به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، محمدعلی غفاری گفت: تومور مغزی رشد توده‌ای غیر طبیعی در مغز است؛ تومور‌های مغزی چهار سطح دارند که بر اساس میزان رشد و تکثیر از یک تا چهار شماره گذاری می‌شوند و می‌تواند نوع سرطانی بدخیم یا سرطانی خوش خیم باشند.

وی افزود: تومور‌های مغزی خوش خیم شامل درجه‌های یک یا ۲ هستند؛ به آرامی رشد می‌کنند و کمتر احتمال دارد که پس از درمان دوباره بازگردند؛ تومور‌های بدخیم درجه بالای سه یا چهار دارند و به احتمال زیاد پس از درمان دوباره رشد خواهند کرد.

غفاری ادامه داد: تشخیص تومور مغزی شامل چند مرحله است، در مرحله اول پزشک می‌تواند با معاینه جسمانی و عصبی کامل وجود تومور مغزی را تشخیص دهد؛ بسته به نتایج حاصل از این معاینه، پزشک ممکن است برای دست یابی به تصاویر دقیق‌تر از مغز یک سی تی اسکن یا ام آر آی درخواست کند.

این متخصص مغز و اعصاب گفت: ممکن است برای بررسی و مشاهده عروق خونی موجود در داخل و اطراف تومور مغزی به آرتریوگرافی مغزی نیاز باشد؛ نمونه برداری بافتی یا همان بیوپسی (برداشتن تکه‌ای از تومور برای بررسی میکروسکوپی)، در برخی از موارد برای شناسایی نوع تومور لازم است.

وی تصریح کرد: تومور کوردوما توموری خوش خیم است که به طور آهسته رشد می‌کند و محدوده سنی ۵۰ تا ۶۰ سال را درگیر می‌کند؛ معمول‌ترین مکان بروز این نوع تومور در کف جمجمه و یا در بخش پایینی ستون فقرات است، علی‌رغم اینکه تومور کوردوما خوش خیم است، اما ممکن است به استخوان کناری جمجمه حمله کند و فشاری را به بافت عصبی کناری وارد کند، این نوع تومور‌ بسیار نادر است.

غفاری اضافه کرد: نوع دیگر تومور خوش خیم کرانیوفارنژیوم است، این نوع تومور  عموما از نوع خوش خیم است، اما به دلیل اینکه محل رشدش نزدیک به ساختار‌های حساس عمیق مغز است، برداشتن آن دشوار است؛ این نوع تومور از بخشی از غده هیپوفیز تشکیل شده است، از این رو تقریبا همه بیماران مبتلا به این نوع سرطان نیاز به درمان جایگزینی هورمونی دارند.

وی تشریح کرد: گانگلیوسیتوما، گانگلیوما و آناپلاستیک گانگلیوگلیوما تومور‌های نادری هستند که شامل سلول‌های عصبی نئوپلاستیک هستند و عمدتا هم در افراد جوان بروز می‌کنند؛ گلوموس ژوگولار تومور‌هایی خوش خیم هستند که معمولا در زیر جمجمه و در بالای ورید ژوگولار ایجاد می‌شود و رایج‌ترین فرم تومور گلوموس به شمار می‌روند.

این متخصص مغز و اعصاب ادامه داد: منینگیوماس جزو معمول‌ترین تومور‌های درون جمجمه‌ای خوش خیمی به شمار می‌روند، این نوع تومور ۱۰ الی ۱۵ درصد از کل نئوپلاسم‌های مغزی را تشکیل می‌دهند، اما با این وجود درصد بسیار کمی از آنها همچنان می‌توانند بدخیم باشند؛ این تومور‌ها از پرده‌های مغزی تشکیل شده است که با ساختار غشا مانند خود اطراف مغز و نخاع شوکی را احاطه کرده‌اند.

