ارتباط هورمون درمانی در مبتلایان به سرطان پروستات با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که هورمون درمانی در مبتلایان به سرطان پروستات میتواند با عوارض جانبی ناخواستهای همراه باشد و بیمار را در معرض ابتلا به آلزایمر و دیگر اختلالات زوال عقل قرار دهد.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، با تشخیص سرطان پروستات، پزشک استفاده از دارو را به منظور کاهش سطح هورمون تستوسترون به عنوان یک روش درمانی برای بیمار توصیه میکند چرا که این هورمون عامل رشد سلولهای سرطانی است.
هرچند، نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که این روش میتواند با عوارض جانبی ناخواستهای همراه باشد و بیمار را در معرض ابتلا به آلزایمر و دیگر اختلالات زوال عقل قرار دهد.
گروهی از متخصصان علوم پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا اظهار داشتند: بررسیهای انجام شده حاکی از آن است که پزشکان باید آگاهی خود را در مورد اثرات طولانی مدت هورمون درمانی بر قدرت شناختیِ بیماران افزایش داده و در مورد خطرات بالقوه این روش درمانی با بیماران خود صحبت کنند.
این درحالیست که گروه دیگری از محققان بر این باورند که هورمون درمانی روش استاندارد طلایی در بسیاری از موارد ابتلا به سرطان پروستات است. بنابراین، یافتههای جدید به معنی تصمیم گیری سخت برای بیمار و پزشک در انتخاب روش درمانی به حساب می آید.
در مطالعه جدید محققان آمریکایی به بررسی اطلاعات ۱۵۴ هزار بیمار مبتلا به سرطان پروستات پرداختند که بیماری آنان در فاصله سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ تشخیص داده شده بود. حدود ۶۲ هزار نفر از آنان در مدت دو سال از زمان تشخیص بیماری تحت روش هورمون درمانی قرار گرفته و ۹۲ هزار نفر از آنان تحت این شیوه درمانی قرار نگرفته بودند.
در مجموع ۱۳ درصد بیماران گروه اول در مدت هشت سال به بیماری آلزایمر مبتلا شدند که این رقم در گروه دوم حدود ۹ درصد بوده است. به گفته محققان هورمون درمانی روشی موثر در کند ساختن پیشرفت سلولهای سرطان پروستات است. هرچند، این روش اکنون تنها در مواردی به کار گرفته میشود که بیماری پیشرفت شدید داشته یا احتمال بازگشت تومورها بسیار بالاست.
به گزارش ایسنا همچنین این روش درمانی با عوارض جانبی دیگری همچون آسیب رساندن به استخوانها و سلامت قلب و عروق نیز همراه است.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید