فرموده‌اید: شاید فرد معتادی نخواهد به "کلینیک ترک اعتیاد" برود؛

سوال اول: آیا با همین سطح از آشنایی علمی و اجرایی با شرح وظایف قانونی مراکز درمان سوءمصرف مواد، آنان را "کلینیک ترک اعتیاد" می‌خوانید؟ اگر ما وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را وزارت داروسازی بخوانیم، حق وظایف وزارت را ادا نموده‌ایم؟

سوال دوم: شما قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب سال ۷۶ مجمع تشخیص مصلحت نظام را بالاتر می‌دانید یا جایگاه معاونت وزارت خود را؟
قانون مذکور در مواد  ۱۵ و ۱۶ معتادان را به دو گروه خودمعرف و متجاهر تقسیم کرده است. فرد معتاد فرضی مورد نظر شما جزو کدام دسته از تقسیم‌بندی فوق است؟
اگر متجاهر است که تکلیف او را قانون و قوه قضاییه مشخص می‌کنند و شما بعنوان قوه مجریه در جایگاه تعیین تکلیف برای این بیماران نیستید و حکم قاضی، تکلیف را تعیین می‌کند.
اگر خودمعرف است که بازهم وفق آیین نامه اجرایی تبصره یک ماده ۱۵ که به تایید وزرای کشور و رفاه و بهداشت رسیده، تکلیف او تعیین شده است که به چه مراکزی با همان شرایطی که در دستورالعمل مذکور احصاء شده مراجعه نماید که فرمایش جنابتان در هیچ قسمت از آیین‌نامه اجرایی مذکور جایی ندارد.

سوال سوم: به استناد کدام قانون و آیین نامه به خود اجازه داده اید در موضوع تغییر کاربری مراکز درمان سوءمصرف مواد، بطور یک‌جانبه و بلامنازع مداخله کنید؟
با چه مجوزی و به استناد کدام تجربه و شرح وظایف به خود اجازه داده‌اید برای درمان بیماران تعیین تکلیف نمایید؟
چطور به خود اجازه داده اید مصوبه سه وزیر را نادیده بگیرید و بدون توجه به نظرات انجمن‌های علمی روانپزشکی و پزشکان عمومی کشور، کانون درمانگران اعتیاد کشور، اساتید مطرح و بین المللی حوزه درمان اعتیاد، نمایندگان مجلس، سازمان بهزیستی و از همه مهمتر سازمان نظام پزشکی بعنوان عالیترین نهاد حافظ منافع سلامت ملت و حقوق حرفه‌ای گروه‌های پزشکی، راسا و بدون توجه به عواقب سوء اقداماتتان بر سلامت و امنیت جامعه و بدون پذیرش مسئولیت عواقب آن اقدامات، برای مداخله در امر درمان معتادان، دستورالعمل بدهید و مصاحبه کنید؟

سوال بعدی را جهت ثبت پاسخ در پرونده کاری شما و در صورت لزوم ارائه به قوه قضاییه می پرسیم: اگر بابت اقدامات و دستورات شما و سازمان غذا و دارو و مداخله بدون انجام پایلوت در درمان مددجویان تحت درمان اعتیاد، فقط ۱۵ درصد بیماران (که پیش‌بینی‌ها خیلی بیشتر است) یعنی حدود ۲۰۰ هزار نفر  از پوشش درمانی مراکز  خارج شوند و به حوزه مصرف مواد بازگردند، چه کسی مسئولیت این فاجعه و عواقب آن را می‌پذیرد؟ شما؟ یا وزیر محترم بهداشت که به جنابعالی چنین مجوزی داده‌اند؟

سوال آخر را به پیشگاه ملت و قوه قضاییه پاسخ دهید؛ مسئولیت افزایش آسیب‌های اجتماعی و مشکلات امنیتی و شیوع اعتیاد داروخانه‌ای (که تحقیقات دیگر کشورها و تجربه فاجعه ترامادول و ریتالین در کشور خودمان بر آن دلالت دارند) متعاقب اجرای اوامر و دستورالعمل‌های مداخله‌گر در امر درمان اعتیاد امضا شده توسط شما به عهده کیست؟ 
کدام قانون گفته محل توزیع داروهای تحت کنترل، داروخانه‌های سرپایی است؟ کنوانسیون ۱۹۶۱ که ایران یکی از متعاهدین آن است و گایدلاین سازمان بهداشت جهانی، حرف شما را رد می‌کنند.
اهل منطق و دلیل هستید؟ بسم الله؛
ابتدای امر، قوانین مد نظر خود را ارائه بفرمایید تا ما هم بیاموزیم و در ادامه رسما مسئولیت عواقب اجرای دستورالعمل و نظرات فاقد نظرات کارشناسی و بدون پایلوت خود در حوزه درمان اعتیاد را در پیشگاه ملت بعهده بگیرید و ضمنا بفرمایید با کدام تضمین و پشتوانه چنین کاری را انجام می‌دهید؟

افکارعمومی ملت و دلسوزان سلامت و امنیت جامعه و البته درمانگران اعتیاد، مشتاقانه در انتظار پاسخگویی شما به سوالات بالا هستند

با تجدید احترام

۱۶ دی ماه ۹۹