به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، اصغر سلیمی درخصوص سهمیه‌ای که با عنوان تسهیلات اعضای هیات علمی خوانده می‌شود، به فارس گفت: «طبق بخش‌نامه تسهیلات فرزندان اعضای هیات علمی و مراکز آموزش عالی کشور، فرزندان هیات علمی دانشگاه‌ها امکان انتقال به محل خدمت والدین خود را دارند که البته استفاده از این امکان، دارای شرایطی است و متقاضی برای انتقالی باید ۹۰ درصد نمره آخرین نفر پذیرفته شده در سهمیه آزاد را کسب کند و برای تغییر رشته باید ۹۲/۵ درصد نمره آخرین نفر پذیرفته شده در سهمیه آزاد را بدست آورند و در این صورت می‌توانند دانشگاه محل تحصیل یا رشته تحصیلی خود را تغییر دهند؛ این امتیاز وقتی در دانشگاه‌های معتبر و رشته‌های پرمتقاضی افزایش می‌یابد، حساسیت بیشتری ایجاد می‌کند؛ زیرا به صورت عادی امکان تغییر دانشگاه و تغییر رشته برای داوطلبان و پذیرفته‌شدگان کنکور وجود ندارد اما این بخش از داوطلبان هر دو امکان را دارند.»

وی ادامه داد: «مخالفان معتقدند فردی که در حال حاضر عضو هیات علمی دانشگاه است، از نظر موقیعت اجتماعی، اقتصادی، علمی و فرهنگی در جایگاه مناسبی قرار دارد و نسبت به یک کارمند ساده، کارگر، عشایر، روستایی و کشاورز موقعیت بهتری دارد، هر دوی این افراد به نوعی در حال خدمت به کشور و جامعه هستند، پس چرا باید یک عضو هیات علمی بتواند از این امکان برای فرزند خود استفاده کند اما یک فرد عادی جامعه این امتیاز را نداشته باشد؟ می‌بینیم که در حال حاضر کسانی که در بهترین دانشگاه‌های کشور تدریس می کند و از امکانات کافی برخوردار هستند، می‌توانند برای فرزندان خود بهترین امکانات را تهیه کنند، او را به مدرسه خصوصی بفرستند و به بهترین منابع علمی دسترسی داشته باشند باز هم در یک رقابت علمی به فرزند خود کمک می‌رسانند؛ اما یک کارمند و یک کارگر ساده که امکان تهیه این امکانات علمی و آموزشی را ندارد، در رقابت کنکور هم دچار ضرر می‌شود.»

نماینده مردم سمیرم در مجلس تصریح کرد: «در حال حاضر نظرات نسبت به موضوع امتیاز فرزندان اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی در آزمون کنکور به صورت طرحی کامل دیده نشده است اما به طور کلی برخی نمایندگان نسبت به این موضوع اعتراض دارند و با آن مخالف هستند.»

سلیمی تاکید کرد: «انتظار داریم تمام سهمیه‌ها به حداقل ممکن برسند تا آنهایی که واقعا به این نوع امتیازها و سهمیه‌ها احتیاج دارند و در جامعه دچار مشکل  و نیازمند قدری کمک هستند، بتوانند از این امتیازها و حمایت‌ها استفاده کنند.»

وی افزود: «تحقق عدالت آموزشی یعنی اینکه دولت از کسی که در روستاها و مناطق محروم زندگی می‌کند، از مرزها حمایت می‌کند، از بی سکنه شدن روستاهای کشور جلوگیری می‌کند و به بسیاری از امکانات آموزشی و علمی دسترسی ندارد، حمایت کند.»

سلیمی عنوان کرد: «اینکه فرزندان اعضای هیأت علمی متقاضی انتقال و تغییر رشته باید ۹۰ درصد و ۹۲.۵ درصد نمره آخرین نفر پذیرفته شده در سهمیه را کسب کنند تا قادر به جابجایی یا تغیر رشته باشند، سطح علمی آنان را پایش می‌کند. با این حال این سوال مطرح می‌شود که اگر برای این افراد در دانشگاه‌ها ظرفیت وجود دارد چرا از قبل از کنکور این ظرفیت به کنکور اضافه نمی‌شود؟ چرا دانشگاه قبل از کنکور این ظرفیت را برای استفاده همه داوطلبان اعلام نکرده است؟ معتقدیم تفاوتی بین قبل و بعد از کنکور نیست.»

عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس خاطرنشان کرد: «بحث سهمیه فرزندان هیأت علمی در واقع جمعیت زیادی از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی شامل دانشگاه‌های دولتی، دانشگاه‌های پیام نور، دانشگاه‌های غیر انتفاعی و دانشگاه آزاد اسلامی را شامل می‌شود که همه این افراد می‌توانند از این مزیت استفاده کنند.»

وی اضافه کرد: «اگرچه حساسیت روی انتقال فرزندان اعضای هیات علمی به دانشگاه‌های برتر بیشتر است اما به طور کلی با توجه به جمعیت زیاد مشمول این امتیاز مخالف آن چه برای استفاده در دانشگاه‌های برتر و چه دانشگاه‌های سطح پایین‌تر هستیم. این سهمیه‌ها و امتیازات از گذشته وضع شده‌اند و کار کارشناسی روی آنها انجام نشده است. انتظار داریم این موضوعات در مجلس مطرح شود و این سهمیه‌ها حذف شوند تا در عوض کسانی که توانایی علمی بالاتری دارند در کرسی‌های دانشگاه‌ها مستقر شوند.»

سلیمی تاکید کرد: «معتقدیم این امتیاز در کل یک بی‌عدالتی آموزشی است؛ زیرا آیا برای یک فرد عادی که علاقه داشته باشد فرزند خود را به نزدیکی محل زندگی خود جابجا کند، این امکان وجود دارد  یا به راحتی برایش امکان پذیر است؟ معتقدیم که این قانون در مجموع باعث تبعیض می‌شود و باید اصلاح و حتی حذف شود.»

وی با تاکید بر اینکه قانون باید برای همه یکسان باشد، گفت: «معتقدیم هر کس که می‌خواهد دانشگاهی قبول شود باید خودش تلاش کند و در همان دانشگاه پذیرفته شود و انتقال معنی ندارد. زیرا سطح علمی دانشجویان باید جایگاه آنان را در نظام آموزش عالی معین کند. اگر متقاضیان در هر دانشگاهی قبول شوند بتوانند به محل دانشگاه دلخواه منتقل شوند، ارزش قبولی‌ها و تفاوت علمی کم می‌شود.»

این نماینده مجلس اضافه کرد: «معتقدیم بازنگری در سهمیه فرزندان هیات علمی در همه مقاطع و همه رشته‌ها ضروری است. افرادی که با سهمیه‌های مختلف در دانشگاه تحصیل می‌کنند مصائب مخصوص به خود را دارند؛ بسیاری از آنها در حالی که در رشته و دانشگاهی تحصیل می‌کنند که به صورت مشخص از دیگر رقبای غیرسهیمه‌ای خود، توان علمی کمتری دارند و باید بیشتر تلاش کنند. این موضوع علاوه بر جنبه فردی، دارای تبعات آموزشی برای جامعه هم هست؛ نظام آموزشی کشور برای تربیت دانشجو برای نیاز کشور هزینه می‌‌کند و اگر نتیجه موثر نباشد اتلاف منابع است؛ اگر دانشجویی که با سهمیه پذیرفته شده یا با امتیاز در رشته‌ای با منابع دولتی تحصیل کرده نتواند از عهده دروس خود برآید و مشروط شود و درس را رها کند، یا به رشته پایین‌‌تری تغییر رشته دهد یا حتی اگر درس را تمام کند اما در رشته‌ای که فارغ‌التحصیل شده بازدهی لازم را برای کشور نداشته باشد، منابع را هدر داده است. از این رو باید روی خروجی دانشجویانی که با سهمیه و امتیاز تحصیل کرده‌اند کار کارشناسی انجام شود. برای مثال رشته‌ای مهم‌تر، حساس‌تر و تاثیرگذارتر از پزشکی نداریم. نظام آموزش عالی برای دانشجویان این رشته هزینه می‌کند تا نیاز کشور را پاسخ‌گو باشند، اگر دانشجوی پزشکی به لطف سهمیه و امتیاز تحصیل کند و کارایی لازم را نداشته باشد هم کار کشور را لنگ گذاشته،‌ هم ظرفیت کشور را به هدر داده و هم حق داوطلب شایسته دیگری که می‌توانست به حق در این رشته تحصیل کند و مفید باشد را تضییع کرده است.»