به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، پوریا عادلی در یادداشتی نوشت: همانطور که پیشتر اشاره شد استرس ذاتی رشته پزشکی یکی از عوامل این افزایش است، ولی تشدید این آمار در کشور ما به علل گوناگونی همچون وضعیت مالی نامناسب، عدم امنیت شغلی و مشکلات خانوادگی عدیده ناشی از مشکلات مالی و کاری و یا عدم امکان ازدواج پزشکان جوان به علل مالی و مشغله‌های کاری است.

در کنار این علل باید عواملی، چون روابط ناصحیح شغلی بین رده‌های مختلف جامعه پزشکی به خصوص در دوره آموزش و وجود جو صرفا بیمار محور و عدم حمایت قانونی از هجمه‌های فیزیکی و روانی به کادر درمان توسط همراهان بیماران و همچنین جو رسانه‌ای ضد پزشک را به علل افزایش این آمار اسفناک اضافه نمود.

با توجه به تغییر روحیات نسلی و همچنین افزایش، تنش‌های اقتصادی و روحی جامعه پزشکی در صورت عدم چاره اندیشی جدی برای مشکلات موجود باید منتظر ظهور و افزایش برخورد‌های فیزیکی بین همکاران پزشک و پزشکان و بیماران و عواقب سهمگین ناشی از آن باشیم، چون با ورود نسل موسوم به نسل زد دیگر نمی‌توان انتظار رفتار‌های پایبند به اخلاقیات را از جامعه پزشکی خسته و رنجور داشت.

در گام اول باید ضمن اصلاح دید جامعه نسبت به جامعه پزشکی دست از تخریب این جامعه و سوژه سازی از جامعه پزشکی برای تیتر اخبار زرد برداشته و از این طریق تا حدودی باعث بازگشت آرامش به جامعه پزشکی شویم.

قدم بعدی اصلاح نگاه حاشیه‌ای به مقوله سلامت و فاصله گرفتن از ارزان سازی درمان و سلامتی است درمان و حفظ سلامت در تمام جهان کالایی لوکس و گران است و هیچگاه نمی‌توان الماس را ارزان خرید بنابراین لازم است تا با افزایش سهم درمان از تولید ناخالص ملی و عمل به اسناد بالادستی نظام درمان را به الویت واقعی خود که در تمامی برنامه‌های توسعه کشور تا به امروز تعریف شده است بازگردانیم.

قدم سوم در این خصوص اصلاح تخصصی ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی، به قصد حصول به آموزش پزشکی با کیفیت و تضمین آینده شغلی دانشجویان پزشکی و اصلاح روابط کاری و شغلی در بین لول‌های مختلف آموزشی و پایان چیزی است که از آن به برده داری آموزشی تعبیر می‌شود.

 

البته پس از حل این مشکلات و اصلاح عوامل قابل تغییر موثر در افزایش این آمار لازم است مجموعه و ارگانیزاسیونی متخصص و دارای اختیارات اجرایی برای پایش سلامت روانی کادر درمان و مداخلات به موقع در ذیل معاونت اول رئیس جمهور و با مشارکت سازمان نظام پزشکی ایجاد گردد که وظیفه این مجموعه پایش دقیق سلامت روانی جامعه پزشکی و انجام مداخلات لازم در صورت لزوم بوده و مصوبات و تصمیمات این ساختار برای تمام سازمان‌های دولتی و غیر دولتی الزام آور باشد تا به این طریق بتوان با ابزار‌هایی همچون توقف و تغییر محل دوره طرح اجباری و.. از میزان بروز این حوادث تاسف بار کاست.

آن چیز که ضروری و روشن است این واقعیت است که افزایش، آمار مربوط به مشکلات عصبی و روانی جامعه پزشکی و شدیدترین و آشکارترین تظاهر آن یعنی اقدام به خودکشی انکار ناپذیر بوده و آمار و ارقام حوادث فعلی تنها نوک کوه یخی فروپاشی نظام سلامت کشور است که اصلاح آن و رفع خطر‌های پیشرو مستلزم یک تصمیم جدی فرابخشی میان نهاد‌های حاکمیتی، سیستم آموزش پزشکی، بنگاه‌های اقتصادی فعال در حوزه درمان با محوریت سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت و درمان است که دراین خصوص تصمیمی عاجل اخذ کرده و با اقدامات کوتاه مدت و میان مدت نظام سلامت را از بحران پیش رو برهانند.