۱. بر خلاف‌ دادگاه‌های بشری که فقط بدی‌ها و جرم‌ها بررسی می‌شود، در محکمه الهی حساب و كتاب ‌با دقت و ظرافت صورت می‌گیرد و كوچك‌ترین عمل نیك یا بد محاسبه می‌شود؛ خواه آن را انجام داده باشد و یا نیت عملی كردن آن را داشته و همچنان بر آن اصرار ورزیده باشد.

خدای سختگیر با صفت رحمت به حسابرسی مؤمنان می‌پردازد و نشانه‌های مهر و محبت پروردگار عادل درسراسر هستی، فراوان و بیرون از شمار است و انسان نیز همچون موجودات دیگر این جهان از این رحمت بیكران بسی برخوردار.

خداوند عادل است و هر‌کس را با توجه به شرایطش مورد حساب قرار می‌دهد. 

 در دادگاه‌های بشری صرفا بر اساس ظواهر و مدارک ظاهری حکم می‌شود اما خداوند عالم به عالم به بواطن است و با علم به ظاهر و باطن حکم می‌کند.

2. در دادگاه الهی اجازه گلایه کردن هست اما هیچ کس گلایه‌ای ندارد زیرا همه حقایق روشن است و حکم خدا به گونه‌ای است که حتی جهنمیان کاملا به عادلانه و حکیمانه بودنش اعتراف دارند.

3. در دادگاه‌های بشری قضاوت بر اساس نمودها است و در دادگاه الهی بر اساس بودها. یعنی در آنجا نمی‌گویند تو این کار را کردی پس اعتراف کن، بلکه حقیقت اعمال نمایان می‌شود و هر کس می‌داند و می‌پذیرد چه کرده است.

4. در دادگاه بشری در بسیاری از موارد به شرایط فرد توجه نمی‌شود؛ اما در دادگاه الهی همه آنها مورد توجه قرار می‌گیرد. در روایت است که در قیامت 3 دیوان گشوده می‌شود: 

1. کتاب حسنات 

2. کتاب سیئات 

3. کتاب نعمات

‌نابراین حساب نیک و بد هر کسی به تناسب نعمت‌هایی که خدا به او داده و محرومیت‌هایی که در این دنیا متحمل شده، سنجیده می‌شود و از این جهت همه به یک چوب رانده نمی‌شوند. 

و مسئولیت همه انسان‌ها برابر نیست.

5. در دادگاه‌های بشری فقط بدی‌ها و جرم‌ها بررسی می‌شود و شخص متهم یا محکوم می‌شود و یا تبرئه. اما در دادگاه الهی خوبی‌ها هم سنجیده می‌شود و خوبی‌ها حداقل ده برابر بدی‌ها به حساب می‌آید. و کسی که در این دنیا رنج محرومیت را تحمل کرده به خاطر صبر و شکیبایی‌اش پاداش‌های بسیار فراوانی می‌برد.

پس بیایید کمی تمرین کنیم و خودمان را در محضر پروردگار عالم محاکمه کنیم.

پزشکان از کودکی تا پیری و از صبحگاهان تا شبانگاهان‌ یا در حال توانمند‌سازی خود و افزایش سواد و مهارت خود هستند یا در حال خدمت به دردمندان و نیازمندان و در این بین ممکن است کوتاهی‌هایی هم داشته باشند سختی‌های مختلف، محرومیت‌ها‌، سختکوشی‌ها‌، استرس‌ها‌، نداری‌ها و .... 

پزشکی که در بهترین شرایط تا چهل سالگی ساعتی آرامش واقعی ندارد. اگر هیچ‌کس نداند شما باید بدانید.

خداوند قادر به ازای هر تکلیفی حقی مشخص کرده است. تکلیف پزشک، توانمندی علمی و عملی و ادای وظیفه خود در مقابل بیماران است که هر کس به فراخور خود در حد قابل قبول انجام می‌دهد و قرار هم نیست همه نمره بیست بگیرند. اما در این قبال، پزشکان حقوقی هم دارند و آن این که باید زندگی قابل قبولی داشته و به ازای یک شیفت کاری و با آسایش خاطر به زندگی فردی و خانوادگی‌ خود و انجام وظایف عبادی و تفریحات و ... هم برسند. 

آیا جنابعالی و اسلاف شما زمینه رسیدن به حق پزشکان را فراهم کرده‌اید؟

آیا فقر جامعه و توان پرداخت بیمه‌ها، تاخیر در پرداخت‌ها و مظالم ناشی از خدمت طرح ناعدالتی در برخورد با پزشکان، تهاجمات فیزیکی و فرهنگی و معنوی ‌و ده‌ها ظلم فاحش دیگر را که به این قشر زحمتکش می‌شود را بررسی کرده‌اید و آیا خود را مسئول نمی‌دانید؟

سکوت شما در این بین و گهگاه نمک بر زخم پاشیدن‌ها به جای تسکین و همدردی و تسامح شما در دفع مظالم و گرفتن حقوق ضایع شده انها آیا هیچ بازخواستی نخواهد داشت.  آیا در قبال این همه تلفات و صدمات پزشکان در مسیر اجرای خدمت و در محل خدمت به علت استرس‌ها و فشار کاری شما خود را مسئول نمی‌دانید‌؟ 

ان‌شاءالله که‌ در محکمه عدل الهی سربلند باشیم و باشید. 

پزشکان هم در این محکمه شما را نخواهند بخشید.

«لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» «ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب آسمانی و میزان شناسایی حق از باطل نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند و احقاق حقوق و بسط عدل و داد به طور خود جوش از درون جامعه بشری آشکار شود.» 

و 

جَعَلَ اللهُ سُبحانَهُ حُقوقَ عِبادِهِ مُقَدَّمَةً لِحُقوقِهِ، خداوند سبحان، حقوق بندگانش را مقدمۀ رسیدن به حقوق خود قرار داده است.»