به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، در این جلسه ضمن تشریح پیامدهای مالی ناشی از خروج آمریکا، اعلام شد که سازمان جهانی بهداشت با کاهش بیش از ۱.۵ میلیارد دلاری در منابع مالی خود مواجه شده است. این کاهش بودجه بر پروژه‌های مبارزه با بیماری‌های واگیردار، ظرفیت‌سازی برای مقابله با پاندمی‌ها، و برنامه‌های تولید واکسن در کشورهای در حال توسعه تأثیر مستقیم خواهد گذاشت. 

به گفته مسئولان سازمان، این بحران مالی احتمالاً منجر به کاهش حدود ۳۰ درصدی نیروهای مدیریتی خواهد شد. با این حال تأکید شد که تعدیل نیرو عمدتا محدود به مدیران کل، سطوح عالی مدیریت و کارکنانی است که در آستانه بازنشستگی قرار دارند و دفاتر کشوری و کارکنان کشورهای عضو همچنان به کار خود ادامه خواهند داد. همچنین برنامه‌های مشاوره‌ای و مأموریت‌های بین‌المللی به طور محسوسی کاهش خواهد یافت تا در مصرف منابع صرفه‌جویی شود. 

در ادامه دکتر علی‌اکبر محمدی، مسئول گروه مشاورین بهداشت و امنیت جهانی، از چهره‌های برجسته ایرانی نقش فعالی در ارائه راهکارهای پیشنهادی ایفا کرد. 

دکتر محمدی در مصاحبه با پالنا اظهار داشت: «در کوتاه مدت قطع کمک‌های آمریکا قطعاً تبعات منفی دارد، اما در میان مدت و بلندمدت فرصتی بی‌سابقه برای سایر کشورها ایجاد شده است. این خلأ می‌تواند با مشارکت بیشتر کشورهای اروپایی، کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه بویژه ایران، به شکلی مثبت پر شود.» 

وی با اشاره به نقش پیشین آمریکا در سیاست‌گذاری‌های سازمان جهانی بهداشت افزود: «آمریکا با پرداخت سهم عمده‌ای از بودجه و در نتیجه در اختیار داشتن پستهای کلیدی، کنترل غیررسمی بر پروژه‌های مهم سازمان داشت. همچنین سازمان‌های دولتی نظیر CDC و FDA و هم بنیادهای خیریه آمریکایی که از منابع دولتی بهره می‌بردند، نقشی کلیدی در هدایت سیاست‌های بهداشتی ایفا می‌کردند. اکنون، این خلأ می‌تواند به نفع سایر کشورها تمام شود.» 

دکتر محمدی همچنین از ارائه یک پروژه ویژه به معاونت سازمان جهانی بهداشت خبر داد. این پروژه که با هدف افزایش و یا ایجاد ظرفیت  آمادگی ملی و جهانی در برابر بحران‌های سلامت و با استفاده از درس‌های آموخته شده از پاندمی کووید-۱۹ تدوین شده، به کشورهایی همچون قطر نیز معرفی گردیده و در دست بررسی است که البته در صورت تمایل با کمال میل در اختیار وزارت بهداشت قرار خواهد گرفت. 

او درباره این پروژه توضیح داد: «تجربه تلخ کووید-۱۹ نشان داد که جهان نیازمند یک دیپلماسی و سیستم واکنش سریع‌تر، هماهنگ‌تر و منعطف‌تر است.  لذا این پروژه کلا مبتنی بر تدوین ضوابط و استاندارد و دستورالعملهای ملی، آموزش مدیران عالی و متخصصین بهداشتی در سطوح مختلف جهت چگونگی پیشگیری و مقابله با بحرانهای سلامت خواهد بود.» 

به گفته دکتر محمدی، این تغییرات فرصتی کم‌نظیر برای کشورهایی نظیر ایران فراهم می‌کند تا با مشارکت مستقیم در پروژه‌های بهداشتی و برنامه‌های عام‌المنفعه، سهم بیشتری در تعیین مسیر آینده سلامت جهانی داشته باشند. وی اظهار امیدواری کرد که ایران و دیگر کشورهای منطقه بتوانند با سرمایه‌گذاری در سلامت جهانی، هم به ارتقای سیستم‌های بهداشت داخلی خود کمک کنند و هم نقشی موثر در تصمیم‌سازی‌های بین‌المللی ایفا نمایند. 

گفتنی است با خروج آمریکا از سازمان جهانی بهداشت، مسیر جدیدی در عرصه حکمرانی سلامت جهانی گشوده شده است. اکنون چالش پیش روی سازمان، نه فقط مدیریت بحران مالی، بلکه بازطراحی تعاملات و تعادل‌های بین‌المللی در حوزه سلامت است؛ تعادلی که می‌تواند زمینه‌ساز ظهور قدرت‌های جدید در مدیریت سلامت جهانی شود