به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا) به نقل از فراز دیلی، تجهیزات پزشکی و بیمارستان‌ها در کشور فرسوده و مستهلک شده است. موضوعی که آنقدر ملموس است که نیاز به اعداد و آمار ندارد اما آمارها هم آن را تایید می‌کنند. به تازگی دبیر انجمن نگهداری و مدیریت دارایی‌ها ایران می‌گوید که بیش از ۶۰ درصد تجهیزات پزشکی در ایران قابل استفاده نیستند.

نوید نصر تایید کرده که عمر تجهیزات پزشکی در کشور ۲۰ سال است و این به دلیل عدم وجود سیستم نگهداری و تعمیرات بهینه و البته تحریم‌هاست. پیش از این نیز یک مقام وزارت بهداشت این آمار تایید کرده بود و گفته بود که فرسودگی حدود ۷۰ درصد بیمارستان‌های کشور از دهه ۸۰ فرسوده هستند.

مسئله اصلی اما اینجاست که سال‌هاست که این موضوع در اولویت نبوده و تامین اعتبار برای ساخت و نوسازی تخت‌های بیمارستانی اصلی‌ترین چالش آن است.

 

بر اساس آمارها کل تخت‌های بیمارستانی در ایران به ۱۵۵ هزار می‌رسد که بخش اعظم آ‌ن‌ها فرسوده هستند و اعتباری نزدیک به ۱۸ هزار میلیارد تومان برای ایمن‌سازی آن‌ها نیاز است.

این در حالی است که دولت تقریبا هیچ بودجه‌ای را برای نوسازی و ایمن‌سازی بیمارستان‌های کشور اختصاص نداده است. از سوی دیگر وزارت بهداشت حتی ۴۶ هزار تخت بیمارستانی در دست ساخت دارد که نیاز به تامین اعتبار دارد.

براساس برآوردها تامین اعتبار فقط ۵۰ هزار تخت فرسوده نیاز به ۱۵۰ هزار میلیارد تومان اعتبار دارد و باید دست‌کم سالانه ۳۰ هزار میلیارد تومان بودجه برای آن در نظر گرفته شود. موضوعی که با توجه به کسری بودجه دولت مغفول مانده است.

 

همه آمارها در حوزه تخت‌های بیمارستانی نشان می‌دهد که بدون در نظر گرفتن اعتبارات لازم برای نوسازی چالش‌ها بسیاری پیش‌ روی نظام سلامت عمومی خواهد بود. به طور مثال بر اساس شاخص HSI که ابزاری برای سنجش ایمنی بیمارستان‌ها است، در سال‌های اخیر شاخص ایمنی بیمارستان‌های ایران ۳۶ از ۱۰۰ بوده است.

اما نکته مهم در فرسودگی بیمارستان‌های کشور اینجاست که به دلیل دوربودن معماری‌های قدیمی بیمارستان‌های از استانداردهای مدرن و میزان فرسودگی آن‌ها هزینه‌های بالای نوسازی و مقاوم‌سازی مقرون به صرفه نیست. موضوعی که حتی وزارت بهداشت نیز آن را تایید کرد و بر همین اساس جایگزینی و ساخت بیمارستان‌های جدید گزینه مناسب‌تری برای تامین نیاز تخت‌های بیمارستانی در ایران محسوب می‌شود. تاجایی که مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت گفته که بیش از ۹۰ درصد بیمارستان‌های کشور امکان مقاوم‌سازی نداشته و باید جایگزین برای آن‌ها ساخته شود.

 

 

همانطور که اشاره سرانه تخت بیمارستانی امروز در ایران ۱۵۵ هزار تخت است. با توجه به جمعیت ۸۵ میلیونی کشور این سرانه حدود ۱.۵ برای هر هزار نفر در نظر گرفته می‌شود که با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد. این عدد طبق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی حداقل باید ۳ باشد و البته این در حالی است که میانگین سرانه کشورهای OECD (عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی)، به ​​۴.۴ می‌رسد. حتی کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی ۱۲ تخت به ازای هر هزار نفر دارند. این آمار در ترکیه نیز ۲.۸ و بیش از دو برابر ایران است.

در این میان سرانه‌ تخت‌های ICU (مراقبت‌های ویژه) وضعیت بدتری دارد. چرا که در کشور حدود ۸هزار و ۲۱۲ تخت وجود دارد که با شاخص‌های بین‌المللی فاصله دارد. بر این اساس باید ۱۰ درصد از تخت‌های بیمارستانی در هر کشور ICU باشد که در ایران اینگونه نیست.

 

 

در چنین شرایطی در دو دهه اخیر تامین اعتبار برای نوسازی نظام سلامت‌ عمومی که شاخص کلان آن تخت‌های بیمارستانی در اولویت دولت‌ها نبوده است. بخشی از این موضوع نیز به دلیل سیاست‌گذاری‌های اشتباه و بخش دیگر به دلیل تحریم‌ و کسری بودجه دولت‌ها است. بنابراین بخش خصوصی می‌تواند با سرمایه‌گذاری در این حوزه از یک سو به اقتصاد کشور کمک کند و از سوی دیگر به تامین نیازهای نظام سلامت بپردازد.

در همین راستا گروه مالی پاسارگاد یکی از هلدینگ‌های خصوصی موفق در کشور است که در این حوزه سرمایه‌گذاری مهمی انجام داده است. بانک پاسارگاد ماموریت ساخت هفت هزار تخت بیمارستانی را به عهده گرفته که می‌تواند اثر پررنگی بر بهبود عملکرد نظام سلامت داشته باشد و کیفیت خدمات درمانی و بهداشتی را بالا ببرد.

اکنون باید دید که دولت چه سیاست‌هایی را برای حل چالش‌های نظام سلامت و پایین بودن سرانه تخت‌های بیمارستانی و مستهلک‌شدن بیمارستان‌ها در پیش می‌گیرد. به نظر می‌رسد که حمایت از بخش خصوصی سالم و موفق یکی از مهم‌ترین رویکردهایی که باید مدنظر سیاست‌گذاران باشد.