در شرایط فعلی حوزه سلامت، پیشگیری از زگیل تناسلی در اولویت است یا درمان بیماران تالاسمی؟
منابع مالی حوزه سلامت محدود است و این منابع مالی محدود باید بین بخشهای مختلف تقسیم شود. اینجاست که بحث مهم "اولویتبندی" پیش میآید. قطعا همه بیماریها دارای اهمیت هستند و باید پیشگیری یا درمان آنها مورد توجه قرار بگیرد اما با توجه به محدودیت منابع مالی، در بسیاری از مواقع سیاستگذاران چارهای جز انتخاب براساس اولویتها ندارند.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، در زمینه اولویتبندی اختصاص منابع مالی در حوزه سلامت سوالات زیادی وجود دارد که میتوان مطرح کرد و ساعتها در این باره به بحث و بررسی پرداخت.
مثلا یک سوال این است که بین پیشگیری از بیماری زگیل تناسلی و درمان بیماران تالاسمی کدامیک میتواند در اولویت قرار بگیرد؟
چند هزار بیمار تالاسمی در کشور وجود دارند که به دلایل مختلف بدن آنها پذیرای داروهای تولید داخل نیست و مجبور به مصرف داروهای وارداتی هستند. بیماران تالاسمی عمدتا در مناطق محروم کشور زندگی میکنند و هزینههای درمانی آنها بسیار بالاست و نیاز به حمایت مستمر دولت دارند.
از سوی دیگر بیماری زگیل تناسلی نوعی بیماری مقاربتی "عفونت منتقله جنسی" است که عمدتا به دلیل ارتباطات جنسی متعدد و محافظت نشده به افراد سرایت میکند.
سازمان جهانی بهداشت "WHO" در حوزه واکسیناسیون HPV، اولویت خود را پیشگیری از سرطان دهانه رحم و کاهش مرگومیر ناشی از آن اعلام کرده است. تاکنون یک واکسن HPV در کشور برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم تائید و وارد بازار شده است و یک واکسن دیگر نیز در حال طی مراحل مطالعاتی است. واکسن HPV وارداتی علاوه بر سرطان دهانه رحم از زگیل تناسلی نیز پیشگیری میکند. با این حال میزان ارزبری واکسن HPV وارداتی چند برابر واکسن HPV تولید داخل است.
حال این سوال مطرح است که در شرایط محدودیت منابع مالی حوزه سلامت، پیشگیری از زگیل تناسلی در اولویت است یا درمان بیماران تالاسمی و سایر بیماران خاص و صعبالعلاج؟ آیا میتوان منابع مالی اختصاص یافته به واردات واکسن HPV را به واردات داروهای بیماران تالاسمی و سایر بیماران خاص و صعبالعلاج اختصاص داد؟ فانا
مثلا یک سوال این است که بین پیشگیری از بیماری زگیل تناسلی و درمان بیماران تالاسمی کدامیک میتواند در اولویت قرار بگیرد؟
چند هزار بیمار تالاسمی در کشور وجود دارند که به دلایل مختلف بدن آنها پذیرای داروهای تولید داخل نیست و مجبور به مصرف داروهای وارداتی هستند. بیماران تالاسمی عمدتا در مناطق محروم کشور زندگی میکنند و هزینههای درمانی آنها بسیار بالاست و نیاز به حمایت مستمر دولت دارند.
از سوی دیگر بیماری زگیل تناسلی نوعی بیماری مقاربتی "عفونت منتقله جنسی" است که عمدتا به دلیل ارتباطات جنسی متعدد و محافظت نشده به افراد سرایت میکند.
سازمان جهانی بهداشت "WHO" در حوزه واکسیناسیون HPV، اولویت خود را پیشگیری از سرطان دهانه رحم و کاهش مرگومیر ناشی از آن اعلام کرده است. تاکنون یک واکسن HPV در کشور برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم تائید و وارد بازار شده است و یک واکسن دیگر نیز در حال طی مراحل مطالعاتی است. واکسن HPV وارداتی علاوه بر سرطان دهانه رحم از زگیل تناسلی نیز پیشگیری میکند. با این حال میزان ارزبری واکسن HPV وارداتی چند برابر واکسن HPV تولید داخل است.
حال این سوال مطرح است که در شرایط محدودیت منابع مالی حوزه سلامت، پیشگیری از زگیل تناسلی در اولویت است یا درمان بیماران تالاسمی و سایر بیماران خاص و صعبالعلاج؟ آیا میتوان منابع مالی اختصاص یافته به واردات واکسن HPV را به واردات داروهای بیماران تالاسمی و سایر بیماران خاص و صعبالعلاج اختصاص داد؟ فانا
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید