پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)؛

معدودی از پزشکان با داروخانه ها تفاهم می کنند که مکان مطب را داروخانه رایگان در اختیارشان قرار دهد و در بالای داروخانه طبابت کنند! اما اکثریت این کار را نمی کنند.
 
دوستان رسانه ای! قبول بفرمائید؛
 
اندکی از پزشکان وارد مطب های رایگان مالکان داروخانه ها می شوند پس قبول کنید که اکثریت این کار را نمی کنند.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی زیر میزی می گیرند پس قبول بفرمائید که اکثریت جامعه پزشکی این کار را مذموم می داند.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی پورسانت تجهیزات پزشکی می گیرند پس قبول بفرمائید اکثریت جامعه پزشکی پورسانت نمی گیرند.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی بیماران را بخاطر پول و گاهی هم بخاطر ازدحام یا پایین بودن کیفیت و حتی خواست بیمار از بخش دولتی به بخش خصوصی ارجاع می دهند ولی اکثریت این کار را نمی کنند.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی بیمار را بی جهت به سونوگرافی، اندوسکوپی و سی تی اسکن و ... می بندند که البته حتی این اندک هم دلایلی برای انجام کار خود دارند که گاهی از سر اجبار است از جمله عدم اعتماد به اقدامات آسان تر یا عدم اعتماد بیمار به تشخیص پزشک و فشار بیمار به درخواست یا افتادن پزشکان در چاله پزشکی دفاعی و حتی عدم اعتماد بیمه ها و درخواست سندهای خاص برای برخی پرداخت ها و .... ولی اکثرا با وجود پذیرش دردسرها و دلخور شدن بیمار و کسورات بیمه و گیرافتادن در تله سیستمهای انتظامی این کار را نمی کنند.
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی سهام دار پاراکلینیک ها هستند و مریض ها را به آنجا ارجاع می دهند که خودشان سهام دارند و البته این یک دیدگاه بیرونی است و فی الواقع خیلی هم سودی در این کار نیست و بسیاری از این موارد، سناریونویسی است و به شرط صحت هم اکثریت جامعه پزشکی از این صفت مبرا هستند.
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی متادون را خارج از شبکه توزیع می کنند و اکثر متادون خارج شده به بازار از جاهای دیگر و به صورت کلی خارج می شود ولی اکثر جامعه پزشکی این کار را نمی کند. 
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی از مالیات فرار می کنند و اکثر جامعه پزشکی به موقع و درست مالیات پرداخت می کنند و جزو خوش حساب ترین مودیان هستند.
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی کارتخوان ندارند و البته الان صد درصد جامعه پزشکی کارتخوان دارند نه یکی بلکه چند تا.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی بیمار را ساعت ها در نوبت نگه می دارند و سر وقت نمی آیند و البته این که بیماران نوبت تلفنی و اینترنتی نمی گیرند و بسیاری مواقع سر وقت نمی آیند و از طرفی اکثر جامعه پزشکی در مطب منتظر باز شدن درب مطب برای ورود بیمار هستند را کسی نمی گوید و این که برخی از آن اندکها هم گاهی به خاطر مشکلات شهری و ترافیک و کارهای اورژانسی است که گاهی پیش می آید را اضافه کنید و اگر منصفانه نگاه کنید این اندک از بسیاری مشاغل خیلی اندک تر است.  
فقط اندکی از جامعه پزشکی دانش کافی در درمان بیماران را ندارند و اکثریت بسیار توانا و حاذق هستند و البته عوام فریبی را به تشخیص و درمان وارد نکرده و از دید مردم چیزی حالیشان نیست چون خواسته های بیمار را برآورده نکرده و کار علمی خودشان را می کنند و تازه به شرط صحت آن اندک هم در همین سیستم معیوب پذیرش شده و  آموزش دیده و فارغ التحصیل شده و ان از کار گرفته اند.
 
فقط اندکی از جامعه ی پزشکی با بیمار تند برخورد می کنند و اکثریت با مدارا و اخلاق نیکو برخورد می کنند اگر چه گاهی هم اندکی با خشونت کلامی و حتی جسمی و یک سیلی یا گلوله کوچولو نوازش می گردند. 
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی دارای تعارض منافع هستند و در قانون گذاری به نفع خود حرکت می کنند و اکثریت قانون گذاری توسط مجلس و نهادهایی است که پزشکان نفوذ چندانی هم ندارند و گاهی هم اگر برخی پزشکان در مصدر قانون گذاری نبودند چه بسا به نفع اکثریت جامعه پزشکی بود.
 
فقط اندکی از جامعه پزشکی.... 
 
ولی باور بفرمائید اکثریت جامعه پزشکی از این اندکها برائت می جویند و از این خصوصیات بری هستند و برای زدودن این لکه های بسیار اندک از لباس سفید و براقی که بر تن دارند، دنبال چاره هستند.

اما تصور کنید جامعه ای را که سراسر فساد فرا گرفته و هوای کثیف دارد و از آسمانش باران آلوده می بارد چگونه باید با لباس سفید از خیابان عبور کرد و کمی و اندکی آلوده نشد! 
باید فکری اساسی برای نابسامانی هایی کرد که کل جامعه را آلوده کرده است و البته جامعه پزشکی قطعا باید بیشتر حواسش به لباس سفیدش باشد چرا که لکه ها در زمینه سفیدی بیشتر نمایان می شود و آزاردهنده تر است.

می دانیم که این خبرنگاران نیستند که داستان درست می کنند اما ایمان داریم که این خبرنگاران و رسانه ها اگر بخواهند می توانند بجای تقابل با جامعه پزشکی و ضررهای هنگفت به مملکت در تخریب این سرمایه اجتماعی ارزشمند در این شرایط خاص تحریم و فشار همه جانبه بیرونی ، با پزشکان همراه شوند و هم جهت با اکثریت جامعه پزشکی سیاستهای درست رسیدن به سلامت از جمله آموزش همگانی و ترویج سبک زندگی سالم و افزایش اعتماد بیماران به پزشکان و طرح پزشک خانواده و ارجاع و .... هم ازدحام برخی مطب ها کم شود و هم بیمارزایی در جامعه کم شود و هم صرفه جویی در نظام سلامت و هم  مراکز تشخیصی خلوت و هر چیز سر جای خود قرار گیرد و هم پزشکان بتوانند از این همه فشارهای نابجایی که گلویشان را به واسطه تمرکز رسانه روی آن اندکها می فشارد رهایی یافته و نفس راحت تری بکشند.
 
و باور کنید کمیته اخلاق رسانه باید فعال تر وارد شود؛ باید به جز توصیه، کارهای دیگری هم کرد و باید رسانه در کنار اکثریت قرار گیرد و به بهانه اقلیت کل جامعه پزشکی را به آوار بدل نکند.
 
رسانه اگر به فکر منافع جامعه است باید جامع نگر باشد  و بخاطر یک درخت پوسیده، جنگل را به آتش کشیدن و خشکاندن عاقلانه نیست؛ بلکه رسیدگی به جنگل و حفظ سرسبزی و طراوت آن عاقلانه تر است. آن درخت پوسیده در صورت نشو و نمای بقیه جنگل سرسبز خودبخود منزوی و مضمحل خواهد شد و آن اندکها هم با همکاری رسانه و جامعه پزشکی به دور از هیاهو و جنجال بهتر قابل پاکسازی هستند.