به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، همان‌طور که می‌دانید یک بافت در اثر فرآیندی موسوم به کلسیفیکاسیون (calcification) یا تجمع کلسیم در آن، می‌تواند شبیه استخوان شود. این تجمع مواد معدنی می‌تواند در قالب سنگ صفرا یا سنگ کلیه ظاهر شود، به مهمیزهای استخوانی (Bone Spurs) تبدیل شده یا حتی به دیگر بخش‌های بدن منتقل شود. 

گاهی ممکن است این تجمع در رگ‌های خونی روی داده و به آن چه کلسیفیکاسیون عروقی نامیده شده، منجر شود. این فرآیند که عموما با کهنسالی ارتباط داده می‌شود همچنین می‌تواند در نتیجه بیماری‌هایی چون دیابت، فشارخون بالا یا بیماری کلیوی ایجاد شود. پژوهشگران با وجود آگاهی از وقوع کلسیفیکاسیون عروقی در بدن، هنوز تصویر کاملی از فرآیندهایی که در خون روی داده و موجب تجمع مواد معدنی در دیواره های عروق خونی می‌شود، ندارند.

محققان دانشگاه تگزاس آمریکا در یک پژوهش جدید از وجود ذرات غیرعادی استخوان مانندی در جریان خون انسان پرده برداشتند که ممکن است در بروز این بیماری عروقی نقش داشته باشند.

در مقاله‌ای تالیف شده از سوی این تیم تحقیقاتی آمده است: یافته اصلی این تحقیقات کشف ذرات استخوان مانند در گردش خون محیطی در انسان و موش‌ها بود.

این تیم در پژوهش پیشین خود در این باره از کلسیفیکاسیون شدید عروق خونی موجود در مغز استخوان پرده برداشت و نشان داد که در هر دو گونه آزمایشی انسان و موش، این عروق جوری به نظر می‌رسیدند که گویی به استخوان تبدیل شده‌اند. نتایج این تحقیق همچنین وجود ذرات استخوان مانند را در این عروق خونی سفت شده، نشان داد.

بنابراین در این مطالعه جدید پژوهشگران تحقیقات بیشتری انجام دادند تا ببینند که آیا امکان انتقال این ذرات از مغز استخوان به گردش خون محیطی وجود دارد یا نه.

در گزارش منتشر شده در این باره آمده است: این ذرات استخوانی احتمالا در جریان فرآیندهای منتهی به سفت شدن عروق خونی مغز استخوان تولید شده و امکان ورود به گردش خون محیطی را دارند.

اگرچه محققان تنها از تعداد محدودی نمونه انسانی برای تحقیقات خود استفاده کردند اما نتایج به دست آمده جالب توجه و تا حدودی نگران کننده بود، اگرچه بخش عمده‌ای از این ذرات استخوان مانند قطر کوچکی داشتند، شمار قابل توجهی از آن‌ها از اندازه لازم برای مسدود کردن عروق خونی کوچک برخوردار بودند.

نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه تعداد ذرات استخوان مانند با افزایش سن بیمار تغییر نمی‌کند اما اندازه آن‌ها به تناسب سن بیشتر می‌شود، مهمترین بعد این ذرات شکل آن‌هاست؛ سرنخ بالقوه از این که گردش این ذرات در خون چگونه به ایجاد مشکلات قلبی-عروقی منجر می‌شود.   

مولف ارشد این پژوهش می‌گوید: برخی از این ذرات استخوان مانند لبه‌های تیز و برنده دارند که می‌توانند به پوشش عروق خونی آسیب وارد کنند. این آسیب می‌تواند مقدمه‌ای بر فرآیندهای منتهی به تصلب شرایین باشد که در گذر زمان جریان خون را مسدود می‌کند.

تصلب شرایین از بیماری‌های عروقی و نوعی آرتریواسکلروزیس است که با رسوب لیپید و کلسترول کم‌چگال بر روی دیواره داخلی سرخ‌رگ‌های با قطر متوسط و بزرگ، مشخص می‌گردد. نتیجه این فرایند تشکیل پلاک‌های فیبری-چربی "آتروما" بوده که با افزایش سن رفته رفته ازدیاد می‌یابد و موجب تنگی رگ یا دیگر عواقب می‌گردد.  

به گزارش ایرنا جزئیات بیشتر در این باره در مجله Microcirculation منتشر شده است.