آن زمان که ذهن ژنرال‌ها از تخمین خطر ناتوان است و نبرد ناگزیر می‌شود، آرامش شهر تنها مدیون سربازانی است که شب و روزِ سالیان جوانی خویش را سپرِ بلای ناخوانده‌ای کرده‌اند تا مبادا ترس و اندوه و دلهره - آنچنان که هست و نه آنچنان که نشانش می‌دهند- از مرز میدان نبرد در بیمارستان‌ها فراتر رفته‌، به اندرون خانه‌ها پرتاب شود.