به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، محمد ابراهیم پارسانژاد در خصوص وضعیت استفاده از «رحم جایگزین» در کشور گفت: وقتی که جنین شکل گرفت، در رحم مادر شروع به رشد و نمو می‌کند، اما گاهی اوقات شرایطی برای رحم پیش می‌آید که دیگر قابل درمان نیست. رحم هم مانند تمام اعضای دیگر بدن دچار بیماری و فیبروم می‌شود. هر مشکلی که در رحم پیش می‌آید درمان می‌شود و مادر دوباره می‌تواند با همان رحم باردار شود، اما برخی موارد وجود دارد که نه تنها مادر باردار نمی‌شود، بلکه مشکلاتی هم پیش می‌آید مانند خونریزی‌های نامتعارف و یا سرطان‌های رحم که جان مادر به خطر می‌افتد. در این شرایط رحم را از بدن مادر خارج می‌کنند و اگر مادر به دنبال بچه دار شدن باشد رحم اجاره‌ای در اینجا موضوعیت پیدا می‌کند.

رئیس انجمن ناباروری ایران ادامه داد: پس از آنکه نوزاد به دنیا آمد به خانواده اصلی که جنین مال آن‌هاست تحویل داده می‌شود. آماده‌سازی جنین و انتقال آن به رحم جایگزین کار مشکلی برای پزشک محسوب نمی‌شود. آنچه که در این زمینه حائز اهمیت است مسائل قانونی، فقهی، روانشناختی و جامعه شناختی است که باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

پارسانژاد گفت: متأسفانه در کشورهای خارجی هیچ قانونی برای استفاده از رحم جایگزین وجود ندارد و استفاده از رحم جایگزین بسیار مشکل است و در کشورهای منطقه‌ای که اهل تسنن هستند هیچ‌کدام از این‌ها موضوعیت ندارد به این معنا که نمی‌تواند اجرا شود، اما به برکت پویایی فقه شیعه و اجتهاد که در کشور ما وجود دارد می‌توانیم با مراجعه به فقه شیعه که طوری تنظیم شده که با علم روز ما همراه است، مجوز این کار اخذ شود.

وی اضافه کرد: همان طور که نوزاد می‌تواند دوران شیردهی را با فرد دیگری که به آن دایه می‌گویند سپری کند این هم یک نوع دایگی تلقی می‌شود به این معنا که مادر به نام دایه بچه محسوب می‌شود اما به لحاظ خونی یعنی به لحاظ ژنتیک دقیقاً متعلق به پدر و مادر خود است، اما اینکه آیا نوزاد متولد شده به لحاظ خلق و خو شبیه فردی که از رحم جایگزین آن متولد شده می‌شود چیزی است که هنوز در دنیا اثبات نشده است. اما به دلیل اینکه خانواده و زندگی‌ها متلاشی نشود از رحم جایگزین استفاده می‌کنند که به لحاظ شرعی هم مشکلی ندارد.

پارسانژاد ادامه داد: برخی زنان در کشور هستند که می‌توانند باردار شوند اما نمی‌خواهند باردار شوند و از رحم جایگزین استفاده می‌کنند، مادران شاغل مانند پرستاران، خلبانان و برخی ورزشکاران حرفه‌ای مانند شناگران و تنیسورها نمی‌خواهند به خاطر حرفه‌ای که دارند باردار شوند، اما به دنبال آن هستند که با استفاده از رحم جایگزین دارای فرزند شوند. این افراد را به پزشکی قانونی ارجاع می‌دهیم وپزشکی قانونی هم راسا تصمیم نمی‌گیرد. خود این افراد از مراجع تقلید استفتاء می‌کنند که آیا می‌شود این کار را انجام داد یا خیر. اگر مجوز این کار را کسب کنند و بتوانند قاضی و مجتهد را قانع کنند یک نامه می‌آورند و پزشکان متخصص این کار را انجام می‌دهند.

وی در پاسخ به این سوال که چند درصد از این رحم‌های جایگزین به نتیجه می‌رسد و فرزند به دنیا می‌آید گفت: در بهترین وضعیت آی‌اف‌سی، تا سی و پنج درصد به بچه زنده ختم می‌شود و در بهترین شرایط ۳۰ تا ۴۰ درصد این نوع باروری‌ها به تولد جنین منجر می‌شود. در مجموع بین ۵ تا ۱۰ درصد از تولدها در کشور از طریق رحم جایگزین صورت می‌گیرد، خانواده‌ها بدانند اگر نمی‌توانند بچه دار شوند استفاده از رحم جایگزین به لحاظ علمی، فقهی و حقوقی هیچ مشکل خاصی بوجود نمی‌آید. این مسئله در ثبت احوال و قانون هم جا افتاده است. ایلنا