غفاری گفت: پینئوسیتوما ضایعات خوش خیمی هستند که از سلول‌های پینه آل تشکیل شده است، گفت: عمدتا این نوع تومور در بزرگسالان رخ می‌دهد؛ آنها اغلب خوب شناسایی می‌شوند، غیر تهاجمی و همگن هستند و از رشد آهسته‌ای هم برخوردارند، اکثر این نوع تومور‌ها به طور موفقیت آمیزی قابل درمان هستند.

گفتنی است در ادامه علی توکلی متخصص مغز و اعصاب درباره نشانه‌های تومور مغزی، اظهار کرد: علائم تومور مغزی بر حسب اندازه غده و محل جایگزینی تومور متفاوت است؛ هر توموری در مغز می‌تواند فشار مغز را افزایش دهد و سبب بروز علائمی مانند سر درد پیشرونده، استفراغ، تغییرات شخصیتی، تحریک پذیری، خواب آلودگی، و افسردگی شود.

وی افزود: اگر تومور در نیمکره‌های مغزی باشد ممکن است تشنج، اختلالات بینایی، اختلال در صحبت کردن، ضعف و یا فلج نیمی از بدن را ایجاد کند؛ چنانچه تومور در ناحیه مخچه و اطراف آن باشد می‌تواند عدم تعادل، سر درد، انحراف چشم، درد گردن، استفراغ و اختلال در هماهنگی حرکت دست‌ها را ایجاد کند همچنین یکی از علائم تومور مغزی در نوزادان افزایش اندازه سر در آنهاست.

توکلی ادامه داد: شیوه‌های استاندارد برای درمان تومور‌های مغزی شامل عمل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی است. به طور معمول، پرتو درمانی و یا شیمی درمانی به عنوان روش‌های ثانویه و یا کمکی در رفع تومور‌هایی که تنها از طریق جراحی قابل درمان نیستند تلقی می‌شود اگر چه در مواردی که جراحی امکان پذیر نباشد پرتو درمانی و شیمی درمانی تنها راه‌های ممکن برای مقابه با بیماری هستند.

این متخصص مغز و اعصاب بیان کرد: در بسیاری از موارد، به محض تشخیص بیماری، تصمیم گیری در رابطه با شیوه درمان باید به سرعت انجام گیرد به ویژه اگر قرار باشد عمل جراحی صورت پذیرد؛ انتخاب نوع درمان تومور مغزی به فاکتور‌های زیادی وابسته است که از جمله آن می‌توان به سن، سلامت عمومی و سابقه درمانی بیمار نوع، محل قرارگیری و اندازه تومور، احتمال متاستاز و برگشتن تومور، تحمل بیمار نسبت به انواع روش‌ها اشاره کرد.

وی ادامه داد: اغلب تومور‌های درجه پایین که تهاجمی نیستند با روش نظارت منظم یا جراحی درمان می‌شوند، اگرچه همه تومور‌ها با انجام اسکن‌های پی در پی نظارت می‌شوند، تومور‌های درجه ۲ بعد از جراحی بیشتر تحت نظارت قرار می‌گیرند تا از عدم بازگشت آنها اطمینان حاصل شود.

توکلی تاکید کرد: خارج کردن تومور‌های بدخیم سخت است، این نوع تومور که رشدی سریع دارند نیازمند درمان‌های دیگر مانند پرتو درمانی و شیمی درمانی پس از جراحی هستند؛ سلول‌های میکروسکوپی تومور بعد از جراحی به جای می‌مانند و دوباره رشد می‌کنند در نتیجه همه درمان‌ها برای طولانی‌تر کردن دوره زندگی و بهبود کیفیت آن به کار برده می‌شود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان این متخصص مغز و اعصاب در پایان گفت: دیگر روش‌های درمانی برای تومور‌های درجه بالا شامل پرتو درمانی است؛  اشعه ایکس و دیگر نوع اشعه‌ها می‌توانند سلول‌های تومور را نابود کنند یا رشد آنها را به تاخیر بیاندازند.