هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر
بیانیه تعرفهای گروه پزشکان و قانون که در این دوران رخوت و خمودی و خموشی نهاد صنفی نگاشته شده، دیدن آینده محتوم گروههای پزشکی و سلامت جامعه در خشت خامی است که بسیاری از به قول همکار عزیزمان دکتر طالبی، نسل مندرس جرات نکردهاند یا نخواستهاند در آینه ببینند و همچنین ارائه راهکاری جسورانه برای تاب آوری سپاه سلامت است.
همین که تعرفه قانونی فروش خودرو در طی کمتر از یک سال تا ۷۵ درصد افزایش رسمی و قانونی پیدا می کند و در مقابل تعرفه من و ما در پی افزایش زیر ۱۰ درصدی پس از چند سال، که نادرستی مقدارش توسط شورای تعیین شده از سوی رئیس دولت در خصوص غیر واقعی بودن آن پس از چندین ماه تایید شدن، اجازه اعلام رسمی نمییابد حکایت از یک چیز دارد و آن اینکه فعالان صنفی بسیار پیشروتر و جسورتر از نمایندگان صنفی اند و نسل مندرس خود را بی نیاز از همفکری و همراهی جسارت نسل نو می داند.
برای تاب آوری راهی جز جسارت نیست و خداوند وعده داده است که یدالله مع الجماعه. راستی از خود بپرسیم چند نفرمان جسارت دفاع از حقوق خود را داریم؟
یادمان نرود که بزرگان ادب پارسی راه را به خوبی روشن کرده اند که:
قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود
و
قطره دریاست اگر با دریاست، ورنه او قطره و دریا دریاست
و
من اگر ما نشوم تنهایم
تو اگر ما نشوی خویشتنی
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند
چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم؟
۱۶ آبان ۹۹
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید