پذیرش هویت جنسی کودک با چگونگی رفتار والدین کاملاً در ارتباط است
عضو انجمن علمی روانپزشکان گفت: هویت جنسی، احساس فردی مرد یا زن بودن است که از حدود سه سالگی و از دوران کودکی به تدریج بروز می کند و در دوران بزرگسالی با تکامل ویژگی های مردانه یا زنانه کامل می شود.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، مهشید رابطیان گفت: هویت جنسی یک موضوع زیستی به شمار می رود و بر مبنای آن خصوصیت زیستی و همچنین خصوصیاتی از قبیل تواناییهای فردی، اجتماعی و فرهنگی، زنان و مردان با توجه به انتظارات جامعه، نقش مهم خود را ایفا می کنند.
عضو انجمن علمی روانپزشکان ادامه داد: مجموعه انتظارات جامعه از مرد و زن با توجه به موقعیتهایی که در آن قرار دارند، تعیین کننده خواهد بود، برای تشخیص اختلال هویت جنسی دو ملاک عمده وجود دارد؛ نخست همانندسازی قوی و مستمر با جنس مخالف و دیگری احساس ناراحتی مستمر با جنس خود یا احساس نامتناسب بودن در نقش جنسی خود را شامل می شود.
وی افزود: برای ارزیابی شیوع اختلال هویت جنسی در بین کودکان می توان به گزارش والدینی که به مراکز مشاوره مراجعه می کنند، اشاره کرد که برای شناسایی این نوع افراد از روش های رفتاری استفاده شده است، تفاوتهای مربوط به نقش و هویت جنسی دختر و پسر به مرور و بعد از دو سالگی به طور کامل مشخص می شود، زمانی که کودک به سه سالگی میرسد، از جنسیت خود آگاه میشود اما تفاوتهای جنسی را امری مسلم نمیدانند.
رابطیان گفت: برای شناخت بیشتر اهمیت هویت جنسی در کودکان الگوگیری در محیط خانه به گونه ای است که پسرها بیشتر رفتار پدر یا برادر و دخترها رفتار مادر یا خواهرشان را تقلید میکنند و در بیرون از منزل نیز معمولاً هم بازیهای خود را از گروههای همجنس انتخاب و همسالان خود را الگوی خویش قرار می دهند.
این متخصص روانپزشک کودک و نوجوان تصریح کرد: این کودکان اصرار دارند که از جنس مخالف خود نیستند حتی اگر به شوخی به آنها گفته شود که از جنس مخالف هستی، برافروخته میشوند و ناراحتی خود را از این مسئله ابراز میکنند. حتی اگر لباس مخالف به آنها بپوشانند و با نامی از جنس مخالف آنها را صدا کنند، با واکنش شدید کودکان مواجه خواهند شد.
وی اظهار کرد: پدر و مادر بیشترین نقش را در پذیرش هویت جنسی کودک دارند و از این رو با توجه به نقش پسر، باید ویژگی مردانگی از جمله جدیت، احساس مسئولیت و شجاعت را به آن بیاموزند و در مقابل برای دختران با توجه به بلوغ زودرس آنها نسبت به پسران، نقش مهم زنانگی را سرلوحه فرزندپروری خود قرار دهند.
رابطیان خاطرنشان کرد: پذیرش نقش جنسی کودک با چگونگی رفتار والدین کاملاً در ارتباط است چراکه والدین باید از همان دوران کودکی فرزند را به روش زندگی مردانه یا زنانه عادت دهند؛ به گونهای که دختر از دختر بودن و پسر از پسر بودن خود احساس حقارت نکند، شخصیت در حال رشد، اخلاق، مزاج و تأثیرپذیری فرزند باید مدنظر قرار گیرد، وقتی والدین بین دختر و پسر خود تبعیض قائل میشوند، بی شک احساسات کودک جریحه دار میشود.
عضو انجمن علمی روانپزشکان گفت: زمانی که دختر خانواده متوجه می شود والدین او در آرزوی داشتن پسر بودند، نقش جنسی خود را به سختی می پذیرد و گاه حتی میکوشد که در نقش پسر ظاهر شود یا پسری که در خانه بیش از خواهرش تنبیه میشود و مورد بی توجهی قرار می گیرد، شاید آرزو کند ای کاش من هم به جای پسر، دختر به دنیا می آمدم. به طور کلی در این مرحله می توان به نقش اصلی پدر و مادر در تشخیص هویت جنسی کودک اشاره کرد.
وی تاکید کرد: زمانی که کودک به نقش جنسی خاص خود بی توجه است، والدین نباید به این رفتار او دامن بزنند؛ برای نمونه پسر بچهای که از پوشیدن لباس دخترانه بیشتر خوشش میآید یا دختری که به بازیهای پسرانه بیشتر علاقه دارد، نباید او را تشویق کرد یا در بین جمع از این گرایش فرزند سخن به میان آورد.
رابطیان ادامه داد: تمام اختلالات عوارضی دارند و از جمله عوارض همراه اختلال هویت جنسی در کودکان می توان به افسردگی، آشفتگی های رفتاری و اختلالات شخصیت اشاره کرد، بین سوگیری جنسی و هویت جنسی رابطه قطعی نمی توان فرض کرد اما در سبب شناسی این اختلال می توان به عوامل زیستی روانی و اجتماعی نیز اشاره کرد.
به گزارش ایرنا این روانپزشک کودک و نوجوان در پایان اضافه کرد: برای آنکه افراد جامعه پذیر شوند لازم است به هویت جنسی خود کاملاً پی برند، شناخت هویت جنسی افراد جامعه را در یادگیری رفتار و مهارتهای مختلف اجتماعی و فرهنگی یاری خواهد داد. در واقع به آنان میآموزد که چه نوع فعالیتهایی متناسب با جنسیت آنها لازم است و جامعه اعم از خانواده، همسالان و دیگر افراد، چه انتظاراتی بر اساس تعلقی که به یکی از دو گروه زن و مرد مطرح است، از آنها دارند.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید