به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، اعظم محمداکبری درباره شروع سن باروری زنان گفت: سن باروری دختران از زمان بلوغ آغاز می‌شود. یعنی از زمانی که تغییرات جسمی ناشی از بلوغ، مانند رشد پستان‌ها رخ می‌دهد، حتی اگر خونریزی قاعدگی آغاز نشده باشد امکان بارداری وجود دارد، به‌طور طبیعی دوره باروری زنان محدود و کاملاً وابسته به سن است بنابراین، لازم است دختران و زنان درباره تأثیر سن بر توان فرزندآوری خود بیشتر بدانند تا بتوانند با برنامه‌ریزی درست مانع از دست رفتن این دوره طلایی شوند.

وی در خصوص بهترین سن برای بارداری اول افزود: سن مناسب برای بارداری اول سنین ۱۸ تا ۲۴ سالگی است. پیش از ۱۸ سالگی، به دلیل خطر بروز عوارض جدی بارداری و ناهنجاری‌های جنینی، اقدام به بارداری توصیه نمی‌شود، نکته بسیار مهم درباره اثر سن بر باروری زنان این است که از ۳۵ سالگی روند کاهش توان باروری زنان آغاز می‌شود و این روند کاهشی پس از ۴۰ سالگی شتاب می‌گیرد. همچنین پس از ۴۰ سالگی خطر سقط و بروز ناهنجاری‌های جنینی به‌شدت افزایش می‌یابد، بنابراین به تعویق انداختن ازدواج و فرزندآوری با افزایش خطر ناباروری همراه است، باید بدانیم که با افزایش سن، نه‌ تنها شانس بارداری طبیعی، بلکه شانس موفقیت روش‌های کمک‌باروری نیز کاهش می‌یابد زیرا به‌طور فیزیولوژیک، هم از تعداد تخمک‌ها و هم از کیفیت آن‌ها کاسته می‌شود.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا در خصوص دیگر عوامل خطر ناباروری زنان اظهار کرد: علاوه بر سن، عوامل دیگری نیز بر توان باروری اثرگذارند. جراحی در ناحیه شکم و لگن، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی در ناحیه لگن می‌تواند باعث کاهش باروری زنان شود. در چنین مواردی توصیه می‌شود پیش از اقدام به درمان، برای حفظ باروری از طریق فریز تخمک یا جنین اقدام شود، همچنین، عوامل ژنتیکی مانند سابقه ناباروری یا یائسگی زودرس در خانواده نیز از جمله عوامل خطر ناباروری است و خانم‌هایی که چنین سابقه‌ای در خانواده دارند، باید هرچه زودتر برای بارداری یا حفظ باروری اقدام کنند.

به گزارش ایسنامحمداکبری در پایان یادآور شد: اگرچه برخی عوامل خطر ناباروری مثل سن و ابتلا به بدخیمی‌ها خارج از اراده فرد است اما عوامل خطر دیگری نیز وجود دارند که فرد می‌تواند آن‌ها را کنترل کند. خانم‌ها باید بدانند که چاقی، کم‌تحرکی، مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر، مصرف غذاهای ناسالم و قرار گرفتن مداوم در معرض سموم و آلاینده‌های محیطی اثرات منفی بر باروری دارند و می‌توانند باعث کاهش کمی و کیفی ذخیره تخمدان شوند.