحله رزیدنتی را طی کردم در جریان مشکلات و مسائل آنها و اینکه چه مشکلاتی را باید پشت سر بگذارند تا بتوانند این دوران را طی کنند قرار دارم یکی از مشکلات این قشر مسائل معیشتی است زیرا در سن 30 تا 40 سالگی با حداقل حقوق آن هم در مناطق محروم باید زندگی خود را بگذرانند، بسیاری از رزیدنت ها در این سن تشکیل خانواده داده و دارای فرزند هستند و برخی دیگر هم که مجرد هستند مسائل و مشکلات مربوط به خود را دارند.
 
وی افزود: کار رزیدنتی تمام وقت است و در برخی موارد ممکن است 48 ساعت مشغول کار باشند بدون اینکه دو ساعت خواب کامل داشته باشند، رزیدنت‌ها در کنار مواجه شدن با مشکلات و مسائل مختلف و انواع استرس ها باید به طور مداوم در حال مطالعه باشند تا بتوانند اطلاعاتشان را بروزرسانی کنند البته استرس آینده شغلی را هم دارند زیرا در صورت اشتغال در مراکز دولتی حقوق چندانی نمی گیردند بنابراین تمامی این مشکلات باعث می شود که به تدریج دچار افسردگی شده و برخی از آنها دست به خودکشی بزنند.

عضو کمیسیون بهداشت درمان مجلس گفت: ممکن است دولت از پزشک خانمی که تاکنون هیچ گونه حمایتی نداشته در سن 40 سالگی بخواهد که دوره رزیدنتی خود را در مناطق محروم بگذارند در حالی که در این سن می خواهد در کنار خانواده اش باشد و در برخی موارد شاهد بودیم که به زن و شوهری که هر دو رزیدنت بودند گفته شده که دوره رزیدنتی را باید در دو استان مختلف بگذارنند و در واقع یک سیستم امتیازدهی دارند که در این سیستم به چنین مسائلی توجه نمی شود.

آریان پور گفت: هر چند مسئولان مربوطه در جریان مشکلات برخی رزیدنت ها قرار دارند و می دانند ظرفیت خدمت در مناطق محروم را ندارند اما بدون توجه به مشکلات آنها را مجبور به این کار می کنند و برای جابجایی باید کفش آهنین به پا کنند تا بتوانند انتقالی خود را به منطقه دیگر بگیرند، البته در برخی موارد دولت حق دارد زیرا مناطق محروم هم نیاز به تامین پزشک دارد اما استفاده از نیروهای بومی مهمترین راهکار است.

وی اضافه کرد:  چنانچه پزشکی از سهمیه مناطق محروم استفاده کرده اگر فرزند مسئول، نماینده یا وزیر هم باشد باید ملزم به خدمت در همین مناطق شود نه اینکه با پارتی بازی و رانت از سهمیه مناطق محروم استفاده و سپس در کلانشهرها خدمت کند، در بسیاری از موارد دیده شده که افرادی با استفاده از سهمیه مناطق محروم با حداقل نمره پذیرفته می شوند و سپس با رانت خانواده اش در کلانشهرها مشغول به کار می شوند در این رابطه نیاز است وزارت بهداشت با ورود جدی به این موضوع با کسانی که از این رانت ها استفاده کرده برخورد جدی داشته و آنها را ملزم به خدمت در مناطق محروم کنند و به طور قطع اگر از این رانت ها و ویژه خواری ها جلوگیری شود کمبود پزشک بسیاری از مناطق محروم مرتفع خواهد شد.

عضو کمیسیون بهداشت درمان مجلس با تاکید بر ضرورت درک شرایط روحی و روانی و معیشتی رزیدنت ها توسط وزارت بهداشت گفت: متاسفانه کادر آموزشی دانشگاه ها را پادگانی اداره می کنند یعنی اگر رزیدنتی به هر علتی مشکلی دارد و قادر به حضور برای انجام کشیک نیست بدون اینکه به مشکلات فرد توجه شود پادگانی با او برخورد می کنند در واقع گویا رزیدنت سرباز و کادر آموزشی، هیات علمی و مدیرگروه فرمانده های پادگان هستند.

آریان پور اضافه کرد: رزیدنت حق لغو کشیک و برنامه ارائه شده را ندارد و در صورت انجام این کار مورد بازخواست قرار می گیرد، در این رابطه رزیدنت سال اول باید 15 کشیک 24 ساعته را بگذارند و سریع ترین زمانی که می تواند به منزل برود و استراحت کند ساعت 16 عصر یک روز بعد از کشیک است و بیش از 36 ساعت و در برخی موارد تا 48 ساعت و 72 ساعت مشغول خدمات رسانی هستند در حالی که باید حداقل کشیک ها برای رشته های پراسترس مانند داخلی، بیهوشی، طب اورژانس و قلب و عروق و کودکان در نظر گرفته شود.

وی با اشاره به بررسی مشکلات رزیدنت ها در این کمیسیون افزود: با ورود کمیسیون حقوق رزیدنت ها یک و نیم برابر شد و در حال حاضر نسبت به گذشته وضعیت بهتری دارند هر چند باز هم متناسب با میزان خدمات ارائه شده نیست و باید حداقل حقوق پزشک عمومی را دریافت کنند، بر اساس قانون کار ساعات کاری هفتگی 44 ساعت است اما رزیدنت در یک کشیک حداقل 36 ساعت کار می کند و حتی اضافه کاری هم برای آنها تعریف نشده  در حالی که اگر اضافه کاری می گرفتند حداقل حقوقشان ترمیم می شد و انگیزه لازم برای خدمت را داشتند.

آریان پور ادامه داد: متاسفانه در برخی موارد از رزیدنت در خارج از ساعت اداری استفاده می شود بدون اینکه حق الزحمه ای به آنها داده شود بنابراین نیاز است رویکرد حمایتی از دستیاران پزشکی در دستور کار قرار گیرد و مسئولان آموزشی شناخت درستی از مشکلات رزیدنت ها داشته باشند و افرادی که شرایط روحی و روانی مناسبی ندارند را نباید برای خدمت در مناطق محروم به گونه ای تحت فشار قرار دهند که یا ترک تحصیل کنند یا به خودکشی روی بیاورند.