ضرورت توجه به آموزش سلامت با رویکرد پیشگیرانه
مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران با اشاره به اینکه سازمان بهداشت جهانی تلاش برای انتقال دانش و مهارت سالم زیستن را به عنوان نقطه آغاز درگیری شهروندان در طراحی و مدیریت برنامههای سلامت توصیه کرده است، گفت: بر این اساس نوع برخورد هر شهروند با سلامت خود به طور جدی به میزان خودکارآمدی، سواد بهداشتی، مسئولیتپذیری و مشارکت وی بستگی دارد.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، مهدی نوروزیان گفت: زمانی که از آموزش سلامت صحبت میکنیم، بیشتر رویکرد پیشگیرانه آموزش سلامت مورد توجه است، با این حال در رویکرد مشارکتی آموزش سلامت، آموزش سلامت مبتنی بر مشارکت شهروندان و با هدف ارتقای سلامت از طریق توسعه دانش و مهارت برای اتخاذ انتخابهای اگاهانه درباره سلامت طراحی میشود.
مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران ادامه داد: یکی از اهداف ارتقای سلامت جوامع، توانمندسازی شهروندان به درک اطلاعات و انتخابهای سلامتی و نیز تصیمگیری صحیح است. حمایت موثر و کافی از سازمانهای اجتماعی برای ایجاد ارتباط موثر بین سیاستهای شهری با سلامت جوامع و تندرستی شهروندان ضروری است. در واقع چنین حمایتی باید شامل تخصیص بودجه کافی، ارائه خدمات مناسب و آموزش موثر شهروندان است.
وی افزود: موفقیت محدود تلاشهای اولیه برای بهبود سلامت شهروندان از طریق آموزش شیوه زندگی سالم باعث شده تا تمرکز مداخلات از رویکردهای فردی به سمت رویکردهای اجتماعی تغییر کند. مطالعات کشورهای مختلف نیز نشان میدهد که خودمراقبتی مهمترین شکل مراقبت اولیه چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای در حال توسعه است.
نوروزیان به خود مراقبتی مشارکتی اشاره کرد و اظهار داشت: در این نوع خود مراقبتی شهروندان و خانواده آنها با مراقبان سلامت از جمله پرسنل بهداشتی، پزشکان، پرستاران، کارکنان اجتماعی و داروسازان مشارکت میکنند. دراین نوع مراقبت ، شرایط اجتماعی، اقتصادی و محل سکونت از مهمترین عوامل موثر بر خودمراقبتی هستند.
مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران گفت: خودکارآمدی نیز از مفاهیم کلیدی توانمندسازی است و شهروندانی که اعتقاد به مفهوم خودکارآمدی دارند احساس میکنند که میتوانند در واقع خودکارآمدی اعتماد به توانایی خود برای رسیدن به هدف و خود مراقبتی توانایی اقدام آگاهانه و انتخابی است.
وی تصریح کرد: برای داشتن انتخابی توانمند و آگاهانه هر یک از شهروندان نه تنها باید اطلاعات کافی در مورد موضوع داشته باشند، بلکه باید توانایی اجرای اقدام موثر را داشته و مهارتهای لازم را برای ارزیابی وضعیت فعلی، تصمیمگیری و اقدام کسب کنند.
نوروزیان با اشاره به اینکه توانمندسازی در مرحله نهایی نیازمند حمایتهای محلی است تا بتواند مجموعه فوق را به رفتار سلامت بخش تبدیل کند گفت: گروههای خودیار از جمله منابع ضروری برای توانمندسازی هستند، همچنین تعداد قابل توجهی از گروههای خودیار تحت پوشش سازمانهای غیردولتی تجربههایی در زمینه سلامت به ویژه آموزش سلامت دارند.
به گزارش روابط عمومی بیمه سلامت مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران در پایان اضافه کرد: گروههای خودیار باید بصورت داوطلبانه خدمات کیفی ارایه دهند، از حمایت به موقع پزشکان برخوردار باشند و اهداف معینی را دنبال کنند تا امکان ارزیابی نتایج و تخمین اثربخشی آنها فراهم شود، عملکرد مناسب گروههای شهروندی خودیار نیازمند وجود بستری حمایتی و سیستم خدمات اولیه بهداشتی کارآمد و برخوردار از حداقل استانداردهای کیفیتی است.
مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران ادامه داد: یکی از اهداف ارتقای سلامت جوامع، توانمندسازی شهروندان به درک اطلاعات و انتخابهای سلامتی و نیز تصیمگیری صحیح است. حمایت موثر و کافی از سازمانهای اجتماعی برای ایجاد ارتباط موثر بین سیاستهای شهری با سلامت جوامع و تندرستی شهروندان ضروری است. در واقع چنین حمایتی باید شامل تخصیص بودجه کافی، ارائه خدمات مناسب و آموزش موثر شهروندان است.
وی افزود: موفقیت محدود تلاشهای اولیه برای بهبود سلامت شهروندان از طریق آموزش شیوه زندگی سالم باعث شده تا تمرکز مداخلات از رویکردهای فردی به سمت رویکردهای اجتماعی تغییر کند. مطالعات کشورهای مختلف نیز نشان میدهد که خودمراقبتی مهمترین شکل مراقبت اولیه چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای در حال توسعه است.
نوروزیان به خود مراقبتی مشارکتی اشاره کرد و اظهار داشت: در این نوع خود مراقبتی شهروندان و خانواده آنها با مراقبان سلامت از جمله پرسنل بهداشتی، پزشکان، پرستاران، کارکنان اجتماعی و داروسازان مشارکت میکنند. دراین نوع مراقبت ، شرایط اجتماعی، اقتصادی و محل سکونت از مهمترین عوامل موثر بر خودمراقبتی هستند.
مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران گفت: خودکارآمدی نیز از مفاهیم کلیدی توانمندسازی است و شهروندانی که اعتقاد به مفهوم خودکارآمدی دارند احساس میکنند که میتوانند در واقع خودکارآمدی اعتماد به توانایی خود برای رسیدن به هدف و خود مراقبتی توانایی اقدام آگاهانه و انتخابی است.
وی تصریح کرد: برای داشتن انتخابی توانمند و آگاهانه هر یک از شهروندان نه تنها باید اطلاعات کافی در مورد موضوع داشته باشند، بلکه باید توانایی اجرای اقدام موثر را داشته و مهارتهای لازم را برای ارزیابی وضعیت فعلی، تصمیمگیری و اقدام کسب کنند.
نوروزیان با اشاره به اینکه توانمندسازی در مرحله نهایی نیازمند حمایتهای محلی است تا بتواند مجموعه فوق را به رفتار سلامت بخش تبدیل کند گفت: گروههای خودیار از جمله منابع ضروری برای توانمندسازی هستند، همچنین تعداد قابل توجهی از گروههای خودیار تحت پوشش سازمانهای غیردولتی تجربههایی در زمینه سلامت به ویژه آموزش سلامت دارند.
به گزارش روابط عمومی بیمه سلامت مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری سازمان بیمه سلامت ایران در پایان اضافه کرد: گروههای خودیار باید بصورت داوطلبانه خدمات کیفی ارایه دهند، از حمایت به موقع پزشکان برخوردار باشند و اهداف معینی را دنبال کنند تا امکان ارزیابی نتایج و تخمین اثربخشی آنها فراهم شود، عملکرد مناسب گروههای شهروندی خودیار نیازمند وجود بستری حمایتی و سیستم خدمات اولیه بهداشتی کارآمد و برخوردار از حداقل استانداردهای کیفیتی است.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید