به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، اکبر رنجبرزاده در ارتباط با طرح دو فوریتی افزایش پذیرش در رشته‌های علوم پزشکی که به امضای تعدادی از نمایندگان رسیده است، گفت: موضوع افزایش ظرفیت گروه پزشکی دانشگاه‌ها در صحن علنی مجلس، فعلا به تعویق افتاده است. مقرر شده است که متقاضیان افزایش ظرفیت با متولیان وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نشستی داشته باشند تا بصورت کامل و جامع بتوانند موضوع را تشریح کنند. ضرورتی برای ادامه این تقاضا نخواهد بود و ان‌شالله موضوع منتفی می‌شود. 

عضو هیات رییسه مجلس ادامه داد: البته این تصمیم بستگی به پیشنهاداتی دارد که در جلسات داده خواهد شد، ولی با گزارشات تکمیلی که نمایندگان دریافت خواهند کرد، ممکن است دیگر در صحن علنی مجلس موضوع مطرح نشود. 

وی افزود: بنده به عنوان کسی که خود را در جریان امور، اخبار و مستندات بهداشتی و درمانی کشور می‌بینم و همچنین پزشک هستم، محرز می‌دانم که اینگونه اقدامات دستاوردی برای جامعه ایران اسلامی و موقعیت گروه ‌پزشکی کشور ندارد و این مسبب افت کیفیت آموزش خواهد شد. همچنین سبب اضمحلال نشاطی می‌شود که جامعه برای اهتمام به تحصیل پزشکی دارد.  

رنجبرزاده گفت: اقدامات نسنجیده، آتیه‌ی مبهمی پیش‌روی تحصیل‌کنندگان پزشکی خواهد گذاشت. و متعاقبا اشتیاق لازم برای ادامه خدمت دانشجویان پزشکی و جامعه پزشکان از دست خواهد رفت، از همین رو بصورت کلّی، اوضاع بدتر خواهد شد و این روند، نامناسب است. بنده نگرانی و مخالفت خود را با این طرح اعلام می‌کنم و معتقدم که باید با ارائه اطلاعات جامع و کاملی از ناحیه وزارت بهداشت، قائله این طرح از دستور خارج بشود. 

این نماینده مردم در مجلس دهم در تشریح تدابیر لازم برای احیای پزشک خانواده در کشور گفت: لازم است اعتبارات و منابع وزارت بهداشت به نفع طرح پزشک خانواده جابه‌جا شود، سپس لازم است از این جابه‌جایی منابع در جهت کاهش هزینه‌های سطح دوم و سومِ اجرای طرح پزشکی خانواده بهره برده شود. باید از تجهیزات، خدمات پاراکلینیک و هزینه‌های غیرضروری اجتناب شود. باز هم لازم است اجرای طرح به سمت مناطق محروم سوق داده شود. علاوه بر آن نیاز به فرهنگ‌سازی است تا جایگاه تیم پزشکی خانواده در میان خانواده‌ها محرز شود.

وی اظهار کرد: نباید کسانی که در طرح پزشکی خانواده مشغول می‌شوند، به علت شرایط شغلی، با ذهنیت ورود به منجلاب به موقعیت شغلی خود نگاه کنند. نباید شرایط ایجاد شود که پزشک بخواهد از شغل خود فرار کند. باید اطمینان داشته باشند که با استقرار در این پیشه نیز امورات زندگی‌ آنها خواهد گذشت.

رنجبرزاده در خصوص نگرانی‌های موجود از بابت ماندگاری پزشکان در مناطق محروم گفت: این از جمله مجادلات میان نمایندگان و متولیان است که استقرار زمانی پزشکان در مناطق محروم کم‌ است و اینکه چرا پزشکان زود جابه‌جا می‌شوند. از مشکلات واقعی ما پزشکی است که بالغ بر ۱۲ سال تحصیل را پشت سر می‌گذارد و  دچار مشکلات اولیه زندگی است. بعضا پزشکان عمومی ما در سطح یک کارمند بانک امکانات اقتصادی ندارند. اگر می‌خواهیم پزشک خانواده در حد حمایتگر درمانی ظهور کند باید تدبیری اندیشید تا خود پزشک درگیر مشکلات اولیه زندگی نشود. 

عضو هیات رییسه مجلس تاکید کرد: لازم است سطحی از حقوق و مزایا برای پزشکان بویژه در مناطق محروم ضریب بالاتری داشته باشد. بطور خاص در شهرستان‌های زیر ۵۰ هزار نفر نیازمند چنین تدابیری هستیم. دومین مقوله بحث مهم بومی‌گزینی در رشته پزشکی است. البته این اقدامات امروز هم انجام می‌شود. هم‌اکنون هر دانشگاه می‌تواند تا ۲۵% افزایش ظرفیت داشته باشد. یک دانشگاه می‌تواند با تعهد محضری ده ساله برای جذب دانشجویان پزشکی در مناطق شهرستانی خود، ظرفیت پزشکی خود را تا درصد مذکور افزایش دهد. 

به گزارش ایلنا وی در پایان اضافه کرد: معتقدم این طرح‌ها و تدابیری که شمرده شد،‌ کمتر از ۴ یا ۵ سال بسیاری از مشکلات اولیه ما را مرتفع خواهند کرد. پس امیدوار هستیم تامین منابع، تجهیزات و امکانات، حقوق، درآمد و مزایا، هم مورد حمایت دولت قرا بگیرند و هم تقویت بیمه‌ها را در دستور کار مسئولان داشته باشیم.