به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، بیماری پارکینسون با مرگ تدریجی سلول‌های عصبی دوپامین مغز مشخص می شود. اعتقاد بر این است که این موضوع به دلیل تجمع توده های ناسازگار کروی شکل پروتئین "آلفا سینوکلین" "alpha-synuclein" ایجاد می‌شود. این پروتئین سمی اغلب به عنوان اجسام لویی شناخته می‌شوند.

طی دو دهه گذشته برخی از محققان شواهدی را یافتند که نشان می‌دهد ممکن است باکتری‌های روه نیز در شدت بیماری پارکینسون نقش داشته باشد. این ایده به عنوان فرضیه Braak شناخته می شود که طی آن پژوهشگران مطرح کرده اند اجسام لویی آسیب دیده در ابتدا و قبل از اینکه در مغز پخش شوند و علائم فیزیولوژیکی را که معمولاً در بیماری پارکینسون مشاهده می کنیم ایجاد کنند، می توانند در روده شکل بگیرند.

بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. به‌طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین "که یک انتقال دهنده عصبی است" و تجمع آلفا سینوکلئین رخ می‌دهد.

با الهام از این فرضیه اخیرا  تیمی از محققان "دانشگاه ادینبورگ" و "دانشگاه داندی" تصمیم گرفتند که بررسی کنند آیا گونه های خاصی از باکتری های روده می توانند از تجمع این توده های آلفا سینوکلین آسیب زا جلوگیری کنند یا حتی این روند را معکوس کنند یا خیر، محققان  طی این مطالعه تأثیر تعدادی از پروبیوتیک ها را که معمولاً در دسترس هستند بر تجمع آلفا سینوکلین در گونه هایی از کرم های لوله ای که قبلا به عنوان یک مدل حیوانی خوب در بیماری پارکینسون شناخته شده بود، بررسی کردند.

آنها دریافتند باکتری پروبیوتیکی خاصی که به نام "باسیلوس سابتیلیس" "Bacillus subtilis" شناخته میشود، نه تنها در جلوگیری از تجمع آلفا سینوکلین بلکه در معکوس کردن تجمعهای آن در مغز نیز مؤثر است، با بررسی دقیق نحوه تولید اثرات باسیلوس سابتیلیس، مکانیسم های جدیدی از جمله آزادسازی برخی متابولیت های باکتریایی و تشکیل زیست‌لایه در روده کرم را نیز دریافتند.

زیست لایه "Biofilm" اجتماعی از سلولهای میکروارگانیسمی است که به یک سطح متصل شده‌اند و توسط مواد پلیمری خارج سلولی پوشیده شده‌اند. گاهی زیست لایه را می‌توان به عنوان استراتژی دانست که بعضی از میکروارگانیسم‌ها از آن استفاده می‌کنند تا بتوانند خود را از اثرات و نیروهای زیانباری که در محیط طبیعی و بدن میزبان است حفظ کرده و اینگونه شانس بقای خود را افزایش دهند.

محققان در انتها نتیجه گرفتند این باکتری روده بسیار مهم است و حضور آن باکتری خاص در روده میتواند از شدت بیماری پارکینسون بکاهد.

به گزارش ایسنا یافته‌های این مطالعه در مجله "Cell Reports  " منتشر شد.