بیماری آلزایمر بدون درمان قطعی اما قابل کنترل با داروست
رئیس انجمن دمانس و آلزایمر ایران گفت: در دنیا در هر ۳ ثانیه و در ایران در هر ۱۱ و نیم دقیقه یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شود و امروزه ۵۰ میلیون نفر در دنیا با بیماری دمانس و آلزایمر زندگی می‌کنند و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت مبتلا به دمانس و آلزایمر به ۱۵۰ میلیون نفر برسد.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، معصومه صالحی با اشاره به افزایش سالمندی در دنیا اظهار کرد: با برنامه ریزی دقیق و صحیح می‌توان تمام تهدیدات دوران سالمندی را به فرصت تبدیل کرد و تجربیات افراد سالمند را در اختیار جوانان قرار داد تا کار‌های کشور به نحو احسن انجام شود.
رئیس انجمن دمانس و آلزایمر ایران ادامه داد: باید از دوران جوانی توجهی ویژه به سلامت جسم و روح داشته باشیم و اگر روابط اجتماعی افراد در سنین مختلف به خوبی انجام شود، ارتباط بین سلول‌های مغز نیز تا آخر عمر برقرار شده و این موضوع از بروز دمانس و آلزایمر در افراد جلوگیری خواهد کرد.
وی افزود: یادگیری زبان خارجه، مطالعه و فعالیت ورزشی منظم مانع از بروز آلزایمر در افراد می‌شود، زیرا خواندن کتاب و تفکر سبب افزایش ذخایر مغزی در افراد می‌شود.
صالحی گفت: معمولا افراد در سنین سالمندی به دمانس و آلزایمر مبتلا می‌شوند؛ دمانس می‌تواند ناشی از کم کاری یا پرکاری تیروئید و برخی از بیماری‌های عفونی می‌شود و در صورت تشخیص سریع به بهبود اختلالات حافظه منجر می‌شود.
رئیس انجمن دمانس و آلزایمر ایران تاکید کرد: بیماری آلزایمر درمان قطعی ندارد و با تشخیص زودهنگام و مصرف به موقع دارو قابل کنترل است.
وی اضافه کرد: در دنیا در هر سه ثانیه و در ایران در هر ۱۱ و نیم دقیقه یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شود و امروزه ۵۰ میلیون نفر در دنیا با بیماری دمانس و آلزایمر زندگی می‌کنند و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت مبتلا به دمانس و آلزایمر به ۱۵۰ میلیون نفر برسد.
صالحی تصریح کرد: در حال حاضر بیش از ۷۰۰ هزار نفر در ایران مبتلا به بیماری دمانس هستند که با توجه به روند رو به رشد جمعیت سالمندی کشور تعداد مبتلایان به دمانس به ۲ تا ۲ و نیم میلیون نفر می‌رسد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان رئیس انجمن دمانس و آلزایمر ایران در پایان گفت: بیماری‌های دیابت، فشارخون و به خصوص افسردگی در بروز بیماری دمانس و آلزایمر تاثیرگذار است که البته با انجام اقدامات پیشگیرانه و فعالیت فیزیکی مناسب می‌توان از بروز آن پیشگیری کرد.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید