گروه پزشکان و قانون؛

از چندی دیگر شاهد آغاز رقابت های پنهان و سپس پیدای بسیاری از افراد خواهیم بود که با سودای تکیه زدن بر صندلی های سبز بهارستان وارد سپهر سیاست کشور خواهند شد و از هر دری سخنی خواهند گفت.
گفتمان سلامت اما در این دوره به دلایل بسیار در بین این شیفتگان خدمت تجلی خاص خواهد نمود که هر کدام به شیوه و نیت های خاص خود خواهد بود و جامعه پزشکی باید با تبارشناسی از آنان خود را در امان نگاه دارد.

گروه اول :
 اکثریتی عظیم از طالبان صندلی وکالت مجلس هنوز هیچ گونه درکی از سلامت به معنای وسیع آن ندارند و این مفهوم جز در قالب نیازهای منطقه ای و آنهم در بخش درمان تصوری در آنان ایجاد نمیکند.
 
 نگاه غیر جامع ، فروملی و قشرگرایانه این گروه از مدعیان در رقابت های انتخاباتی آسیب هایی بسیار سخت بر پیکره سلامت کشور را به بار آورده و میآورد, نگاهی که اغلب منافع کلی کشور برایش بی اهمیت است و نیازهای منطقه ای را به نحوی متعصبانه و فقط برای کسب رضایت رای دهندگان پیگیری میکند و اتلاف منابع کشور به خصوص در تاسیس مراکز بدون توجیه علمی و اقتصادی و خرید تجهیزات پیشرفته در اثر رفتارهای کم ارزش لجوجانه و حتی چشم روی هم چشمی های منطقه ای را سبب میشوند.
 این گروه از خواهندگان کرسی نمایندگی مجلس با بالا بردن شدید سطح انتطارات به خصوص در  مناطق محروم که شعارهای رفاهی خریداران تشنه دارد عرصه  سیاستگذاری کلان را تنگ مینمایند. 
 علاقه جدی به مراکز درمانی پیشرفته و دسترسی بسیار سریع به کلیه امکانات بعضا فوق تخصصی جزء درخواستهای غیر قابل تغییر آنان است.  
 این گروه از داوطلبین متاسفانه در مورد نیروی انسانی در بخش سلامت نیز همان نگاه سنتی و غیر روزآمد را دارند و ذهنیتشان در مورد عدالت در بهترین حالت  تساوی محور است و البته بسیاریشان  کارکنان سلامت به خصوص پزشکان را به قدر کفایت محترم نمیشمارند و نگاه های شدیدا بالا به پایین دارند.
 با این حال به علت رقابت های منطقه ای در پیرامون زمان انتخابات تلاش خواهند کرد رای افراد مرجع و مورد احترام جامعه پزشکی را اخذ کنند. 
 در مقابل این تبار از شیفتگان خدمت!!! جامعه پزشکی مشکلات عملیاتی بسیار دارد. معضلاتی  مانند ورود بی محابا و غیر علمی و بدون شناخت به حوزه هایی که مطلقا در مورد آن چیزی نمیدانند و یا عزم به اینکه از حوزه سلامت و کارکنان آن و تحقق درخواستهای فردی آنان استفاده نمایند.