به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، محمدرضا زرگرزاده در آستانه برگزاری بیست و یکمین همایش سالیانه انجمن علمی داروسازان ایران «۷ تا ۹ شهریور ۱۴۰۳» در هتل المپیک تهران گفت: بازار دارویی در حال و آینده نیازمند یک برنامه منسجم و مدون است که در آن نیازها و نحوه پاسخگویی به نیازها و همچنین تأمین منابع آن در یک چارچوب مشخص زمانی صورت گیرد.

وی در خصوص اینکه این برنامه را چه مجموعه‌ای باید ایجاد کند افزود: نظام دارویی یک نظام چند بخشی است یعنی بخش‌های مختلف درگیر این موضوع هستند از وزارت بهداشت تا سایر دستگاه‌ها مانند سازمان برنامه و بودجه، مجلس شورای اسلامی، وزارت اقتصادی و دارایی، سازمان امور مالیاتی و گمرک درگیر هستند، ما احتیاج به یک شبکه منسجم تصمیم سازی در رابطه با بحث برنامه‌ریزی دارویی با تولیت سازمان غذا و دارو داریم تا این مجموعه‌ها نیازها را احصا و تأمین کنند.

زرگرزاده در خصوص اینکه مشکل کمبود دارو در کشور چیست گفت: نداشتن برنامه، ناهماهنگی، عدم فهم متقابل از مشکلات یکدیگر از مهم‌ترین مشکلات کمبود دارو در کشور است. به عبارتی سازمان برنامه و بودجه نمی‌داند که عدم ایفای تعهدات دارویاری که با تأخیر داده می‌شود، یا بیمه نمی‌داند که با تأخیر منابع مالی را به زنجیره برساند یا شرکت پخش نمی‌داند که اگر این را با تأخیر یا زمان نامناسب برساند به زنجیره، کل زنجیره تأمین دارو مختل می‌شود.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی داروسازان ایران ادامه داد: بخش‌های مختلف در گردش اقتصادی مناسب و فعالیت اقتصادی سودآور متناسب مشکل دارند و این موضوع باید بازنگری شود و اگر این اتفاق نیافتد صحبت از نقش داروساز در نظام سلامت یک مقداری مع الفارق می‌شود، چون اساساً آنقدر درگیر مباحث اقتصادی و تأمین اقتصادی، سودآوری و زنده ماندن و ادامه حیات خود هستند که دیگر نمی‌توانند به نقش خود فکر کنند.

زرگرزاده در پاسخ به سوال که پیشنهاد شما برای اینکه مشکل حل شود چیست گفت: پیشنهاد من این است که عالی‌ترین مقام اجرایی کشور باید یک شورایی متشکل از همه تأثیرگذاران را مأمور کند دور یک میز بنشینند و موظف شوند که همدیگر را بفهمند و یک برنامه کلی به عنوان یک رویکرد اصلی نظام اجرایی کشور واقعاً نیاز داریم، این بحث مهم و حیاتی است و اگر دیرتر به آن برسیم ممکن است مسئله خیلی حادتر از این شود.