به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، ابراهیم نوری گوشکی در نوشتاری به موضوع انتخاب معاونین وزیر بهداشت در دولت چهاردهم اشاره کرد و گفت: در نمای کلی معاونین وزیر بهداشت باید افرادی با تجربه، توانمند، خوش سابقه و متخصص در حوزه تحت مدیریت خود باشند تا با استفاده از شایستگی‌ها، دانش، مهارت و تخصص خود در جهت انجام اقدامات مؤثر و بهتر استفاده کنند.

 ساختار سازمانی وزارت بهداشت را به خوبی بشناسند.

 دانش و تخصص کافی در حوزه معاونت مربوطه داشته باشند.

 چالش‌های حوزه سلامت را به خوبی بشناسند و مدیریت کنند.

 دغدغه شأن فقط سلامت مردم باشد.

 سندی برای خروج از بحران فعلی نظام سلامت «آموزش، بهداشت، درمان، پژوهش، امور دارویی، دانشجویی و پشتیبانی» با استراتژی‌های مشخص داشته باشند.

 معاونین وزیر بهداشت باید بدانند در حال حاضر نظام سلامت در کجا قرار دارد و قرار است به کجا برسد.

 معاونین باید از افراد خوش سابقه همراه تجربه فعالیت از صف تا ستاد را داشته باشند.

 معاونین باید با برنامه ریزی قبلی به میدان آمده و زمانبندی اجرای همه برنامه‌های خود را مشخص کنند. همانند یک بازیکن حرفه‌ای در بازی شطرنج، بایستی به استراتژی‌ها فکر کنند و بدانند که چطور هر اقدامی می‌تواند بر روی نتایج هر یک از سناریوهای تعیین شده تأثیر بگذارد.

 معاونین باید آمادگی لازم برای هر تغییر در برنامه‌ها را داشته باشند و احتمالات را نیز پیش بینی نمایند.

 برای کنترل چالش‌های غیرمنتظره نظام سلامت، به اندازه کافی خودجوش عمل کنند و در عین حال بسیار منظم و دقیق باشند.

 تمرکز خود را بر روی نتایج مثبت و دلخواه قرار بدهند.

 یک مقصد مشخص و روشن برای رسیدن به اهدافشان را در نظر داشته باشند.

 پاکدست باشند، تضاد منافع نداشته باشند و تمام وقت در حوزه معاونت خود باشد و فاقد مطب و فعالیت در بخش خصوصی یا دولتی درمانی باشند.

 روحیه کار تیمی داشته باشند و اداره کار تیمی را تجربه کرده باشند.

 مدیران کل و مشاورانشان را بر اساس شایسته گزینی و نه بر اساس فشارهای سیاسی، حزبی، قبیله‌ای و چانه زنی گروه‌های قدرت انتخاب کنند.

 صادق و خوشبین باشند و به همه افرادی که در اطرافشان هستند، انرژی بدهند.

 در راستای اجرای قوانین و اسناد بالا دستی ابلاغی و آئین نامه‌ها کاملاً شفاف عمل کنند.

 هر گونه سو جریان اداری - مالی را به خوبی شناسایی نموده و در برخورد با مسببان آن مماشات نکنند.

 صاحب فکر و ایده‌های نوآورانه برای برون رفت از چالش‌های موجود باشند.

 تصمیم‌گیری به موقع درست و مناسب داشته باشند و در جایگاه خودشان قاطعیت داشته باشند. به عبارتی قاطعیت بجا و توانایی حل مسئله داشته باشند و پشت درهای بسته تصمیم گیری نکنند.

 اصول اخلاقی را به خوبی رعایت کنند.

 قضاوت‌های درست و عادلانه بر اساس شواهد داشته باشند.

 روابط کاری اثربخش با همترازان سازمانی و کارکنان حوزه تحت نظرشان داشته باشند.

 در قبال هر اشتباهی پاسخگو و مسئولیت اشتباهات خودشان را به عهده بگیرند.

 دنبال رانت، تبانی، باندبازی، سفارشی عمل کردن، طایفه گرایی، قوم گرایی و مسائل اینچنینی نباشند. اتوبوسی با خودشان آدم نیاورند و منابع انسانی موجود در سازمان را نادیده نگیرد.

 برخی تصمیمات ممکن را در حد امکان به سطوح پایین‌تر از خودشان تفویض اختیار کنند و برای تبدیل سیستم تمرکز گرایی به تفویض اختیار محیطی تلاش نمایند.

 فعال‌ترین و پرتلاش‌ترین فرد در حوزه خودشان باشند.

 با اعتماد به نفس و بدون تکبر، انتقادات را بپذیرند و توانایی عالی در برقراری ارتباط مؤثر با موافقان و مخالفان سیاست‌هایشان را داشته باشند و حلقه خود را با عده بسیار محدودی فرصت طلب، پر نکنند.

 با توجه به جایگاه قدرت، به دنبال تسویه حساب‌های شخصی خود نباشند.

 استقلال فکری داشته باشند و با حرف و صحبت‌های دیگران تصمیم گیری نکنند.

 به طور مثال معاون بهداشت باید رویکرد بهداشتی داشته باشد، یک متخصص بالینی و جراح نمی‌تواند، یا خیلی سخت می‌تواند دیدگاه بهداشتی داشته باشد.

 به طور مثال معاونین بهداشت و درمان با توجه به رسالتشان نباید تعارض منافع داشته باشند، سهامدار بیمارستان / کلینیک و…، باشند، چون تمام کلینیک‌ها و مطب‌ها و بیمارستانها تحت نظر او قرار می‌گیرد پس تضاد منافع نداشته باشد که به خاطر آن بخشنامه‌ها و آئین نامه‌ها را از جایگاه قدرت برای حفظ منافع شخصی خود و یارانش تصویب کند و آسیب آن را نظام سلامت ببیند.

 معاون بهداشت باید نظام شبکه بهداشت و درمان کشور و ظرفیت‌های آن را به خوبی بشناسد.

 با چالش‌های حوزه بهداشت به خوبی آشنا باشد، برای حل آن برنامه مشخص با استراتژی و جدول زمانبندی داشته باشد.

 در انتخاب مدیران خودی و غیر خودی نکند، طایفه گری، قوم گرایی و سیاسی کاری و سفارشی عمل نمودن را کنار بگذارد.

 آزمون و خطا در حوزه بهداشت را با استفاده از طرح‌ها و شیوه نامه‌های اجرایی متعدد که سالهاست بی نتیجه مانده است کنار بگذارد.

 اگر می‌خواهد سندی در حوزه بهداشت بنویسد بایستی سند تثبیت شرایط فعلی، سند افق گشایی، سند خروج از بحران یا چیزی مثل اینها را بنویسد و حل و فصل چند بحران مهم نظام بهداشتی کشور مانند چرخه ارجاع و پزشکی خانواده را در اولویت قرار بدهد.

 با تقویت نظام شبکه، پزشکی خانواده را با استفاده از تمام ظرفیت‌ها ی موجود اجرایی کند، دنبال طرحی نو نباشد.

 روحیه کار تیمی داشته و تیمی عمل کند.

 متخصصین فن و نخبگان را به درستی و با استقلال فکری و حتی در صورت لزوم با فراخوان شناسایی کند و از آنها کمک بگیرد و آنها را وارد میدان کند چه موافق و چه مخالف.

 با اعتماد به نفس، شفافیت، صداقت و استقلال فکری برای تبدیل ایده‌ها به برنامه‌ها تلاش کند و برنامه‌های فعلی را به بهترین شکل ممکن جلو ببرد، برنامه‌هایی برای اعتماد بخشی به مردم و کادر سلامت داشته باشد.

 معتقد به مشارکت مردم و لزوم برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی بین بخشی برای رفع اثرات ناشی از مؤلفه‌های سلامت باشد.

 ارتباط مؤثر با افراد و سازمان‌ها در درون و برون حوزه خودش، داشته باشد.

 پاکدست باشد و با افراد فرصت طلب مماشات نکند.

 اعتماد به نفس داشته باشد.

 شفافیت در اقداماتش داشته باشد.

 دنبال سیاسی بازی و سیاسی کاری نباشد و سلامت مردم را به سیاست گره نزند.

 با انگیزه باشد و قاطعیت لازم را داشته باشد.

 وظایف و مأموریت‌ها را به درستی بین مجموعه تحت امرش تقسیم کند.

 موکدا سفارشی عمل نکند و بر اساس شایستگی و توانمندی‌های منابع انسانی، عمل کند. مهر