آیین‌نامه گردشگری سلامت تا پایان سال تدوین می‌شود
معاون اقتصادی و مسئول همکاری‌های بین المللی وزارت بهداشت گفت: آیین نامه صدور مجوز برای شرکت‌های تسهیل‌گر گردشگری سلامت در حال تدوین است و تا پایان سال نهایی می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، جلال نائلی درباره تدوین آیین نامه تسهیل گری گردشگری سلامت افزود: در این آیین نامه مشخص می شود که چه شرکت هایی در کشور صلاحیت دارند در زمینه گردشگری سلامت فعالیت کنند. برای این کار باید حداقل یک نفر را داشته باشند که درباره گردشگری سلامت آموزش دیده باشد. برای این افراد دوره های آموزشی طراحی شده که تاکنون 16 دوره آن برگزار شده است. افراد در این دوره ها با گردشگری سلامت آشنا می شوند.
وی افزود: برخی دفاتر خدمات مسافرتی، مجاز به اجرای تورهای خاص هستند که از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجوز مربوطه را دارند. دسته دیگر شرکت های تخصصی گردشگری سلامت هستند. برای دفاتر خدمات مسافرتی آیین نامه ای طراحی شده و برای شرکت های فعال در حوزه گردشگری سلامت نیز آیین نامه ای با نظر وزارت بهداشت در حال نهایی شدن است. این آیین نامه بین وزارت بهداشت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در حال تدوین است.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت گفت: در گذشته آیین نامه گردشگری سلامت برای دفاتر خدمات مسافرتی تهیه شده بود، اما سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سایر سازمان ها این کار را برای شرکت های فعال در حوزه گردشگری سلامت انجام نمی دادند.
نائلی ادامه داد: در گردشگری سلامت سه ضلع بیمار، تسهیل کننده خدمت و ارائه دهنده خدمات وجود دارد. بیمار در کشور مبدا و مقصد متفاوت است و وقتی هنوز از کشور مبدا راه نیفتاده، باید بداند چه خدمتی را در کجا و توسط چه کسی دریافت می کند. حالا اگر بیمار بدون هماهنگی به کشور مقصد مراجعه کند، ممکن است یا خدمت مناسب را نگیرد یا هزینه مناسبی برای خدمات نپردازد. در این رابطه باید بیمار آگاهی کامل داشته باشد که چه خدمتی را کجا و از چه کسی دریافت کند.
وی اضافه کرد: ضلع دیگر این موضوع، تسهیل گر خدمات است که هیچ آموزشی ندیده و خدمات مناسب را ارائه نمی دهد و این موضوع بزرگترین چالش است. گاهی پولی که دلال از بیمار می گیرد حتی از ارائه دهنده خدمت نیز بیشتر است.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت اظهار کرد: ضلع دیگر، ارائه دهنده خدمات یعنی پزشک یا کلینیک یا بیمارستان است. فعلا برای بیمارستان ها که خدمات اصلی را ارئه می دهند، استاندارد بخش خدمات بیماران بین الملل یا IPD را طراحی کردیم که از سال 1394 طراحی شده است. یعنی هر بیمارستانی که می خواهد به بیمار غیر ایرانی خدمات ارایه کند، باید این استاندارد را رعایت کند. در این استاندارد گفته شده که خصوصیات اتاق ها و خدمات و پذیرش و غیره به چه شکل باید باشد. در مرحله اول 160 بیمارستان این استاندارد را کسب کردند که در حال حاضر این بیمارستان ها بازبینی می شوند و تاکنون حدود 50 بیمارستان توانستند این استاندارد را دریافت کنند.
نائلی تاکید کرد: اولویت وزارت بهداشت در گردشگری سلامت، ساماندهی تسهیل گری و ارائه خدمات است. وقتی تسهیل گری و ارائه خدمات ساماندهی و استاندارد شود، بیمار می داند که خدمات را باید از چه تسهیل گری دریافت کند.
وی ادامه داد: در حال حاضر فهرست بیمارستان های دارای استاندارد IPD را به سفارتخانه های کشور اعلام کرده ایم و فهرست تسهیل گران مورد تایید را نیز اعلام خواهیم کرد. بر این اساس بیمار می داند که چه خدماتی را با چه قیمتی می تواند دریافت کند. بیمارستان هایی که این استاندارد را دارند، هزینه خدمات را نیز مشخص می کنند، وقتی کسی می خواهد خدمات گردشگری سلامت را دریافت کند، باید بداند خدمات را کجا و توسط چه کسی و با چه تجهیزاتی دریافت می کند.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت توضیح داد: گردشگری سلامت یعنی خدمات پس از درمان که همان پیگیری و بررسی بیمار پس از دریافت خدمات درمانی است. فردی که از کشور خود برای دریافت خدمات درمانی به کشور دیگری سفر می کند به دو دلیل عدم وجود تکنولوژی مورد نیاز یا قیمت بالای خدمات در کشور مبدا این کار را انجام می دهد. حالا اگر تکنولوژی لازم در کشور مبدا وجود نداشته باشد و بیمار پس از دریافت خدمات به کشور خود برگردد، خدمت ناتمام می ماند و حتی ممکن است اثرات درمانی انجام شده از بین برود.
نائلی ادامه داد: به طور مثال کسی که پیوند قرنیه در ایران انجام داده است اگر در کشور عراق در برابر گردوخاک قرار بگیرد، پیوند از بین می رود و مشکلاتی برای بیمار بوجود می آید. همچنین اگر قیمت مناسب نباشد، بیمار مجبور است دوباره به کشوری که خدمات را دریافت کرده است مراجعه کند.
به گزارش ایرنا وی در پایان اضافه کرد مراقبت بعد از دریافت خدمات درمانی و پیگیری خدمات سلامت در گردشگری سلامت بسیار اهمیت دارد. البته قرار نیست از این بخش کسب درآمد کرد، بلکه این موضوع می تواند کیفیت خدمات را تضمین کند. وقتی بیمار در کشوری خدمات سلامت را دریافت می کند، باید پیگیری درمان نیز مشخص باشد. معمولا اگر خدمات پس از درمان خیلی پیچیده نباشد، بیمار این خدمات را در کشور خودش دریافت می کند و این درآمدی برای کشور ارائه دهنده خدمات ندارد، اما خدمات دریافت شده را تضمین و حفظ می کند.
وی افزود: برخی دفاتر خدمات مسافرتی، مجاز به اجرای تورهای خاص هستند که از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجوز مربوطه را دارند. دسته دیگر شرکت های تخصصی گردشگری سلامت هستند. برای دفاتر خدمات مسافرتی آیین نامه ای طراحی شده و برای شرکت های فعال در حوزه گردشگری سلامت نیز آیین نامه ای با نظر وزارت بهداشت در حال نهایی شدن است. این آیین نامه بین وزارت بهداشت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در حال تدوین است.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت گفت: در گذشته آیین نامه گردشگری سلامت برای دفاتر خدمات مسافرتی تهیه شده بود، اما سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سایر سازمان ها این کار را برای شرکت های فعال در حوزه گردشگری سلامت انجام نمی دادند.
نائلی ادامه داد: در گردشگری سلامت سه ضلع بیمار، تسهیل کننده خدمت و ارائه دهنده خدمات وجود دارد. بیمار در کشور مبدا و مقصد متفاوت است و وقتی هنوز از کشور مبدا راه نیفتاده، باید بداند چه خدمتی را در کجا و توسط چه کسی دریافت می کند. حالا اگر بیمار بدون هماهنگی به کشور مقصد مراجعه کند، ممکن است یا خدمت مناسب را نگیرد یا هزینه مناسبی برای خدمات نپردازد. در این رابطه باید بیمار آگاهی کامل داشته باشد که چه خدمتی را کجا و از چه کسی دریافت کند.
