به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، این روش توسط محققان کالج کینگز در لندن و با استفاده از روش پت اسکن صورت گرفته است. در این روش مشخص شد در سیستم سروتونین مغز افرادی که در معرض پارکینسون قرار دادند، تغییراتی قابل مشاهده است. این تغییرات می‌تواند یک نشانگر زیستی برای پیش‌بینی بیماری سال‌ها قبل از بروز علائم باشد.

شناسایی نشانگرهای زیستی مؤثرترین و غیر تهاجمی‌ترین روش برای پیش‌بینی بیماری سال‌ها قبل از بروز علائم اولیه است.

پارکینسون بر اثر کاهش دوپامین و اختلال جسم سیاه مغز ایجاد می‌شود. جسم سیاه پیام‌های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می‌کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می‌گیرد و باعث اختلال در تعادل و کنترل عضلات می‌شود. هرگونه تغییر در سیستم سروتونین منجر به تغییر دوپامین می‌شود.

روش‌های رایج کنترل این بیماری، داروهایی هستند که با تحریک مغز، به ترشح دوپامین کمک می‌کنند. این روش‌ها بیماری را درمان نمی‌کنند، بلکه علائم را کاهش می‌دهند و پاسخ آن روی افراد مختلف، متفاوت است.

بیماری پارکینسون معمولاً با لرزش یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اکثر اندام‌ها را درگیر می‌کند.
پارکینسون دومین بیماری شایع عصبی پس از آلزایمر است و بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند.

به گزارش ایرنا نتایج این مطالعه در نشریه The Lancet Neurology منتشر شده است.