اضلاع مثلث قدرت در یک بیمارستان علاوه بر مدیر عامل شامل هیات مدیره و پزشکان می‌باشد که در این مقاله در ابتدا به خصوصیات و مشخصات دو ضلع دیگر پرداخته و سپس به شرح توانایی‌های لازم و خصوصیات مدیرعامل بیمارستان خواهیم پرداخت.

 

1. هیات مدیره بیمارستان که نقش مدیریت ستادی بیمارستان را بر عهده داشته و علاوه بر سیاستگذاری کلان بیمارستان عهده دار وظیفه عزل و نصب مدیرعامل و پایش عملکرد او نیز هستند.

در بیمارستان‌های خیریه به طور معمول اعضای هیات مدیره شامل صاحبان ثروت و مقامات محلی سیاسی هستند که قدرت تزریق یا جذب کمک های مالی برآی مجموعه بیمارستان را داشته باشند، ولی در بیمارستان های خصوصی اکثریت اعضای هیات مدیره را سهامداران کلان بیمارستان که به تبع تعداد سهام خود از تعداد آرا بیشتری در مجمع عمومی برخوردارند، تشکیل میدهند.

ولی واقعیت این است که امروز سهامداران مراکز خصوصی درمانی در جهان به این نتیجه رسیده اند علاوه بر این ترکیب سنتی از وجود افراد آشنا به مسائل مالی، مدیریتی و دارای روابط اجتماعی و سیاسی نیز در هیات مدیره این مراکز استفاده نمایند.

بزرگترین خطری که هیات مدیره‌ها را تهدید میکند این است که اعضای هیات مدیره در تعیین نقش و جایگاه خود دچار خطا شده و با دخالت در امور جاری بیمارستان وارد حیطه وظایف مدیر عامل بیمارستان شوند.

۲. پزشکان به عنوان تامین کننده بیماران و منابع مالی بیمارستان هسته قدرتی انکار ناپذیر هر بیمارستانی هستند که در صورت اختلاف با هیات مدیره و مدیرعامل بیمارستان میتوانند بیماران را به سمت مراکز درمانی رقیب هدایت کنند که در سطور بعد به نحوه تعامل صحیح با این رکن اساسی در بیمارستان خواهیم پرداخت.

 

۳. مدیرعامل بیمارستان که بسته به خاستگاه بیمارستان از بین مشاغل مختلف ممکن است انتخاب شود، به عنوان مثال ممکن است یک نظامی یا یک مدیر بازنشسته سازمان عهده دار مدیریت بیمارستان گردد ولی به طور معمول و در اکثر موارد در تمامی کشورهای جهان یک پزشک به عنوان مدیرعامل بیمارستان منصوب میشود.

بطور معمول مدیرعامل بیمارستان وظایف خود در داخل بیمارستان را به یک دستیار به عنوان مدیر داخلی و یا معاونت درمان تنفیذ کرده و خود بیشتر به مدیریت روابط خارج بیمارستانی با ارکان قدرت، بیمه ها و.... میپردازد.

یکی از اشتباهاتی که بعضا مدیران عامل بیمارستان به دام آن می افتند اشتباه جایگاه خود با مدیر داخلی بیمارستان و غفلت از وظیفه اصلی خود برای تعامل موثر با سازمان ها و سایر ارکان موثر در بیمارستان است.  شاید مهمترین وظیفه و همچنین چالش یک مدیرعامل تعامل با پزشکان به عنوان رکن قدرتمند هر بیمارستان است ،پزشکانی که شاید جزو سهامداران بیمارستان نیز باشند. خطای بزرگی که برخی مدیران عامل بیمارستان ها در دهه ۸۰ میلادی در آمریکا انجام دادند و وارد چالش با پزشکان شدند و این موضوع به ورشکستگی چند بیمارستان بزرگ منجر گردید خطری است که در کمین مدیران ارشد بیمارستان ها قرار دارد و باید به شدت از آن پرهیز نمایند.

تلاقی شرح وظایف مدیران عامل بیمارستان ها با منافع پزشکان شاغل در بیمارستان نکته مهمی است که نشان دهنده اهمیت انتخاب مدیران عامل توسط هیات های مدیره بیمارستان هاست که باید با انتخاب پزشکان شناخته شده و موجه  به عنوان مدیرعامل زمینه ساز تفاهم بین این دو رکن بیمارستان باشند.

یک مدیر عامل مقبول میتواند با حفظ احترام و تعامل با پزشکان در کنار تامین منافع مالی معقول آنها و در نظر گرفتن مشوق‌های غیرمالی برای پزشکان زمینه ساز حضور پزشکان حاذق تر و شناخته شده تر که برندهای پزشکی محسوب میشوند ،در بیمارستان گردیده و ضمن ارائه خدمات بهتر و برتر به بیماران تامین کننده منافع سهامداران باشد.