پزشکان، شرف جایگاه رفیع خدمت به مردم را با بیمهریها و حسادتها تعویض نخواهند کرد
رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور در نامهای به رئیس صداوسیما، نسبت به رویه غلطی که برنامهسازان این سازمان در توهین و تخریب گسترده جامعه پزشکی کشور در پیش گرفتهاند، انتقاد کرد و اینگونه رفتارها را نمایش کهنه و نخنمایی دانست که با هدف انحراف اذهان مردم شریف ایران از مشکلات عدیده اجتماعی و اقتصادی کشور و مسببین آن، اجرا میشود...
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، متن نامه محمدرضا ظفرقندی به عبدالعلی علیعسگری به این شرح است:
ويل لكل همزة لمزة
رئيس محترم سازمان صدا وسيماي جمهوري اسلامي ايران
در روزهاي اخير در يكي از برنامههاي شبكه يك سيما، مجريان بينزاكت برنامه هزل، طعنه وتمسخر جامعه خدوم پزشكي را به نهايت رساندند.
نميدانم اين رفتارهاي گستاخانه با هماهنگي مسئولين آن سازمان است يا از سر سكوت رضايتمندانه آنها، يا از سر بيتدبيري وعدم توجه به عواقب و پيامدهاي مخرب اين برنامهها كه امروزه رسانه ملي را به نازلترين درجه ممكن از اعتماد و رجوع مردم ساقط كرده است.
تخريب وتهاجم هجوگونه به جامعه محترم پزشكي به منظور انحراف اذهان مردم شريف ايران از مشكلات عديده اجتماعي و اقتصادي كشور و مسببين اين شرايط نمايش كهنه و نخنمايي است كه سالهاست بر همگان مكشوف و بياثر شده است.
حتما ميدانيد كه در آخرين نظرسنجي انجامشده عليرغم همه تخريبهاي ظالمانه، جايگاه جامعه خدوم پزشكي كشور در سه رتبه برتر اعتماد و رجوع مردم قراردارد. يقينا اين جايگاه والا در اثر خدمات ارزشمند و ايثارگرانه اين جامعه شريف در اقصینقاط ايرانزمين و دوردستترين روستاها و نقاط كشور و در همه بحرانها از دفاع مقدس تا سيل اخير حاصل شده و پزشكان عزيز، شرف اين جايگاه رفيع خدمت به مردم و تسكين آلام بيماران را با بيمهريها و ناملايمات و حسادتها تعويض نخواهند كرد.
بديهي است مسئوليت اثرات تخريبي و تبعات سوء اين برنامهها بر مقوله خطير و مهم سلامت مردم كه بر پايه اعتماد و روابط صحيح شكل ميگيرد، بر عهده برنامهريزان و مجريان كوتهانديش اين برنامههاست.
اميدوارم مسئولين آن سازمان لااقل در شرايط خطير و بحراني كنوني كشور به اهميت انسجام ملي و وحدت اقشار مختلف كشور پي برده و بيش از اين بر طبل اختلافات و تفرقه ها نكوبند و مصالح ملي را بر امور ديگر ترجيح دهند.
دكتر محمدرضا ظفرقندي
رئيس كل سازمان نظام پزشكي جمهوري اسلامي ايران
٩٨/٣/٣
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید