به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، شهرام کلانتری خاندانی در خصوص دلایل قاچاق و کمبود داروهای اساسی گفت: بخشی از کمبود دارو به عدم همخوانی میزان عرضه و تقاضا مربوط می‌شود. اما علیرغم تمام نظارتها، برخی از داروها در داروخانه‌ها موجود نیست. کسانی وجود دارند که سیستمهای موجود را دور زده و با ایجاد نسخه‌ها و پرونده سازی‌های جعلی برای بیماران، دارو را از سیستم خارج کرده و با انتقال در شبکه‌های غیر رسمی با قیمتهای گزاف در اختیار بیماران قرار می‌دهند، خارج شدن کالا از شبکه رسمی توزیع از دیگر پارامترهای کمبود دارو است، از زمانی که سامانه تیتک ایجاد شده، جلوی بسیاری از اتفاقات گرفته شده است. این خروج غیر رسمی به صفر نرسیده اما شرایط بسیار بهتری نسبت به قبل دارد.

رئیس انجمن داروسازی ایران ضمن اشاره به پزشکانی که براساس راهنمای تعریف شده توسط وزارت بهداشت نسخه نویسی نمی‌کنند ادامه داد: برخی پزشکان راهنمای بالینی استاندارد مصوب وزارت بهداشت را رعایت نمی‌کنند و نسخه‌هایی می‌نویسند که ممکن است که در سیاست داروهای وارداتی وزارت بهداشت قرار نداشته باشد و این به نوعی ایجاد کمبود است که ناشی از برندسازی داروهاست. چرا که داورهایی که از سمت وزارت بهداشت مجوز دارند به صورت رسمی وارد می‌شوند. همچنین داروهایی که در یک مقطعی وارد شده و با حجم زیادی از نسخه نویسی مواجه شده، ظرفیت واردات متناسب با مقدار تجویز آنها نبوده است.

وی افزود: ممکن است کمبودها در داروهایی که مصرف معمول دارند بیشتر قابل استناد است، این مورد می‌تواند دلیلی باشد که بیمار از نگرانی کمبود دارو، پزشک را تحت فشار قرار دهد اما در حوزه داروهای تحت بیمه این مورد امکان پذیر نیست. در خصوص بیماریهای خاص نیز در صورت موجود بودن دارو نمی‌توان بیش از نیاز دارو را وارد کرد چرا که قیمت بالایی دارند و در سامانه‌ها ثبت می‌شوند، عمده توزیع کننده داروهای خاص و با قیمت خاص، داروخانه‌های منتخب دولتی هستند. برخی اتفاقات در بسترسازی فرآیندهای الکترونیک موجب شده بسترها آنطور که باید به یکدیگر متصل نشوند و در چنین بسترهایی امکان بروز اشتباه ناگزیر است. درست این بود که نسخه نویسی الکترونیک پس از پرونده الکترونیک ایجاد شود تا شاهد مشکلات نباشیم.

به گزارش فارس این اظهارات درحالی مطرح می‌شود که محمد عبده زاده داروساز و رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در این خصوص گفنه بود: تامین دارو در یک زنجیره اتفاق می‌افتد که عوامل مختلفی در آن تاثیر دارد. بخشی از این زنجیره به وزارت بهداشت و سیاست گذاری‌ها مربوط می‌شود. بخشی به بانک مرکزی مربوط است که عمدتا شامل مواردی مانند تامین ارز و نرخ و نوع آن می‌شود. قسمتی مربوط به بیمه‌ها و تامین نقدینگی شرکت‌ها و داروخانه‌ها و بدهی دانشگاه‌های علوم پزشکی به شرکت‌های پخش است. قسمتی هم به ساختارهای شرکت‌های داروسازی مربوط می‌شود. عمده مشکلات حوزه دارو مربوط به همین موارد می‌شود.