نگرش جدید به این حوزه ریشه در کارهایی تحقیقاتی دارد که در شرکت وسترن الکتریک انجام شد. این شرکت به بررسی اثر کاهش نور محیط کار بر میزان تولید خود پرداخت. محققان در این بررسی‌ها با کمال تعجب مشاهده کردند که کاهش نور محیط کار به افزایش تولید منجر می‌گردد. بررسی‌های بعدی نشان داد که افزایش صمیمیت بین مدیران و کارگران و در روابط بین خود کارگران هم عاملی درجهت ایجاد افزایش تولید است.

توجه به اهمیت مدیریت منابع انسانی هم به عنوان یک معاونت و مدیریت جداگانه و هم به عنوان جزئی از توانایی های لازم و شاید مهمترین استعداد لازم برای مدیرعامل مجموعه حائز اهمیت است.
شاید موثرترین کارکرد مدیرعامل ایجاد انگیزه و جذب پزشکان شناخته شده به بیمارستان است. این موضوع از چندان اهمیتی برخوردار است که در مطالعه ای در آمریکا مشخص شد بیشترین وقت مدیران عامل و روسای بیمارستان‌ها در خارج از مجموعه بیمارستان و صرف این موضوع می‌شود.

منابع انسانی بیمارستان ها به خصوص در مورد پزشکان و برخی پرستاران و  نیروهای تخصصی کارکشته، حکم مزایای رقابتی غیرقابل تجدید را دارند که پس از جذب آنها به بیمارستان و ایجاد انگیزه های ماندگاری احتمال دستیابی به آنها توسط رقبا بسیار بعید است؛ به خصوص در شرایط کشور ما که انتقال تکنولوژی به سختی انجام میشود در اختیار داشتن پزشکان شناخته شده و همراهی آنها با بیمارستان برگ برنده مدیریتی است که باید به شدت پاس داشته شود.

در بیمارستان‌ها پرسنلی مشغول فعالیت هستند با دانش بالا و همچنین داشتن فرصت‌های شغلی در داخل و خارج کشور و از این رو مدیرعامل در مدیریت بیمارستان با فضایی کاملا متفاوت از سایر سازمان‌‌ها مواجه است. این واقعیت منجر می‌شود که نگرش مدیرعامل بیمارستان به مجموعه خود به مثابه یک هلدینگ باشد که پزشکان مختلف حکم مدیران و سهامداران بخش‌های مختلف آن را دارند.

نکته دیگر آنکه به معاونت یا مدیریت
منابع انسانی نباید تنها به عنوان واحد پرداخت هزینه‌ها و مدیریت آن نگریسته شود، بلکه این واحد جزو اساسی از تصمیم گیری برنامه ریزی استراتژیک و اجرای نقشه راه بیمارستان است و وظیفه همراه کردن کادر میانی بیمارستان را با تغییراتی بر عهده دارد که معمولا نسبت به آنها مقاومت وجود دارد. البته در بسیاری موارد مدیران مجموعه برای عدم پرداخت هزینه توسط مجموعه برای این تغییرات از مشاوران نیروی انسانی به صورت مقطعی استفاده میکنند.