به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، کارشناسان تخمین زده اند که برای تحقق ایمنی جمعی لازم است بین ۶۰ تا ۹۰ درصد افراد در ایالات متحده واکسینه شوند. در حال حاضر فقط حدود ۳۵ درصد افراد واکسینه شده اند. با این وجود مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در این کشور مدعیست که افراد واکسینه شده می توانند از استفاده از ماسک در بیشتر محیط های داخلی و بیرونی خودداری کنند هرچند این دستورالعمل جدید انتقادهای بسیاری را از جمله از سوی جامعه پرستاران در این کشور به دنبال داشته است.

اکنون این پرسش مهم مطرح است که اگر ایمنی جمعی محقق نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟

ویلیام پتری، استاد بیماریهای عفونی در دانشگاه ویرجینیا که در سرپرستی برنامه جهانی در تحقق مصونیت جمعی در برابر بیماری فلج اطفال مشارکت داشته به پرسشهایی در مورد تحقق ایمنی جمعی پاسخ داده است.

ایمنی جمعی چیست؟

ایمنی جمعی زمانی ایجاد می شود که تعداد کافی از افراد مصونیت پیدا کنند تا موارد جدید ابتلا متوقف شود. این بدان معناست که افراد کافی مصون شده باشند تا انتقال شخص به شخص در جامعه متوقف شود و از این طریق از افراد غیر ایمن نیز محافظت می شود. مصونیت می تواند در اثر واکسیناسیون یا ابتلای قبلی ایجاد شود. ایمنی جمعی ممکن است در سطح جهان وجود داشته باشد همانطور که در مورد آبله رخ داده یا در یک کشور یا منطقه وجود دارد. به عنوان مثال، ایالات متحده و بسیاری از کشورها به ایمنی جمعی در بیماریهای فلج اطفال و سرخک دست یافته اند اگرچه مصونیت ایمنی جهانی در مورد این دو بیماری هنوز وجود ندارد.

آیا ایمنی جمعی در سطح جهانی برای سایر عفونت ها حاصل شده است؟

این اتفاق فقط یک بار در مقیاس جهانی و با ریشه کن شدن آبله در سال ۱۹۸۰ رخ داده است که بعد از یک دهه فعالیت واکسیناسیون فشرده در سراسر جهان رخ داد. همچنین در حال نزدیک شدن به مصونیت ایمنی جهانی برای فلج اطفال هستیم. هنگامی که طرح ریشه کنی فلج اطفال در سال ۱۹۸۸ شکل گرفت ، ۱۲۵ کشور درگیر این بیماری بودند و سالانه بیش از ۳۰۰ هزار کودک دچار معلولیت می شدند.

امروز و پس از ۳۳ سال از آغاز کمپین ایمن سازی، افغانستان و پاکستان تنها کشورهایی هستند که با ویروس فلج اطفال درگیر هستند. و امسال فقط دو مورد فلج ناشی از ویروس فلج اطفال وحشی است. بنابراین مصونیت جمعی در سراسر جهان تنها با تلاش های فزاینده و همکاری جهانی حاصل می شود.

به نظر می رسد که اهداف تعیین شده برای تحقق مصونیت جمعی مدام تغییر می کنند. چرا؟

کارشناسان تخمین می زنند که برای تحقق ایمنی جمعی، بین ۶۰ تا ۹۰ درصد از جمعیت ایالات متحده باید ایمن باشند. این دامنه گسترده به این دلیل است که  عوامل متغیر زیادی وجود دارد که تعیین می کند چه فاکتورهایی برای دستیابی مصونیت جمعی مورد نیاز است.

از جمله عواملی که تعیین می کنند برای تحقق مصونیت جمعی، ایمن سازی ۶۰ یا ۹۰ درصدی مورد نیاز است می توان به روند مطلوب واکسیناسیون اشاره کرد.

همچنین دیگر عوامل و محرک ها شامل افزایش قابلیت انتقال انواع جدید سویه های کروناویروس و در نظر گرفتن اقداماتی برای قطع انتقال از جمله ماسک و فاصله اجتماعی است. سایر عوامل مهم شامل مدت زمان ایمنی پس از واکسیناسیون یا ابتلا و عوامل محیطی مانند فصل، تراکم جمعیت و ناهمگنی در جمعیت های دارای ایمنی است.

بنابر گزارش ایسنا همچنین عواملی چون نگرانی های فردی از عوارض تزریق واکسن در اغلب کشورها یا عدم تامین ذخایر واکسن کرونا برای برنامه جهانی کواکس مطابق با تعهدات مطرح شده در ابتدا، از موانع مهم بر سر راه ایجاد ایمنی جمعی در برابر بیماری کووید ۱۹ هستند و طبق هشدار اخیر دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، حتی اگر کشورهای ثروتمند، توان واکسیناسیون بالایی داشته باشند ولی این امر برای سایر کشورها ممکن نباشد، مثل این است که هیچ کجای دنیا هنوز مصونیت پیدا نکرده و بیماری همچنان برای همه کشورها تهدیدی جدی خواهد بود. ایسننا