وضعیت بی‌اندازه خطرناک است
خواهشم از مدیران سلامت جدی گرفتن موضوع و شفاف بودن و کنار گذاشتن ملاحظات سیاسی و اداریست. سیلی بزرگ در شرف رسیدن است. دیگر وقتی برای هیچ ملاحظه‌ای نمانده.
اقتصاد چین را در ذهن خود مجسم کنید. چرخش مالی حتی بیشتر از آمریکا ! بزرگترین اقتصاد جهان. حالا تصور کنید رشد اقتصادی 6 درصد سالیانه این اقتصاد یعنی چه؟
چینی‌ها برای داشتن چنین رشد اقتصادی چقدر باید کار کنند و چقدر تولید داشته باشند؟ هزاران برابر ایران.
حال تصور کنید که آنها برای جلوگیری از گسترش اپیدمی کرونا و کاهش تلفات انسانی آنچنان اقتصاد خود را دچار فلج موقت کرده‌اند که رشد اقتصادی آنها در کوارتر سالیانه اقتصادی فعلی به 2 درصد رسیده، یعنی 4 درصد کاهش در بزرگترین اقتصاد دنیا!
اما هنوز نتوانسته‌اند این اپیدمی را مهار کنند و هر روز علی‌رغم قرنطینه‌های افسانه‌ای بر تعداد کشته‌های این بیماری افزوده می‌شود!
بر طبق آماری که دولت امنیتی چین اعلام می‌دارد، میزان مرگ و میر ۲/۵ تا ۳ درصد می‌باشد که این در خوشبینانه‌ترین حالت است! حالا مجسم کنید از چنان قرنطینه شدید و افسانه‌ای این ویروس وارد ایران شده و مبتلایان به آن از ایران به لبنان و کانادا نیز رفته‌اند! و در این مدت مسئولان ما فقط تکذیب نموده‌اند!
اگر ما به شواهد تاریخی پاندمی‌های قبلی، نظیر آنفولانزای اسپانیایی در حوالی جنگ جهانی اول در ایران نگاهی بیندازیم که بیش از صدها هزارنفر نیز در آن زمان بر اثر آن فوت کردند، این بار نیز با مبنا قرار دادن آمار چینی‌ها برای مرگ و میر این تعداد به ۵۰۰ الی ۶۰۰ هزار نفر فوتی در بهترین شرایط خواهد رسید که به دنبال درگیری احتمالی بیش از یک چهارم کل جمعیت ایران در شرف وقوع است!!
به عنوان جامعه پزشکی امروز خطیرترین وظیفه دوران طبابت‌مان پیش روی ماست. آیندگان بدون شک واکنش و تلاش ما را به قضاوت خواهند نشست و عمل ما را در ترازوی عدل قرار خواهند داد.
حال که بی‌کفایتی مدیران باعث ورود این ویروس به جامعه ما شده و سبب شده تا خود و تمام خانواده و بستگانمان در معرض خطر قرار بگیریم، می‌بایست آنچه را که از دستمان برمی‌آید انجام دهیم تا آمارها بیشتر از این پیشبینی‌ها نگردد و وجودمان را به عنوان متولیان سلامت به جامعه اثبات نماییم.
اهتمام بر پیشگیری از گسترش بیماری ضروری‌ترین اقدام ممکن است که باید از هر طریقی مدیران و مسئولان را مجاب به آن نمود، از طرفی مراقبت از خود و خانواده نیز همواره باید در نظر باشد.
بار دیگر خواهشم از مدیران سلامت جدی گرفتن موضوع و شفاف بودن و کنار گذاشتن ملاحظات سیاسی و اداریست. سیلی بزرگ در شرف رسیدن است. دیگر وقتی برای هیچ ملاحظه‌ای نمانده.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید