به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، مهدی رضایی با اشاره به اینکه در بسته خدمات بیمه‌ای درمان ناباروری تعریف شده ویزیت، خدمات دارو، آزمایشگاهی، تصویربرداری و ... تا ۹۰ درصد در مراکز دولتی و عمومی غیردولتی تحت پوشش بیمه پایه است گفت: البته اخیرا پیشنهاداتی هم مطرح شده است که ان‌شاءالله اگر فرایند تصویب آن در شورای عالی بیمه صورت گیرد درصدی از تعرفه‌های درمان ناباروری در بخش خصوصی و خیریه‌ها هم تحت پوشش بیمه خواهد آمد.

وی افزود: تاکنون تعرفه بخش دولتی و عمومی در درمان ناباروری تا ۹۰ درصد تحت پوشش بود اما قصد داریم پوشش خود را در سایر بخش‌ها هم گسترش دهیم، بر اساس مصوبات شورای عالی بیمه، چهار نوع تعرفه بیمه‌ای بسته به نوع مالکیت مراکز درمانی داریم، تعرفه مراکز دولتی، مراکز عمومی غیر دولتی، مراکز خیریه و مراکز خصوصی. با این حساب نمی‌توانیم در یک مرکز دولتی تعرفه بخش خصوصی را پرداخت کنیم. به عنوان مثال مرکز درمان ناباروری ابن سینا مالکیت عمومی غیردولتی دارد، یعنی طبق قانون باید خرید خدمت هم با این عنوان صورت گیرد و طبق قانون نمی‌توانیم از این مرکز تعرفه بخش خصوصی را خرید کنیم.

معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران ادامه داد: خرید خدمت ما پیش از این به صورت راهبردی و خرید بسته خدمتی بود که با توجه به افزایش قیمت برخی آیتم‌ها مانند تجهیزات پزشکی، این بخش‌ها را به صورت مجزا قیمت‌گذاری کردیم تا به مراکز درمان ناباروری کمک شود. بخشی از مشکلات در تغییر روش پرداخت، برطرف شده است اما بخشی هم وابسته به تعاریف قانونی است که ما نمی‌توانیم نوع خرید خدمت خود را تغییر دهیم.

رضایی در خصوص طرح پیشنهاداتی از قبیل شکل‌گیری صندوق‌های حمایتی در خود مراکز درمان ناباروری و اختصاص وجه مشخص به هر زوج نابارور از سوی مرکز درمانی گفت: چنین راهکارهایی باید از سوی قانون‌گذار پذیرفته شود. در هیچ جای دنیا چنین رسمی وجود ندارد و تامین مالی در حوزه سلامت از ۳ طریق دولت، ‌ بیمه یا مردم انجام می‌شود. با طرح چنین پیشنهاداتی کنترلی به وجود نمی‌آید و روش مرسومی در تامین منابع حوزه سلامت نیست. بیمه ساز و کار خاص خود را دارد که کنترل شده است، هزینه هر سیکل درمان ناباروری در مراکز خصوصی میانگین پرداختی متفاوتی دارد، اما در بخش دولتی میزان پرداختی از یک تا ۷ میلیون تومان متغیر است.