کنار مردم باقی خواهیم ماند
گروه پزشکان و قانون روز اول شهریور ماه را به همکاران پزشک تبریک عرض مینماید.
اینک ما بیش از هر روز دیگری مورد خشمی هستیم که از درون باندهای قدرت، ثروت و رسانه ای ساطع می شود.
تلاش برای مقصر جلوه دادن ما بابت نابسامانی های حوزه سلامت، در نظرگاه عمومی رفتاری محاسبه شده و سیستماتیک است وگرنه چه کسی است که نداند صاحبان قدرت تا چه میزان از قدرت داشتن صنوف بیزارند.
تلاش برای نشان دادن یک گناهکار انحصاری با عنوان جامعه پزشکی به نیت پوشاندن بسیاری دیگر از ضعف ها و خلل هایی است که تمایل به افشای آنها وجود ندارد؛
تلاش برای جداسازی عده ای از شهروندان از دیگران توسط اصحاب قدرت و رسانه های رسمی به هر نیت که باشد، غیرقانونی و غیرانسانی است؛ ولی در صورت ادامه فشارهای موجود، غالب افراد جامعه پزشکی مجبور به انتخاب خواهند بود؛ یا در حوزه سلامت باقی میمانند و یا حرفه را رها میکنند ولی همچنان با مردم خود خواهند بود و مانند شهروندان دیگر منتظر سیر تحولات خواهند ماند؛ زیرا برامده و برگرفته از مردم هستند.
بهتان های مالی، اتهامات سیاسی و فضا سازی رسانه ای، جامعه پزشکی را به سوی جدال با شهروندان عمومی نخواهد برد زیرا ما امکان نزاع با ریشه و شاخ و برگ های خود را نداریم.
جامعه پزشکی بخشی از همان پیکره تناور جامعه ای است که از کثرت دروغ، فساد و سوء مدیریت آسیب خورده است و حال، معرفی نمودن او به داشتن اصل تقصیر در این وضع، حاصل مضحکه ای است که تلاش میشود در قالب یک نمایش گسترده به پندار شهروندان خورانده شود.
ما را نه میتوان از جامعه جدا کرد و نه ما با این جدایی دیگر هویتی داریم. چشم تنگ حاسدان و دهان گشاد فرصت طلبان اینک هیزم آور آتشی گردیده است که سلامت این خاک را خواهد سوزاند وگرنه درمانگران سلیم کشور و مردم چه با عنوان پزشک و چه بدون آن عنوان، وفادار باقی خواهند ماند؛ چه بروند، چه بمانند و چه پزشکی کنند و چه شغل دیگری برگزینند.
مهاجران، ترک کنندگان پزشکی، دوری گزیدگان از درمان،هنوز آتش عشق حرفه و مردم بر دل دارند اما کشیدن سر و جان و روح را از پیش شمشیر زنگیان مست، عین عقل است.
ماندگان در حرفه یا عاشقان عنان از کف به داده اند یا مجبوران آزادی فروخته. آنان همین که در این وانفسا هنوز خدمت میکنند، عین مردمیت است.
گروه پزشکان و قانون روز فرزندان مردم را به آنان تبریک میگوید و دستبوس وجود گرامی همه آنها است.
اینک ما بیش از هر روز دیگری مورد خشمی هستیم که از درون باندهای قدرت، ثروت و رسانه ای ساطع می شود.
تلاش برای مقصر جلوه دادن ما بابت نابسامانی های حوزه سلامت، در نظرگاه عمومی رفتاری محاسبه شده و سیستماتیک است وگرنه چه کسی است که نداند صاحبان قدرت تا چه میزان از قدرت داشتن صنوف بیزارند.
تلاش برای نشان دادن یک گناهکار انحصاری با عنوان جامعه پزشکی به نیت پوشاندن بسیاری دیگر از ضعف ها و خلل هایی است که تمایل به افشای آنها وجود ندارد؛
تلاش برای جداسازی عده ای از شهروندان از دیگران توسط اصحاب قدرت و رسانه های رسمی به هر نیت که باشد، غیرقانونی و غیرانسانی است؛ ولی در صورت ادامه فشارهای موجود، غالب افراد جامعه پزشکی مجبور به انتخاب خواهند بود؛ یا در حوزه سلامت باقی میمانند و یا حرفه را رها میکنند ولی همچنان با مردم خود خواهند بود و مانند شهروندان دیگر منتظر سیر تحولات خواهند ماند؛ زیرا برامده و برگرفته از مردم هستند.
بهتان های مالی، اتهامات سیاسی و فضا سازی رسانه ای، جامعه پزشکی را به سوی جدال با شهروندان عمومی نخواهد برد زیرا ما امکان نزاع با ریشه و شاخ و برگ های خود را نداریم.
جامعه پزشکی بخشی از همان پیکره تناور جامعه ای است که از کثرت دروغ، فساد و سوء مدیریت آسیب خورده است و حال، معرفی نمودن او به داشتن اصل تقصیر در این وضع، حاصل مضحکه ای است که تلاش میشود در قالب یک نمایش گسترده به پندار شهروندان خورانده شود.
ما را نه میتوان از جامعه جدا کرد و نه ما با این جدایی دیگر هویتی داریم. چشم تنگ حاسدان و دهان گشاد فرصت طلبان اینک هیزم آور آتشی گردیده است که سلامت این خاک را خواهد سوزاند وگرنه درمانگران سلیم کشور و مردم چه با عنوان پزشک و چه بدون آن عنوان، وفادار باقی خواهند ماند؛ چه بروند، چه بمانند و چه پزشکی کنند و چه شغل دیگری برگزینند.
مهاجران، ترک کنندگان پزشکی، دوری گزیدگان از درمان،هنوز آتش عشق حرفه و مردم بر دل دارند اما کشیدن سر و جان و روح را از پیش شمشیر زنگیان مست، عین عقل است.
ماندگان در حرفه یا عاشقان عنان از کف به داده اند یا مجبوران آزادی فروخته. آنان همین که در این وانفسا هنوز خدمت میکنند، عین مردمیت است.
گروه پزشکان و قانون روز فرزندان مردم را به آنان تبریک میگوید و دستبوس وجود گرامی همه آنها است.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید
2 نظر
ناشناس
۱ شهریور ۱۳۹۸ - ۱۵:۱۵
امروز داشتم پست های تبریک روز پزشک را میدیدم یک پست از یکی از بازیگران که تبریک گفته بود روز پزشک را دیدم و کامنت های مردم ای کاش نمیخواندم چون به جز فحش و بد گویی چیزی ندیدم . یاد روزهایی افتادم که در اورژانس چند روز بدون دیدن خانواده کشیک بودم برای نجات جان مردم . یا روزهای سخت تحصیل . یاد روزهای سخت طرح در روستا . با خود گفتم راستی چرا آیا این است جواب زحمت کشیدن برای مردم ؟ و درک کردم حال دوستانم را که تمام سختی های دوری از وطن را به تن خریدن و مهاجرت کردند . آری شاید من اشتباه کردم برای ماندن !
هاله رمزی
۱ شهریور ۱۳۹۸ - ۰۵:۴۰
با این متن موافقم.این حمله عظیم و ناجوانمردانه به یکی از شریف ترین اقشار خدمتگزار مردم، صدمات غیر قابل جبران به جامعه خواهد زد