به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، عبدالله فرزانه درباره نقش بیماری دیابت در آسیب رساندن به چشم گفت: بیماری دیابت یکی از بیماری‌های متابولیک محسوب می‌شود که علامت بارز آن هایپرگلیسمی یا افزایش قند خون است، به طور طبیعی هورمون انسولین موجب انتقال گلوکز به داخل سلول ها می‌شود تا ذخیره شود یا به مصرف انرژی برسد. در بیماری دیابت انسلوین به مقدار کافی تولید نمی‌شود یا به طور موثر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

عضو هیأت مدیره انجمن علمی اپتومتری ایران ادامه داد: افزایش قند خون به عروق بزرگ و مویرگ‌های بدن آسیب می‌رساند، مویرگ‌ها زودتر از عروق بزرگ آسیب می‌بینند. بیماری عروق محیطی، بیماری ایسکمیک قلب و سکته در کسانی دیده می‌شود که هایپرگلیسمی مزمن و درمان نشده داشته‌اند، کلیه‌ها، شبکیه چشم و سیستم عصبی نیز بر اثر آسیب به عروق کوچک دچار مشکل می‌شوند. دیابت به شکل‌های مختلفی دیده می‌شود؛ از جمله دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت حاملگی، دیابت دوران بلوغ و دیابت ناشی از مصرف داروهای استروئیدی که علائم و نشانه‌های متفاوتی دارند و از روش‌های مختلفی برای درمان آنها استفاده می‌شود.

وی افزود: مهمترین عارضه دیابت در چشم عارضه رتینوپاتی دیابتیک است که می‌تواند منجر به کم بینایی یا نابینایی شود، در سال 2019 حدود 463 میلیون نفر "9.3دهم درصد" در جهان به دیابت مبتلا بوده‌اند که پیش بینی می‌شود این رقم در سال 2030 به 600 میلیون نفر برسد، از این تعداد 400 تا 500 میلیون نفر در کشورهای در حال توسعه خواهند بود. در ایران حدود 12 درصد افراد به بیماری دیابت مبتلا هستند، پیش بینی می‌شود در سال 2030، نه میلیون و دویست هزار نفر در ایران به دیابت مبتلا شوند، سابقه خانوادگی، افزایش قند خون، افزایش شاخص توده بدنی "BMI" فشار خون، کشیدن سیگار، کم تحرکی، پرخوری، مصرف بیش از حد نمک، چربی بالا، کلسترول بالا، کمبود ویتامین D و چاقی از عوامل خطر این بیماری محسوب می‌شوند.

فرزانه گفت: با کنترل این عوامل تا 90 درصد می‌توان از ایجاد و یا پیشرفت بیماری جلوگیری کرد، علاوه بر این طی دو دهه گذشته روش‌های درمانی متعددی پیشنهاد شده است که اثربخشی آنها توسط مطالعات معتبر تأیید شده و در کشور ایران توسط متخصصین شبکیه انجام می‌شود، حدود 50 درصد بیماران مبتلا به دیابت از بیماری خود بی خبر هستند و معمولا زمانی متوجه می‌شوند که بیماری شبکیه پیشرفت کرده است و بر اثر تورم و خون ریزی شبکیه دید آنها به شدت کاهش پیدا کرده است، با اطلاع رسانی و آموزش همگانی، اجرای برنامه‌های غربالگری، ارجاع به موقع بیماران به متخصصین چشم پزشکی و استفاده از روش‌های درمانی مناسب می‌توان از پیشرفت بیماری رتینوپاتی دیابتیک جلوگیری کرد.

عضو هیأت مدیره انجمن علمی اپتومتری ایران تصریح کرد: توزیع نامناسب متخصصین چشم پزشکی و امکانات بهداشتی و درمانی در سطح کشور از دیگر موانع است. در حال حاضر در شهرهای کوچک امکانات مناسبی برای درمان این بیماران در مراحل پیشرفته وجود ندارد و مبتلایان به این بیماری ناچارند با رنج و مشقت و صرف هزینه‌های فراوان برای معالجه بیماری خود به شهرهای بزرگ و مراکز استانها مراجعه کنند، تدوین و اجرای برنامه ملی غربالگری پیشگیری از رتینوپاتی دیابتیک می‌تواند بیشترین تأثیر در کاهش عوارض این بیماری را داشته باشد. اپتومتریست‌ها به عنوان مراقبین اولیه بینایی می‌توانند نقش مهم و برجسته‌ای در آموزش بیماران، تدوین و اجرای برنامه‌های غربالگری و ارجاع به موقع بیماران داشته باشند.

به گزارش فارس وی در پایان تأکید کرد: نقش اپتومتریست‌ها در برنامه غربالگری پیش‌گیری از تنبلی چشم به خوبی اثبات شده است. قبل از اجرای برنامه غربالگری پیشگیری از تنبلی چشم، بین 4 تا 5 درصد کودکان به این بیماری مبتلا بودند اما اکنون این رقم به کمتر از 7 دهم درصد رسیده است، امید است مسئولین ذی ربط متناسب با وضعیت اقتصادی و با توجه به امکانات بهداشتی و درمانی کشور برنامه غربالگری مناسبی برای پیشگیری از بیماری رتینوپاتی دیابتیک طراحی کرده و از پتانسیل اپتومتریست‌های کشور در این زمینه استفاده کنند.