ضرورت بررسی نحوه هماهنگیهای بین بخشی بعد از کرونا
مشاور وزیر بهداشت در امور بهداشت با تاکید بر ضرورت توجه به تبعات اجتماعی و اقتصادی پساکرونا، اظهار کرد: قطعا برای ایجاد آمادگی بیشتر در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی، بخشهای مختلف توسعهای باید از امروز با هم کار کنند و با بررسی اتفاقات و پیش بینی رفتارها، از بحران کرونا درس گرفته و راهکارهایی برای کاهش آسیبهای ناشی از بحران ارایه و اجرا کنند.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، محمد آسایی اردکانی با تاکید بر ضرورت توجه به تبعات اجتماعی و اقتصادی پساکرونا، بیان اینکه بحران کرونا به کشورهای زیادی آسیب وارد کرده است گفت: کشورها تنها با مساله از دست دادن جان انسانها روبرو نیستند، بلکه تبعات اقتصادی بیشماری را متحمل شدهاند.
مشاور وزیر بهداشت در امور بهداشت با تاکید بر ضرورت برقراری تعامل بین بخش بهداشت و سایر بخشها برای به راه افتادن چرخهای اقتصادی و اجتماعی و ایجاد آمادگی در دوران پسابحران اظهار کرد: قطعا برای ایجاد آمادگی بیشتر در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی، بخشهای مختلف توسعه باید از امروز با هم کار کنند و با بررسی اتفاقات و پیش بینی رفتارها، از بحران کرونا درس بگیرند، باید بررسی شود که هماهنگیهای بین بخشی بعد از کرونا چگونه دنبال شود. آیا بخش اقتصاد، تولید، کشاورزی و پلیس نیز باهم هماهنگ خواهد بود. این مساله نه فقط در کشور ما که در تمام کشورها مشاهده میشود.
وی افزود: مدیریت بحران در چنین مسالهای باید بسیار مورد توجه مردم و مسئولان باشد، کشور پیشرفتهای مانند فرانسه که نظام بهداشتی منسجمتری دارند نیز نتوانست به خوبی از پس بحران کرونا برآیند. همچنین دیدیم که یک ویروس چگونه اعتقادات مذهبی ما را دستخوش مشکل کرد، بحران کرونا بروی مسائل اقتصادی و فرهنگی و حتی آموزش و پرورش هم تاثیرگذار بود و بسیاری از بخشها را دچار مشکل کرد، مولفههای اجتماعی سلامت و مواردی مثل آموزش، کشاورزی، درآمد و فقر، اهمیت زیادی دارد، دولت ها باید به کمک مردم بخشهای اقتصادی و اجتماعی را بازسازی کنند.
آسایی گفت: در وزارت بهداشت نیز فکر و عمل بر مبنای مدیریت بحران در دستور کار قرار گرفته است، این مساله در تمامی سطوح و بخشهای کشور باید مورد توجه قرار بگیرد. مطمئنا همین مردمی که در طول بحران کرونا به کمک آمدند، اگر از آنان خواسته شود به صورت دائمی و مستمر همکاری میکنند.
مشاور وزیر بهداشت در امور بهداشت با اشاره به فعالیت سفیران و رابطین سلامت در سطح کشور تصریح کرد: وزارت بهداشت از دی ماه کار تربیت و آموزش رابطان سلامت در چهار استان قزوین، سمنان، همدان و کاشان را به صورت پایلوت انجام داد و قرار بود این طرح در ۲۲ اسفند، به عنوان یک طرح کشوری اعلام شود. اثرات این طرح در چهار استان مذکور بسیار مطلوب و اثرگذار بود، به گونهای که طرح غربالگری کرونا به دلیل وجود سفیران سلامت در خانهها، با سرعت دوبرابری اجرا شد.
وی با اشاره به جزییات طرح کشوری سفیران سلامت افزود: بر اساس این طرح در هر خانواده یک نفر آموزش دیده و با مباحث بهداشتی آشنا میشود، به عبارتی در پایان طرح در هر خانواده یک سفیر سلامت و در نهایت ۲۰ میلیون سفیر سلامت در کشور خواهیم داشت. انشاالله پس از فروکش کردن کرونا این طرح کشوری اجرا خواهد شد.
آسایی با اشاره به علل غافلگیری اغلب دولتها و کشورها در مواجهه با بحران کرونا تصریح کرد: اولاً بحران، بحران بزرگی بود و دوماً ویروس ناشناخته بوده و تجربه مشابهی وجود نداشت. سوماً امکانات موجود مانند تختهای بستری، نیروی پرستاری و در کل کادر درمان، تجهیزات و سایر امکانات، در بسیاری از کشورها برای مقابله با چنین بحران بزرگ و حجیمی کافی نبود.
مشاور وزیر بهداشت در امور بهداشت با اشاره به وضعیت سایر کشورها در مقابله با بحران کرونا گفت: در کشورهای آمریکا، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و بسیاری دیگر از کشورها نیز آمار مبتلایان و قربانیان بالاست و همه این اتفاقات در مدت زمان کوتاهی اتفاق افتاد. در کشور ما نیز وضعیت بیماری و شیوع آن بالا بود. همین قدرت سرایت بالای ویروس اصلیترین عامل غافلگیری دولتها بود، حدود ۳۰ درصد مبتلایان بی علامت بوده و ۵۵ درصد علائم بسیار خفیفی دارند، تنها ۱۰ درصد مبتلایان علائم شدید و نیاز به بستری دارند و ۵ درصد وضعیت وخیمی پیدا میکنند که باید در بخش مراقبتهای ویژه بستری شوند. بنابراین اغلب مرگها در این ۵ درصد رخ میدهد که باید تحت کنترل و مورد توجه بیمارستانها و بخشهای مراقبتهای ویژه باشد.
به گزارش ایسنا وی در پایان جدی نگرفتن موضوع توسط برخی دولتمردان کشورهای جهان را عامل بعدی غافلگیری آنان دانست و افزود: تصور زودگذر بودن اپیدمی و کمبود و امکانات حفاظت فردی مانند ژل، ماسک و مواد ضدعفونی کننده، وحشت و هجوم مردم برای تامین امکانات، سرعت تامین نیازهای لجستیکی، مساله قرنطینه و محدودیتهای لازم، حرف شنوی و مشارکت مردم و عوامل بسیار دیگری به غافلگیری کشورها منجر شد که امیدوارم حداقل درس خوبی از این تجربه بگیریم.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید