چرا توصیه WHO به توقف آزمایش بکارت، فقط یک توصیه است و نه بیشتر؟
سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده است که حرفه‌مندان پزشکی نباید آزمایش بکارت را پیشنهاد کنند یا انجام بدهند و حتی توصیه از این هم فراتر رفته و گفته که آنها باید توقف این آزمایش را فریاد بزنند.
سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده است که حرفه‌مندان پزشکی نباید آزمایش بکارت را پیشنهاد کنند یا انجام بدهند و حتی توصیه از این هم فراتر رفته و گفته که آنها باید توقف این آزمایش را فریاد بزنند.
این توصیه WHO که در حمایت از حقوق زنان و حفظ کرامت و حرمت انسانی آنهاست، هم شایسته و هم لازم الاجرا است ولی سوال این است که در کشوری مانند ایران شرایط چگونه است و آیا این توصیه گوش شنوایی پیدا خواهد کرد یا نه؟
در ایران، ما با این واقعیت در فضای ارایه خدمات سلامت مواجه هستیم که حرفه‌مندان پزشکی (شامل پزشکان و ماماها) که به فعالیت‌های حرفه‌ای همچون معاینه پرده بکارت یا ترمیم آن مشغولیت دارند، چشم بر مسوولیت اجتماعی خود در برابر زنان بسته و زیر پوشش حرفه‌ای‌گری و با این استدلال که آنها سهم و نقشی در ایجاد تقاضا برای معاینه یا ترمیم بکارت نداشته‌اند و فقط وظیفه‌شان را انجام می‌دهند، به انجام تست بکارت یا ترمیم پرده بکارت مبادرت می ورزند.
با رویکرد حرفه‌ای‌گری که مبتنی‌بر منافع حرفه‌مندان است، معاینه پرده بکارت یک معاینه ساده و سریع است که ضمن آنکه به تقاضای مُراجع یا خانواده‌اش پاسخ می‌دهد، منفعتی آسان به پزشک/ماما می رساند، بنابراین قابل رد کردن نیست.
حرفه‌ای‌گری، تحت سیطره جریان کالایی شدن بدن/تجاری شدن پزشکی و با انتفاع از گسترش پزشکی شدن، زمینه را فراهم می کند که تعارض های اخلاقی و پیامدهای اجتماعی اقدامات و مداخلات پزشکی نادیده گرفته شود و آنچه در انجام یک اقدام پزشکی تعیین کننده باشد، منافع حاصل از آن اقدام یا مداخله باشد.
وقتی پای منافع حرفه‌مندان در میان باشد، دیگر اینکه معاینه بدون اندیکاسیون پرده بکارت، موجب تحقیر زنان می شود و اعمال خشونت علیه زنان است و انجام چنین مداخلاتی، همدستی پزشکی با ایدیولوژی مردسالاری در خوارانگاری زنان و تبعیض جنسیتی علیه آنان است، دیگر محلی از اعراب ندارد.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید