پایگاه خبری پزشکان و قانون؛

امروزه بواسطه تحمیل هزینه‌های گزاف به آحاد جامعه‌، مدیریت سلامت کشور تحت انتقادات زیادی هم از سوی ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی و هم از سوی مردم است؛ از آنجا که انتقاد از سیستم دارای نقص تا حدود زیادی مردم را آرام می‌کند، سیستم مدیریت سلامت کشور تلاش می‌کند تا سیبل هدف انتقادات را از سیستم مدیریت به سوی ارائه دهندگان خدمات پزشکی هدایت کند، تاضمن آرام کردن مردم، ‌خود را در حاشیه امنیت حفظ کند.

لذا با سفارش و هجمه رسانه‌های نه چندان ملی، به بزرگنمایی عدم وجود کارتخوان در برخی مطب‌ها پرداخته و می‌خواهد به جامعه تلقین کند که پزشکان به‌منظور فرار مالیاتی نمی‌خواهند از کارتخوان استفاده کنند. تا با این بزرگ‌نمایی مردم ازمسیر ‌انتقاد از مدیریت غلط و پر هزینه سلامت به مسیر کارت‌خوانهای مطب پزشکان هدایت گردند. چرا که متوجه کردن افکار عمومی به پزشک و متهم کردن پزشکان، نگاه منتقدین را از ناکارآمدی و فساد مدیران وزارت‌نشین به زمین پزشکان می‌اندازد. 

اگر استفاده از کارت‌خوان در شفاف‌سازی مالی این‌قدر تاثیر گذار است، چرا مجلس قانونی مصوب نمی‌کند که همه مشاغل من‌جمله پزشکان مجبور به استفاده از کارت‌خوان شوند و عدم استفاده از آن یک تخلف محسوب شود و برای آن مجازات مناسبی تعریف شود؟

وقتی عضو هیئت رئیسه مجلس در رسانه ملی  ظاهر می‌شود و به گونه‌ای صحبت می‌کند که گویا هیچ‌گونه اطلاعاتی از‌ قانون ندارد، دو تفسیر در ذهن متبادر می‌شود؛ یکی اینکه واقعا اطلاعاتش همین اندازه است که با نگاه به عملکرد مجلس به نظر می‌رسد که تفسیر صحیحی باشد  و یا اینکه هدفمندانه خود را‌ بی‌خبر نشان می‌دهد‌ تا نگاه‌ها را از مطالبات عمومی برای تحقیق و تفحص از وزارت بهداشت به سوی ارائه دهندگان خدمات منحرف سازد.

و این خود آغاز یک اشتباه دیگر است...