به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، علیرضا اسپید با اشاره به این که فعالیت رشته رادیولوژی وابسته به ابزار، تجهیزات و دستگاههای گران قیمت است گفت: سرمایه گذاری در این حوزه  هزینه بر بوده و موارد مصرفی و هزینه های سرباری در این بخش بسیار بالا است.
 
وی افزود: رشته تصویربرداری شامل چهار شاخه ام آر آی، سی تی اسکن، سونوگرافی و رادیولوژی است، راه اندازی یک موسسه رادیولوژی با امکانات حداقل؛ بالغ بر 3 میلیاردتومان و راه اندازی یک مرمز تصویربرداری بیش از 50 میلیارد تومان هزینه داشته که درآمد حاصل از آن هیچ تناسبی با هزینه ها ندارد و در نتیجه از تکنولوژی هایی استفاده خواهد شد که در دنیا منسوخ شده است، بطور مثال خرید یک دستگاه ام آر ای از حداقل قیمتی 15 تا 20 میلیارد شروع شده و تا سقف 40 میلیارد تومان می رسد، یا برای خرید یک دستگاه سی تی اسکن بین 8 تا 30 میلیارد تومان هزینه لازم است.

نایب رئیس شورای عالی سازمان نظام پزشکی ادامه داد: وقتی تعرفه و هزینه همخوانی نداشته باشد از تجهیزات آنالوگ و ضعیفتر استفاده می شود، این مهم تاثیرخود را در تشخیص و کیفیت خدمتی که به بیمار ارائه می شود، نشان خواهد داد و در تعرفه گذاری تمایزی جهت پیشرفته بودن دستگاهها قائل نشده اند، در حالی که تعرفه های پایین این امکان را به موسسات نمی دهد تا از تجهیزات به روز دنیا  استفاده کنند و تنها راه حل این است که خرید دستگاهها و تجهیزات با تخصیص ارز دولتی باشد.

اسپید گفت: با تعرفه های کنونی قابلیت خرید دستگاههای رادیولوژی وجود ندارد و بحث سرمایه گذاری در این حوزه منتفی است زیرا مثلا تیوپ اشعه که در سی تی اسکن استفاده می شود فعلاً از 300 میلیون به 800 میلیون رسیده است و اگر قیمت واقعی را در نظر بگیریم چیزی بالای دو میلیارد تومان برای تهیه آن باید هزینه شود، بنابراین عملا امکان بازسای دستگاههایی که مستهلک شده اند وجود ندارد.

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پزشکی نایب رئیس شورای عالی سازمان نظام پزشکی در پایان اضافه کرد: گرانی هزینه های سرمایه گذاری و مصرفی و همچنین قیمت بسیار پایین تعرفه ها، که همخوانی با هزینه ها ندارد؛ عملا امکان فعالیت سالم و به دور از رابطه مالی با بیمار را از بین می برد، جهت حل این مشکل باید تعرفه ها را با یک شیب ملایم به سمت واقعی شدن سوق دهیم، دولت باید سهم پرداختی بیمه را افزایش دهد تا میزان پرداخت از جیب مردم افزایش نداشته باشد و در عین حال مراکز تصویربرداری با اختصاص ارز دولتی بتوانند تجهیزات و مواد مصرفی را تهیه نمایند.