وی اضافه کرد: ضلع دیگر این موضوع، تسهیل گر خدمات است که هیچ آموزشی ندیده و خدمات مناسب را ارائه نمی دهد و این موضوع بزرگترین چالش است. گاهی پولی که دلال از بیمار می گیرد حتی از ارائه دهنده خدمت نیز بیشتر است.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت اظهار کرد: ضلع دیگر، ارائه دهنده خدمات یعنی پزشک یا کلینیک یا بیمارستان است. فعلا برای بیمارستان ها که خدمات اصلی را ارئه می دهند، استاندارد بخش خدمات بیماران بین الملل یا IPD را طراحی کردیم که از سال 1394 طراحی شده است. یعنی هر بیمارستانی که می خواهد به بیمار غیر ایرانی خدمات ارایه کند، باید این استاندارد را رعایت کند. در این استاندارد گفته شده که خصوصیات اتاق ها و خدمات و پذیرش و غیره به چه شکل باید باشد. در مرحله اول 160 بیمارستان این استاندارد را کسب کردند که در حال حاضر این بیمارستان ها بازبینی می شوند و تاکنون حدود 50 بیمارستان توانستند این استاندارد را دریافت کنند.
نائلی تاکید کرد: اولویت وزارت بهداشت در گردشگری سلامت، ساماندهی تسهیل گری و ارائه خدمات است. وقتی تسهیل گری و ارائه خدمات ساماندهی و استاندارد شود، بیمار می داند که خدمات را باید از چه تسهیل گری دریافت کند.
وی ادامه داد: در حال حاضر فهرست بیمارستان های دارای استاندارد IPD را به سفارتخانه های کشور اعلام کرده ایم و فهرست تسهیل گران مورد تایید را نیز اعلام خواهیم کرد. بر این اساس بیمار می داند که چه خدماتی را با چه قیمتی می تواند دریافت کند. بیمارستان هایی که این استاندارد را دارند، هزینه خدمات را نیز مشخص می کنند، وقتی کسی می خواهد خدمات گردشگری سلامت را دریافت کند، باید بداند خدمات را کجا و توسط چه کسی و با چه تجهیزاتی دریافت می کند.
معاون اقتصادی و مسئول همکاری های بین المللی وزارت بهداشت توضیح داد: گردشگری سلامت یعنی خدمات پس از درمان که همان پیگیری و بررسی بیمار پس از دریافت خدمات درمانی است. فردی که از کشور خود برای دریافت خدمات درمانی به کشور دیگری سفر می کند به دو دلیل عدم وجود تکنولوژی مورد نیاز یا قیمت بالای خدمات در کشور مبدا این کار را انجام می دهد. حالا اگر تکنولوژی لازم در کشور مبدا وجود نداشته باشد و بیمار پس از دریافت خدمات به کشور خود برگردد، خدمت ناتمام می ماند و حتی ممکن است اثرات درمانی انجام شده از بین برود.
نائلی ادامه داد: به طور مثال کسی که پیوند قرنیه در ایران انجام داده است اگر در کشور عراق در برابر گردوخاک قرار بگیرد، پیوند از بین می رود و مشکلاتی برای بیمار بوجود می آید. همچنین اگر قیمت مناسب نباشد، بیمار مجبور است دوباره به کشوری که خدمات را دریافت کرده است مراجعه کند.
به گزارش ایرنا وی در پایان اضافه کرد مراقبت بعد از دریافت خدمات درمانی و پیگیری خدمات سلامت در گردشگری سلامت بسیار اهمیت دارد. البته قرار نیست از این بخش کسب درآمد کرد، بلکه این موضوع می تواند کیفیت خدمات را تضمین کند. وقتی بیمار در کشوری خدمات سلامت را دریافت می کند، باید پیگیری درمان نیز مشخص باشد. معمولا اگر خدمات پس از درمان خیلی پیچیده نباشد، بیمار این خدمات را در کشور خودش دریافت می کند و این درآمدی برای کشور ارائه دهنده خدمات ندارد، اما خدمات دریافت شده را تضمین و حفظ می کند.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید